33 χρόνια από τον πυρηνικό εφιάλτη του Τσερνόμπιλ.

Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας. Το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων, διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία.

Από το ατύχημα πέθαναν επιτόπου δυο από τους εργάτες του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 πυροσβέστες που έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι ως το 2004.

Επιπλέον, υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με χιλιάδες θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα. Επιπλέον, έχουν καταγραφεί δεκάδες υποθέσεις τερατογενέσεων.

Μέχρι σήμερα, ο πλήρης απολογισμός της μεγαλύτερης πυρηνικής καταστροφής στην ιστορία, παραμένει αδιευκρίνιστος, ενώ το δυστύχημα εγκαινίασε τεράστιες συζητήσεις για την πυρηνική ενέργεια.(wikipedia.org)

Διαβάζουμε απο το: «Τσέρνομπιλ: Ένα χρονικό του μέλλοντος» της Σβετλάνα Αλεξιέβιτς

.........

Την 26η Απριλίου του 1986 µια σειρά εκρήξεων κατέστρεψε τον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού µπλοκ στον πυρηνικό σταθµό του Τσέρνοµπιλ. Το ατύχηµα αυτό χαρακτηρίστηκε η µεγαλύτερη τεχνολογική καταστροφή του 20ού αιώνα. Η Λευκορωσίδα συγγραφέας ΣβετλάναΑλεξίεβιτς (βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας 2015), δέκα χρόνια µετά το «ατύχηµα», περιπλανήθηκε στην απαγορευµένη ζώνη –όχι χωρίς τίµηµα και για τη δική της υγεία–, µίλησε µε δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία εφηµερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκοµείων, αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήµατα των απωλειών. Εκατό από αυτές τις µαρτυρίες αποτέλεσαν το παρόν βιβλίο: µιλούν άντρες, γυναίκες, παιδιά, χωρικοί, στρατιώτες, µαθητές, πυροσβέστες, επιστήµονες, µελλοθάνατοι και συγγενείς µελλοθανάτων, µητέρες που γέννησαν παραµορφωµένα παιδιά, µαθητές που δε συναντιούνται πια στο σχολείο µα σε µονάδεςλευχαιµικών ασθενών, αγρότες που ξεριζώθηκαν από την απαγορευµένη ζώνη, γονιοί που θάψαν τα παιδιά τους, γυναίκες που είδαν τους άντρες τους να λιώνουν ζωντανοί πριν πεθάνουν, γέροντες που αναθυµούνται τις παλιές προφητείες, κορίτσια που κρύβουν την καταγωγή τους γιατί αν την αποκαλύψουν δε θα βρουν σύντροφο στη ζωή τους.

«Μαγνητοφωνώντας τους, είχα την αίσθηση πως ηχογραφώ το µέλλον» γράφει η Αλεξίεβιτς στη µοναδική δική της µαρτυρία µέσα στο πολυφωνικό βιβλίο.

Πρόκειται για το µεγάλο, όσο και σπαρακτικό αριστούργηµα της Αλεξίεβιτς, ένα από τα σηµαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα, που, µετά την Άννα Φρανκ και τον ΠρίµοΛέβι, επανακαθόρισε την έννοια της λογοτεχνίας της µαρτυρίας. Ένα ολόπικρο βιβλίο απερίγραπτου ζόφου, που σελίδα τη σελίδα γίνεται ένα ευαγγέλιο απεγνωσµένης και παράφορης αγάπης.

Π.Φ

Ευχές για  ΚΑΛΟ  ΠΑΣΧΑ

Το  Δ.Σ του  Ομίλου  Φίλων του  Δάσους  

σας εύχεται  Καλή Ανάσταση με υγεία, ειρήνη, αλληλεγγύη και  καθαρότερο περιβάλλον.

🌿 Οι ελαιώνες της ΕΕ

➡️ 46 εκατ. στρέμματα η έκταση που καλλιεργείται με ελαιόδεντρα
➡️ 25 εκατ. στρέμματα με ελαιόδεντρα ηλικίας τουλάχιστον 50 ετών

Γράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσιάζει στοιχεία της Eurostat για τα ελαιόδεντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

dasarxeio.com

Μην ταΐζετε τα πουλιά την Άνοιξη!

Από το φυλλάδιο "52 βήματα για μια πιο «πράσινη» πόλη" της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

dasarxeio.com

Σκουπίδια ....παντού!

Το 50% των απορριμμάτων που εντοπίζονται στις ελληνικές θάλασσες είναι πλαστικές σακούλες, πλαστικά μπουκάλια νερού και αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών. Αυτό τονίζει σε συνέντευξη του στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής του Εργαστηρίου Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιώργος Παπαθεοδώρου.

