Καταστροφή ρεκόρ του τροπικού δάσους της Αμαζονίας

Η καταστροφή του τροπικού δάσους της Αμαζονίας έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ επιταχυνόμενη κατά 25% κατά το πρώτο εξάμηνο της φετινής χρονιάς σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2019, ανακοίνωσε σήμερα το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών (INPE) της Βραζιλίας.

Καταστράφηκε δασική έκταση 3.069 τετραγωνικών χιλιομέτρων, η μεγαλύτερη από τότε που άρχισαν να συγκεντρώνονται τα δεδομένα αυτά, και τον Ιούνιο, μήνα που σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου της ξηρασίας και των πυρκαγιών, σημειώθηκε επίσης ρεκόρ αποδάσωσης καθώς καταστράφηκαν 1.034 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους.

*dasarxeio.com

Ανακύκλωση.... ΜΗΔΕΝ!

Καλοκαίρι, θάλασσα, παραλιακά καταστήματα, παραλιακοί Δήμοι, ανακύκλωση πουθενά!!!! Εδώ που τα ανακυκλούμενα πλαστικό, γυαλί , συσκευασίες, χαρτί αντιπροσωπεύουν το 90% των απορριμάτων, η ανακύκλωση είναι απλά ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ!

Να αναζητήσουμε υπεύθυνο? Χαμένη υπόθεση.

Όταν θα ψάχνουμε για νέα "χωματερή" θα είναι αργά!

Η χαμένη μάχη του αυτονόητου στην Ελλάδα του 2020

Π.Φ

Το μέλλον του φαγητού.

Διαβάστε τι θα τρώμε σε λίγα χρόνια, προκαλεί αναμφισβήτητα δέος.

Ως το 2050 θα υπάρχουν δύο δισεκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη, θα είμαστε δηλαδή σχεδόν 9 δισεκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειάζεται 50% περισσότερη ενέργεια και 40% περισσότερο νερό για να τραφεί ο πλανήτης.

Υπό αυτές τις συνθήκες, με την παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα να υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά σχεδόν 70% κι ενώ ήδη η βιομηχανία τροφίμων είναι ένας από τους κλάδους που απειλούν περισσότερο τη διαταραγμένη οικολογική ισορροπία, η βιώσιμη, αειφόρα παραγωγή τροφίμων αναδεικνύεται ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το μέλλον.

Με αυτά τα δεδομένα το ερώτημα τι θα τρώμε σε λίγα χρόνια προκαλεί αναμφισβήτητα δέος.

Η πολυσέλιδη έκθεση των 34 σελίδων, που δημοσιοποιήθηκε από την Sainsbury’s – μια από τις μεγαλύτερες βρετανικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, προβλέπει, μεταξύ άλλων, πως θα καταναλώνονται μαζικά πιάτα αποτελούμενα από μέδουσες ή έντομα, συνοδευόμενα με ένα ποτήρι γάλα φτιαγμένο από φύκια, ενδοφλέβιες σταγόνες που θα περιέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε, τεχνητά παρασκευασμένο κρέας σε εκτυπωτή, οι χορτοφάγοι και οι vegans θα αυξηθούν ενώ η αναζήτηση φαγητού που θα είναι πιο «φιλικό προς το περιβάλλον» -απ’ όλες τις σκοπιές- θα είναι κάτι πλέον σύνηθες.

Σύμφωνα με τη μελέτη αυτήν και δεδομένου ότι ο ευκολότερος τρόπος για να μειώσει ο άνθρωπος το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα είναι η αλλαγή των διατροφικών του συνηθειών όπως για παράδειγμα η μείωση του κρέατος και γενικότερα, η αποφυγή κατανάλωσης τροφών ζωικής προέλευσης, για να συμπληρωθεί το διατροφικό κενό, ιδανικές εναλλακτικές θα είναι τα προϊόντα με βάση τα μανιτάρια, το γάλα από φύκια, το χαβιάρι από φύκια και έντομα πλούσια σε πρωτεΐνη που θα βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο ψυγείο. Αναμένεται επίσης ότι τα εργαστηριακά καλλιεργημένα τρόφιμα όπως συνθετικά κρέατα ή ψάρια αλλά και ειδικοί οδηγοί των τρόπων να φτιάχνονται στο σπίτι, θα είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας, όπως και να βλέπουμε το κρέας να δημιουργείται τεχνητά από ρομπότ παρουσία του πελάτη.