Επισημαίνει μάλιστα ότι «ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που βγαίνει από τις διαχρονικές μας έρευνες όσον αφορά τα απορρίμματα στον πυθμένα είναι το γεγονός ότι παρόλο υπάρχουν σχετικές νομοθεσίες φαίνεται να έχουμε αύξηση των απορριμμάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον τα τελευταία 15 χρόνια. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να αυστηροποιήσουμε το νομοθετικό μας πλαίσιο, αλλά και επίσης τους μηχανισμούς ελέγχου εφαρμογής του νομοθετικού πλαισίου».

Ειδικότερα, ο κ. Παπαθεοδώρου υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η έρευνα στις ελληνικές θάλασσες όσον αφορά την "πλαστική" ρύπανση ξεκίνησε δειλά στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς μέχρι και σήμερα παρότι θεωρώ ότι η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχει αιφνιδιαστεί από το μέγεθος του προβλήματος, καθώς θεωρούμε πλέον ότι η πλαστική ρύπανση των ωκεανών ίσως είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στον 21ο αιώνα».

Όσον αφορά τις ελληνικές θάλασσες λέει ότι «παρότι την δουλειά που έχουμε κάνει στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο τμήμα Γεωλογίας, αλλά και το ΕΛΚΕΘΕ και άλλοι συνάδελφοι από άλλα ιδρύματα θεωρώ ότι έχουμε μια αποσπασματική εικόνα. Στην πραγματικότητα έχουμε δεδομένα για την πλαστική ρύπανση του Πατραϊκού κόλπου, του Ιονίου και του Σαρωνικού, όπου έχουμε δεδομένα που θεωρώ ότι σε κάποιο βαθμό είναι αξιόπιστα. Έτσι, εντοπίζονται σημαντικές πυκνότητες πλαστικών απορριμμάτων στον θαλάσσιο πυθμένα που κυμαίνονται από 500 απορρίμματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και στον Σαρωνικό μπορεί να φτάσουν ακόμη και 3.500 απορρίμματα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο».

Το πλαστικό είναι το κυρίαρχο υλικό και στη συνέχεια υπάρχει το μέταλλο, συμπληρώσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπαθεοδώρου. «Αυτό είναι πολύ σημαντικό όσον αφορά την διαχειριστική του πλευρά, καθώς διαπιστώσαμε με τις έρευνές μας ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα. Το 50% των απορριμμάτων που βρίσκουμε στις ελληνικές θάλασσες είναι η πλαστική σακούλα, το πλαστικό μπουκάλι νερού και το κουτί αλουμινίου. Έτσι, μας δίνεται η δυνατότητα να σχεδιάσουμε πολιτικές. Αυτές οι τρεις συσκευασίες είναι υπεύθυνες για το 50% του ρυπαντικού φορτίου. Ένα άλλο σημαντικό στοιχεία που προκύπτει από τις έρευνες όσον αφορά τα απορρίμματα στον πυθμένα, παρόλο ότι υπάρχουν νομοθεσίες για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, φαίνεται να έχουμε αύξηση των απορριμμάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον τα τελευταία 15 χρόνια, που σημαίνει ότι πρέπει να αυστηροποιήσουμε το νομοθετικό μας πλαίσιο, αλλά επίσης και τους μηχανισμούς ελέγχου εφαρμογής του νομοθετικού πλαισίου».

Αναφερόμενος στο νόμο που ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο για οριστική απαγόρευση του πλαστικού μιας χρήσης μέχρι το 2021 ο κ. Παπαθεοδώρου σχολιάζει ότι «αυτή η οδηγία για τον περιορισμό των πλαστικών μιας χρήσης είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει στην Ελλάδα να την εφαρμόσουμε. Τα πλαστικά μάς ενδιαφέρουν από τη στιγμή που καταλήγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Θα πρέπει να συνδέουμε οποιαδήποτε πληροφορία για περιορισμό πλαστικού ή συσκευασία μιας χρήσης με το θαλάσσιο περιβάλλον γιατί εκεί νομοτελειακά καταλήγει. Άρα, η Ελλάδα ως νησιωτικό σύμπλεγμα έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπίσει».

Μάλιστα, όπως σημειώνει «η Ευρωπαϊκή Ένωση άργησε να αντιδράσει, δεν είχε αντιληφθεί σε πρώτη φάση το πολύ σοβαρό πρόβλημα που θα προκύψει με τη θαλάσσια ρύπανση και τα πλαστικά, όμως από τότε που στοχεύει με οδηγίες και νομοθετικές ρυθμίσεις σε συνδυασμό με τις καμπάνιες ευαισθητοποίησης κι ενημέρωσης των Ευρωπαίων πολιτών θεωρώ ότι σιγά-σιγά γίνονται αλλαγές στην συμπεριφορά των πολιτών. Όσον αφορά την Ελλάδα, η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ), η οποία βγήκε είναι μια πραγματική νίκη στην πραγματικότητα για το περιβάλλον και νομίζω ότι θα αλλάξει τη νοοτροπία και συμπεριφορά των πολιτών».

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ημερίδα για την ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων και στερεών αποβλήτων πραγματοποιήθηκε από το Δήμο Λαμιέων και το ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας, την Παρασκευή 19/04/19

Ο ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ εκπροσωπήθηκε από τα μέλη του Δ.Σ
Πάρη Φούντα και Όλγα Ρουσομάνη.
Κατατέθηκαν οι προβληματισμοί μας για τα χαμηλά ποσοστά ανακύκλωσης, για την ελλειπή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών και ζητήθηκαν στοχευμένες δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Την ημερίδα διοργάνωσε ο Δήμος Λαμιέων σε συνεργασία με τον Περιφερειακό Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Στερεάς Ελλάδας Α.Ε. των ΟΤΑ (ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας) και με τη συμμετοχή του Δικτύου Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ε.ο.αν.) και της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (Ε.Ε.Α.Α.) συνδιοργανώνουν Ημερίδα με θέμα:
«Ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων στον Δήμο Λαμιέων – Ολοκληρωμένη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας».
Η Ημερίδα έρχεται ως συνέχεια του προγράμματος ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας σε συνεργασία με τους Δήμους-μέλη του. Στο επόμενο διάστημα θα ακολουθήσει αντίστοιχο εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε σχολικές μονάδες κάθε βαθμίδας.
Η Ημερίδα ηταν ανοιχτή για το κοινό με ελεύθερη είσοδο,εγινε στο Αμφιθέατρο του Βιοκλιματικού κτιρίου της ΔΕΥΑ Λαμίας, με τη συμμετοχή των περιβαλλοντικών ομάδων του 3ου και του 4ου Γενικού Λυκείου Λαμίας.

Απόβλητα: Η απόφαση για τη νέα τιμολογιακή πολιτική με κίνητρα ανακύκλωσης

Υπεγράφη από τους Υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος & Ενέργειας και δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (1277 Β/15.4.19) η Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία καθορίζεται η νέα τιμολογιακή πολιτική για τους Δήμους, με κίνητρα για την ενίσχυση της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή από πολίτες και επαγγελματίες.

Η έκδοση ΚΥΑ προβλέπεται στον νόμο για την αναβάθμιση της ανακύκλωσης (ν. 4496/2017) και είναι σε εναρμόνιση με τις διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ν. 4555/2018), το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων.

Με βάση την ΚΥΑ από την 01/01/2020 θα εφαρμόζεται διαφορετική τιμολόγηση των υπηρεσιών των ΦΟΔΣΑ, σύμφωνα με την ιεράρχηση των δράσεων και εργασιών διαχείρισης αποβλήτων. Επιπλέον, η επίδοση κάθε ΟΤΑ στην ανακύκλωση, στη χωριστή συλλογή συσκευασιών και βιοαποβλήτων (υπολείμματα τροφών και πράσινα απόβλητα) και γενικά στην εκτροπή από την ταφή θα οδηγεί σε μείωση της εισφοράς του στον ΦΟΔΣΑ. Έτσι, το συνολικό ποσό εισφοράς κάθε ΟΤΑ προς τους ΦΟΔΣΑ, απομειώνεται από 5% έως 25%, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε ΟΤΑ.

Επίσης, καθορίζεται νέος τρόπος διαμόρφωσης του Κανονισμού Τιμολόγησης, με την ενσωμάτωση κινήτρων για την ενθάρρυνση της σύγχρονης διαχείρισης των απορριμμάτων των Δήμων, τη μείωση του κόστους διαχείρισης προς όφελος των δημοτών και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να υιοθετήσει και να εφαρμόσει άμεσα τις σχετικές προβλέψεις, ώστε να προκύψουν απτά αποτελέσματα για τους πολίτες και τους επαγγελματίες, σχολιάζει με νόημα το ΥΠΕΝ στην ανακοίνωσή του.

Τέλος, σημειώνει το υπουργείο, η έκδοση της ΚΥΑ εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο δράσεων για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, με ριζικές αλλαγές στην παραγωγή και την κατανάλωση, με στόχο τη βιώσιμη διαχείριση υλικών και τη σταδιακή μείωση της υγειονομικής ταφής. Ταυτόχρονα, καταλήγει η ανακοίνωση, «στοχεύει στην πρόληψη των δυσμενών επιπτώσεων που έχει στην υγεία του ανθρώπου και στο περιβάλλον η μη ορθή διαχείριση των αποβλήτων, ενώ διασφαλίζει ότι τα απόβλητα υλικά θα ανακτώνται προοδευτικά και αποτελεσματικά, εισφέροντας πολύτιμους πόρους στην οικονομία».

 Let’s do it Greece 2019

Στα πλαίσια δράσεων Let’s do it Greece 2019
μπορει να μην καταφέραμε λόγο καιρικών συνθηκών να πάμε στον υδροβιότοπο της Αγ. Παρασκευής Λαμίας, πήγαμε όμως με μαθητές του 16ου Δημοτικού Λαμίας , τους εκπαιδευτικούς τους και τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο , στο υιοθετημένο λόφο Μιχαήλ κ Γαβριήλ.

 Ενημερώσαμε τους μαθητές για τη σημασία των κοινοχρήστων χώρων πρασίνου στην πόλη μας , την ανακύκλωση και τις δραστηριοτητες μιας περιβαλλοντικής οργάνωσης οπως ο ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ που έχει απώτερο στόχο τη δημιουργία ενεργών πολιτών

No time to Waste – ο χρόνος τελειώνει για να αλλάξουμε τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα απόβλητα μας!

Ερωτήσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων από ενεργούς πολίτες στις υποψήφιες παρατάξεις για την Περιφέρεια Αττικής και το Δήμο της Αθήνας

Στις υποψήφιες παρατάξεις για την Περιφέρεια Αττικής και το Δήμο της Αθήνας στείλαμε τις παρακάτω ερωτήσεις. Τις απαντήσεις θα τις δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα του Συνεδρίου.

1. Η περιοχή Α. Λιοσίων - Φυλής υποδέχεται, για 50 χρόνια σχεδόν, τα απορρίμματα της Αττικής. Στην παλιά χωματερή και στο ΧΥΤΑ έχουν ταφεί πάνω από 150 εκατομμύρια τόνοι και έχουν χαρακτηριστεί -από την επιτροπή αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου για τις 3 επόμενες γενιές». Η χωρητικότητα του ΧΥΤΑ Φυλής εξαντλείται τους πρώτους μήνες του 2020.

Συμφωνείτε με το αίτημα να μη γίνει καμία νέα επέκταση του ΧΥΤΑ και να κλείσει άμεσα η εγκατάσταση της Φυλής;

2. Σήμερα, το 98% του συνόλου των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) της Αττικής οδηγούνται στηΔυτική Αττική. Από αυτά, το 95,5% οδηγείται στην εγκατάσταση της Φυλής και το 88% καταλήγει στο χώρο ταφής (ΧΥΤΑ).

Συμφωνείτε ότι πρέπει να υπάρξει αναλογικός επιμερισμός των βαρών της διαχείρισης των απορριμμάτων -με χωροταξικά και πληθυσμιακά κριτήρια; Αν ναι, συμφωνείτε με τη δημιουργία αποκεντρωμένων υποδομών διαχείρισης των υπολειμματικών σύμμεικτων απορριμμάτων και νέων χώρων υγειονομικής ταφής του υπολείμματος (ΧΥΤΥ) της επεξεργασίας;

3. Το ισχύον Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) ορίζει ότι: «Μέθοδοι θερμικής ανάκτησης ενέργειας δευτερογενών στερεών καυσίμων, όπως η καύση, η αεριοποίηση, η πυρόλυση, η αεριοποίηση Plasma κ.ά. θεωρούνται διεργασίες υψηλής περιβαλλοντικής όχλησης και βάσει της αρχής της προφύλαξης δεν ενδείκνυνται από τον παρόντα σχεδιασμό. Ως εκ τούτου, τεχνικές που παράγουν RDF/SRF δεν ενδείκνυνται για την επεξεργασία των απορριμμάτων καθότι απομακρύνουν υλικά που πρέπει να οδεύουν προς ανακύκλωση».

Πώς αντιμετωπίζετε την προσπάθεια επαναφοράς στο προσκήνιο και υιοθέτησης πρακτικών καύσης των απορριμμάτων; Ποιες νομίζετε ότι θα είναι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο τελικό κόστος των υπηρεσιών διαχείρισης των απορριμμάτων;

4. Κατά γενική ομολογία, τα τοπικά (δημοτικά) σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων (ΤΟΣΔΑ) παραμένουν ανεφάρμοστα. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά τοπικές δημοτικές υποδομές προδιαλογής υλικών (ανακυκλώσιμων, οργανικών), οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση για την επίτευξη των υψηλών στόχων (53%, για την Αττική) προδιαλογής, μέχρι το 2020.

Σε ποιους παράγοντες αποδίδετε τη μη εφαρμογή των τοπικών σχεδίων και τι θεωρείτε απαραίτητο για να υπάρξει μια ριζική αντιστροφή του φαινομένου;

5. Θεσμικοί παράγοντες (κυβερνητικά και αυτοδιοικητικά στελέχη) και επιχειρηματικά συμφέροντα προωθούν τη λογική της εκχώρησης -συνολικής ή μερικής- των υπηρεσιών διαχείρισης των απορριμμάτων στον ιδιωτικό τομέα.

Ποια είναι η δική σας θέση; Συμφωνείτε ότι πρέπει να διασφαλιστεί η δημόσια – κοινωνική διαχείριση των απορριμμάτων; Αν ναι, με ποιο τρόπο;

https://www.notimetowaste.gr/

Η «καρατόμηση» των δένδρων στην πόλη, ζημιώνει αντί να ωφελεί!

Ένα θέμα που απασχολεί σοβαρά τους επαγγελματίες Πρασίνου στον αστικό χώρο αλλά και τις Δ/σεις Πρασίνου των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι η διαχείριση των δένδρων στο αστικό τοπίο με τρόπο που δεν θα αποτελούν «δημόσιο κίνδυνο» ή αντιαισθητικό στοιχείο, αλλά αντίθετα θα παρέχουν την ασφάλεια και τα πλεονεκτήματα που αναμένονται από τους πολίτες και την πόλη γενικότερα. Οι πρακτικές που ακολουθούνται (κλαδέματα, επιλογές βοτανικών ειδών για φύτευση, χώροι φύτευσης, προσαρμοστικότητες, κλπ) συχνά στην πορεία του χρόνου καταλήγουν σε πρόωρο θάνατο των δένδρων, αλλά και στο να μετατρέπουν τις αστικές δενδροφυτεύσεις σε «πρόβλημα» που κοστίζει σε δημόσιο χρήμα και όχι στο επιθυμητό «περιβαλλοντικό πλεονέκτημα», ευθύνες που αποκλειστικά τις φέρουν οι Δημοτικές Αρχές και όχι οι πολίτες για το τι συμβαίνει στον δημόσιο χώρο και έξω από την πόρτα του σπιτιού τους, της επιχείρησης τους, ή στο σχολείο των παιδιών τους…!!

Προς αποφυγή ατυχημάτων, κινδύνων και δαπάνης, η Διεθνής Ένωση Δενδροκομίας (International Society of Arboriculture, βλ.: https://www.isa-arbor.com/) συμβουλεύει για τον τρόπο που κλαδεύονται τα δένδρα και κυρίως για την επικρατούσα «νοοτροπία» αφαίρεσης κορυφών και νεότερων στην ηλικία κορυφαίων κλάδων με αυστηρά κλαδέματα, χωρίς την απόλυτη γνώση των συνεπειών και των επιπτώσεων, ιδιαίτερα για τα δένδρα στον αστικό χώρο τα οποία για λόγους μη παρεμπόδισης «αστικών λειτουργιών»…, π.χ. απόκρυψη θέας, αναρριχήσεις σε κτίρια, διέλευση οχημάτων μεγάλου όγκου, αισθητική, κίνδυνοι πτώσης, κλπ. δέχονται τα πιο βάρβαρα πετσοκόμματα…!! Ένα σημαντικό στοιχείο που δείχνει πόσο λάθος είναι η καρατόμηση («tree topping» στην αγγλική…) είναι το γεγονός ότι προκαλείται απώλεια από 50 έως 100% του πράσινου φυλλώματος που αποτελεί την «βιομηχανία τροφίμων» του δένδρου, την οποία όταν την χάσει σπεύδει μετά την έξοδο από τον λήθαργο, να την αντικαταστήσει βιαστικά με νέους επιπόλαιους, λαίμαργους και αδύναμους βλαστούς γύρω και κάτω από τις «αυστηρές» τομές..!! («διατάραξη της φυσιολογίας του φυτού»).

Βασικό και ισχυρό επιχείρημα της ISA, είναι ότι η πρακτική «κατακρεούργησης» των δένδρων δεν βοηθάει στην «φυσική ανάπτυξη τους» όπως τους τα προορίζει το ίδιο τους το DNA, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η «φυσιολογική ανάπτυξη του φυτού» ώστε η νέα δημιουργία κλάδων και κόμης των δένδρων που προέρχεται μετά το αυστηρό κλάδεμα (από τις τομές), να είναι κατά πολύ πιο αδύναμη, πιο ευάλωτη και να αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από φυτασθένειες, να δημιουργεί αστάθεια και προϋποθέσεις για πιθανή τελική πτώση, με ότι αυτό σημαίνει… Από τις αυστηρές τομές των κλάδων και κορμών, οι νέοι βλαστοί ξεπηδούν και αναπτύσσονται από τον φλοιό (γνωστοί ως επίκορμοι βλαστοί) οι οποίοι είναι πολύ μικρότερης αντοχής από τους «κανονικούς» κλάδους του δένδρου εάν αφήνονταν ελεύθερο να αναπτυχθεί…!! Αντιπροτείνονται επεμβάσεις με ευγενή «αραιώματα» της κόμης, αντί της καρατόμησης και κυρίως όμως διαφορετικοί τρόποι «χωροθέτησης» των φυτεύσεων των δένδρων στην πόλη, αναλόγως της διαθεσιμότητας χώρου και του βοτανικού είδους.

Η γενική άποψη και πρόβλεψη πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι «….τα δένδρα αναλόγως του μέγιστου μεγέθους στο οποίο μπορούν να φτάσουν από τη φύση τους (διάμετρος κόμης, ύψος, βάθος ριζικού συστήματος, διάμετρος κορμού κλπ), να φυτεύονται σε σημεία της πόλης με επάρκεια αστικού χώρου, έτσι ώστε να μην καταλήγουν σε μελλοντική τους καρατόμηση, η οποία αντί να προλαμβάνει καταστάσεις, στη συνέχεια με τον τρόπο που αναβλαστάνει να πολλαπλασιάζει τους κινδύνους φθοράς του δένδρου και για ατυχήματα….».

Δηλαδή, όπου μικρός και στενός δρόμος ή στενό & περιορισμένο αστικό κενό…, προτείνονται μικρά δένδρα ή και καλλωπιστικοί θάμνοι σε διαμόρφωση δένδρου…, ενώ όπου διαθέσιμη επάρκεια ανοικτού χώρου, φυτεύονται μεγαλύτερα είδη δένδρων αφημένα στον χρόνο και τον χώρο με την σχετική τους «γενετική» ελευθερία ανάπτυξης. Έτσι μπορούν να φυτεύονται και να αποδίδουν στο αστικό τοπίο το μάξιμουμ των πλεονεκτημάτων για τα οποία επιλέγονται (σχήμα, υφή, χρώμα, εποχικότητα, αντιμετώπιση ρύπανσης, σκίαση και δρόσο, σταθεροποίηση εδαφών και κλίσεων, άμυνα κατά των πλημμυρών και την ηχορύπανση, ολοκληρωμένη αισθητική, προσέλκυση άγριας ζωής, εκπαίδευση, κλπ).

__________________

*Ο Σταμάτης Σεκλιζιώτης είναι γεωπόνος (ΑΠΘ), Αρχιτέκτονας Τοπίου και πρώην Β’ Ακόλουθος Γεωργικών υποθέσεων Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ. Έχει τιμηθεί δυο φορές (2002, 2009) με τα Βραβεία Αριστείας για το Αγροτικό Ρεπορτάζ (Honorary Awards «Excellence in Reporting») του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ. 

Κοινή επιστολή για την επερχόμενη καταστροφή στον αιγιαλό

Κώδωνα κινδύνου κρούουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, καθώς την 5η Απριλίου 2019 κατατέθηκε στην Βουλή νέο σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και την παραλία, με το οποίο προωθείται η μαζική τροποποίηση των ισχυουσών διατάξεων του Ν. 2971/2001. Ειδικότερα, με το εν λόγω σχέδιο νόμου, η συζήτηση του οποίου από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ξεκινά σήμερα, επιδιώκεται η μαζική «τακτοποίηση» των αυθαίρετων κατασκευών στην παράκτια ζώνη.

Με αφορμή αυτή την άκρως δυσάρεστη εξέλιξη, οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες εκ των καταστατικών τους στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας και του φυσικού πλούτου της χώρας μας, επισημάνουν τα εξής:
1) Σύμφωνα με τις Συνταγματικές επιταγές, ο Αιγιαλός και η Παραλία αποτελούν το κατ’ εξοχήν κοινόχρηστο αγαθό εκτός συναλλαγής. Ο Ελληνικός λαός έχει Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα απόλαυσης των δημόσιων αγαθών. Επομένως, προ της προώθησης στη Βουλή, πολλώ δε μάλλον προ της ψήφισης οποιουδήποτε σχεδίου νόμου, είναι επιτακτική ανάγκη αυτό να τεθεί σε ευρεία δημόσια διαβούλευση, διότι σε αντίθετη περίπτωση παραβιάζεται η θεμελιώδης αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Η δημόσια διαβούλευση για θέματα κεφαλαιώδους περιβαλλοντικής σημασίας επιβάλλεται τόσο από την ενωσιακή νομοθεσία όσο και από τη Συνθήκη του Άαρχους.
2) Οι οποιεσδήποτε διατάξεις που ανοίγουν το δρόμο νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων κατασκευών στον αιγιαλό όχι μόνο δικαιώνουν τους παρανομούντες, αλλά προσβάλουν το περί δικαίου αίσθημα των Ελλήνων πολιτών. Τέτοιου είδους διατάξεις θα οδηγήσουν μετά βεβαιότητας στην οριστική και ολοκληρωτική αλλοίωση της μορφολογίας του αιγιαλού της χώρας μας, θα περιορίσουν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στον αιγιαλό, θα καταργήσουν, στην ουσία, τη συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινή χρήση του αιγιαλού και, έχοντας ως μοναδικό γνώμονα την εισπρακτική πολιτική, θα επιβραβεύσουν συλλήβδην και στο διηνεκές την παρανομία. Τέτοιες διατάξεις είναι όχι μόνο αντιπεριβαλλοντικές αλλά και αντιαναπτυξιακές, καθώς ακολουθούν την αποτυχημένη πρακτική του προσωρινού και αμφίβολου οικονομικού οφέλους. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην ανατολική Αττική το καλοκαίρι του 2018, είναι επιβεβλημένη η κατά προτεραιότητα απομάκρυνση των πάσης φύσεως κατασκευών από τον αιγιαλό. Δυστυχώς οι διατάξεις του σχεδίου νόμου κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Στις διατάξεις του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου δεν φαίνεται να υπάρχουν εξαιρέσεις από τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών ούτε στις παράκτιες περιοχές της Ελλάδας που έχουν ενταχθεί στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000 και στο Εθνικό Σύστημα Προστατευόμενων Περιοχών, γεγονός που θα οδηγήσει μετά βεβαιότητας στην μόνιμη υποβάθμιση των εν λόγω περιοχών.
3) Το άρθρο 33 του Σχεδίου Νόμου παρέχει, με γενική διάταξη, δυνατότητα εκτέλεσης έργων έρευνας ενεργειακών αποθεμάτων (π.χ. υδρογονανθράκων), όχι μόνο στην παράκτια και παρόχθια ζώνη, αλλά και στο βυθό και το υπέδαφος του. Το γεγονός ότι προβλέπονται εύκολες διαδικασίες κατά τη φάση της έρευνας (παραχώρηση με απλή υπουργική απόφαση) αποδεικνύει ότι δεν παρέχεται κανένα εχέγγυο τήρησης της ισχύουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
4) Οι ρυθμίσεις του άρθρου 34 ανοίγουν για πρώτη φορά το δρόμο της μαζικής τακτοποίησης παρανομιών στη ζώνη αιγιαλού, παραλίας και όχθης ποταμών – λιμνών. Υπενθυμίζουμε ότι έως τώρα δεν δύνανται κατά κανόνα να υπαχθούν στη νομοθεσία περί αυθαιρέτων αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό (ΝΣΚ 232/2017).
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, MOm και WWF Ελλάς θέτουν την κυβέρνηση προ των ευθυνών της και ζητούν την πλήρη απόσυρση του σχεδίου νόμου, καθώς παραβιάζονται θεμελιώδεις αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος, της βιώσιμης ανάπτυξης της χώρας μας και των δημοσίων αγαθών.

Π.Φ

ΠΕΤΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΔΟΧΕΙΑ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΩΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ

Δεκάδες άδεια μπουκάλια φυτοφαρμάκων, σκορπισμένα δίπλα σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε περιοχή του Κιλκίς, αποδεικνύουν το σοβαρό πρόβλημα της ανεξέλεγκτης απόρριψής τους σε όλη την επικράτεια.

Οι φωτογραφίες της Greenagenda.gr αποκαλύπτουν την εγκληματική αδιαφορία των χρηστών τους καθώς και την έλλειψη ενός σχεδίου διαχείρισής τους.

Κάτοικος της περιοχής μάς υπέδειξε δύο σημεία της αγροτικής περιοχής έξω από το χωριό Άγιος Πέτρος του δήμου Παιονίας. Τα επικίνδυνα αυτά δοχεία, μετά την απόρριψή τους, έχουν παρασυρθεί από τον αέρα σε εκτάσεις καλλιεργειών.

Οι συσκευασίες των φυτοφαρμάκων κατατάσσονται στα επικίνδυνα απόβλητα και συνεπώς η διαχείρισή τους θα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων. Για αυτόν τον λόγο, η συλλογή και μεταφορά των συσκευασιών φυτοφαρμάκων θα πρέπει να εκτελείται από φορέα που να διαθέτει άδεια συλλογής μεταφοράς επικινδύνων αποβλήτων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της ΚΥΑ 13588/725/2006.

«Η αρχική αποκομιδή των κενών συσκευασιών θεωρούμε ότι μπορεί να υλοποιηθεί από το δήμο, με την τοποθέτηση ειδικών κλάδων, και στη συνέχεια για τη συλλογή και μεταφορά αυτών, ο δήμος είτε θα πρέπει να συμβληθεί με κατάλληλα αδειοδοτημένο φορέα, είτε θα πρέπει να αδειοδοτηθεί σύμφωνα με το άρθρο 7 της ΚΥΑ 13588/725/2006 για συλλογή – μεταφορά επικινδύνων αποβλήτων», επισημαίνει στη Greenagenda.gr ο Γιάννης Καρακόλης, διευθυντής της εταιρείας διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων Polyeco.

Ανεξέλεγκτη διάθεση

Υποχρέωση, αλλά μόνο στα λόγια, αποτελεί η ορθή διαχείριση των κενών συσκευασιών φυτοφαρμάκων. Οι άδειες συσκευασίες φυτοφαρμάκων κατακλύζουν στην κυριολεξία τα σημεία υδροληψίας που υπάρχουν διάσπαρτα σε γεωργικές εκτάσεις.

«Η ανεξέλεγκτη απόρριψή τους κοντά στα σημεία υδροληψίας είναι φαινόμενο καθημερινό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται και το πλέον απαράδεκτο της καύσης των συσκευασιών. Το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο όποτε το σημείο υδροληψίας είναι κοντά σε επιφανειακά νερά, αφού βολεύει να λαμβάνεται από εκεί το νερό για το ψεκαστικό διάλυμα», σημειώνει ο κ. Καρακόλης.

Κακές πρακτικές η ταφή τους στο έδαφος και η καύση τους

Κακή πρακτική είναι το θάψιμο των συσκευασιών είτε αυτό γίνει χωρίς να ξεπλυθούν είτε αυτό γίνει αφού ξεπλυθούν. Τα υλικά συσκευασίας παραμένουν στο έδαφος για χρόνια, χάνεται η ευκαιρία για ανακύκλωση ή ανάκτηση ενέργειας και μολύνεται το περιβάλλον και κυρίως τα υπόγεια ύδατα. Το δε κάψιμο των κενών συσκευασίας όχι μόνο συνιστά σαφής παράβαση των οριζόμενων επί της συσκευασίας των φυτοπροστατευτικών και ακύρωση κάθε δυνατότητας ανακύκλωσης των συσκευασιών αλλά αποτελεί εξαιρετικά επικίνδυνη πρακτική ακόμα και για την υγεία του ίδιου του χρήστη από εισπνοή των τοξικών καπνών. Μία άλλη κακή πρακτική είναι η χρήση των κενών συσκευασίας για άλλους σκοπούς από τον ίδιο τον χρήστη -χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επικινδυνότητα της κατάστασης- όπως ως θήκες εργαλείων ή ακόμα και ταΐστρες οικόσιτων ζώων.

Πρώτα ευθύνη των αγροτών, μετά οι δήμοι

Σύμφωνα με τον κ. Καρακόλη, η συλλογή των κενών συσκευασίας των γεωργικών φαρμάκων σε χώρους ειδικών απορριμμάτων και όχι ανεξέλεγκτη διάθεσή τους στις αγροτικές εκτάσεις και τις παρακείμενες αρδευτικές τάφρους είναι ευθύνη των αγροτών. Από εκεί και πέρα αρχίζει η ευθύνη των Δήμων οι οποίοι οφείλουν να προχωρούν στο άδειασμα των κάδων. Άλλωστε τα κενά συσκευασίας μετά το τριπλό ξέπλυμα ή το ξέπλυμα υπό πίεση δεν είναι επικίνδυνα απόβλητα και μπορούν να τοποθετούνται σε κάδους για ανακύκλωση.

Οι δήμοι επίσης πρέπει να λάβουν υπόψη τους και τη σημασία της κατασκευής και συντήρησης των θέσεων υδροληψίας, οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά, τόσο στη διευκόλυνση των αγροτών όσο και στην ελαχιστοποίηση των κινδύνων που σχετίζονται με τη χρήση γεωργικών φαρμάκων και μπορεί να επιφέρουν δυσμενή αποτελέσματα όπως: δηλητηριάσεις ανθρώπων και ζώων, μόλυνση περιβάλλοντος κλπ.

Η αξιοποίηση και τελική διάθεση τους θα πρέπει να γίνεται σε εγκαταστάσεις που να διαθέτουν σε ισχύ Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, καθώς επίσης και άδεια αξιοποίησης/διάθεσης επικινδύνων αποβλήτων.
http://greenagenda.gr
του Νίκου Αβουκάτου

    Ο Όμιλος Φίλων Δάσους Λαμίας συμμετέχει στο Let’s do it Greece 2019

Ο Όμιλος Φίλων του Δάσους καλεί τα μέλη και τους φίλους του την Kυριακή 7 Απριλίου 2019 στις 11.00π.μ. στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων Let’s do it Greece, να βρεθούμε στον Υδροβιότοπο της Αγ. Παρασκευής, για να καθαρίσουμε την «προστατευόμενη περιοχή», όπου ζει το ενδημικό και απειλούμενο είδος ψαριού του γλυκού νερού, ο «Ελληνοπυγόστεος» (Pungitius hellenicus).

Ελα και εσύ μαζί μας...