Μια άλλη μελέτη, η «Pratodomundo» (Φαγητό για όλο τον κόσμο) από το Museu do Amanha του Ρίο, η οποία στηρίχτηκε σε στοιχεία και υλικό από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), προβλέπει πως θα υπάρχει σοβαρή έλλειψη γεωργικής έκτασης που θα υποκατασταθεί από πειραματικές καλλιέργειες μέσα στις πόλεις που ήδη πραγματοποιούνται ήδη σε πολλές χώρες, αλλά και μέσα στις ερήμους ή στα δάση, ή μέσα σε υπόγειες σήραγγες όπως ήδη γίνεται στο Λονδίνο. Το διατροφικό μέλλον, σύμφωνα με αυτήν τη μελέτη, θα περάσει στην τεχνολογία, έτσι θα έχουμε τα χάμπουργκερ του εργαστηρίου, τα ρομπότ που θα επικονιάζουν, αναλαμβάνοντας το έργο που έκαναν οι αποδεκατισμένες από τον άνθρωπο μέλισσες και βέβαια γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Τα σενάρια: Οι κατασκευαστές συνιστούν…

Κάθε πρόβλεψη, εκτίμηση, μελέτη ειδικών συγκλίνει στο εξής συμπέρασμα. Με την αύξηση του πληθυσμού παγκοσμίως και την απουσία άφθονων πόρων στο άμεσο μέλλον δεν θα τρώμε τα ίδια πράγματα και ό,τι τρώμε θα είναι κατασκευασμένο με κάθε πιθανό τρόπο. Στο τελευταίο φεστιβάλ media arts, Eyemyth, σε μία από τις συνεδρίες της πλατφόρμας Edible Issues μίλησαν για το μέλλον της τροφής και παρουσίασαν μερικά από τα μελλοντικά σενάρια, τα οποία και δημοσιεύει το Vice.

Σενάριο 1: Τα παιδιά χρησιμοποιούν συνθετική βιολογία για να παρασκευάσουν το δικό τους κρέας για τα μεσημεριανά τους γεύματα

Δεν ξέρουμε τι σκεφτόταν ο Τσόρτσιλ όταν είπε το 1931: «Θα γλιτώσουμε από τον παραλογισμό του να μεγαλώνουμε ένα ολόκληρο κοτόπουλο για να φάμε μόνο το στήθος ή τη φτερούγα, αν φτιάχνουμε μόνο αυτά τα τμήματα με το κατάλληλο μέσο». Τα λόγια του όμως είναι τρομακτικά κοντά στην πραγματικότητα. Από το παγκόσμιο ντεμπούτο του, το 2013, έχουν γίνει πολλά βήματα ως προς το κρέας εργαστηρίου. Η καλλιέργεια ιστού για να παρασκευάσουμε τμήματα του κρέατος πλασάρεται ως πιο αποτελεσματική, καθαρή και φιλική προς το περιβάλλον.

Ενδεικτικό το παράδειγμα της Ινδίας, η οποία μέχρι το 2050 θα έχει το 1/6 των 9 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που θα κατοικούν στον πλανήτη. Το κρέας εργαστηρίου δεν θα λύσει μόνο το πρόβλημα της βιωσιμότητας της παραγωγής κρέατος αλλά και το πρόβλημα της ανεπάρκειας σε πρωτεΐνη πολλών χορτοφαγικών κουζινών, όπως της ινδικής.

Από την άλλη, το σύστημα μεσημεριανού γεύματος είναι γεμάτο προβλήματα. Είτε δεν το παίρνει κάθε παιδί που το δικαιούται, είτε αυτό που παίρνουν δεν είναι ωφέλιμο διατροφικά. Τεχνολογίες όπως το κρέας εργαστηρίου παρέχουν μια λύση.

Ο στόχος είναι τα παιδιά να ξέρουν τόσα από τεχνολογία και οι πληροφορίες να είναι τόσο διαδεδομένες και ανοιχτές που τα παιδιά να παράγουν μόνα τους το μεσημεριανό τους, σύμφωνα με τις διατροφικές ανάγκες τους.

Σενάριο 2: Οι ηλικιωμένοι λαμβάνουν το γεύμα τους με drones, με βάση real time δεδομένα από τους αισθητήρες στο έντερό τους

Περίπου 1.000 είδη μικροοργανισμών ζουν στο έντερό μας, αλλά μπορούμε να ταυτοποιήσουμε λιγότερο από ένα 5%. Πρέπει να γίνει ακόμα πολλή έρευνα για να καταλάβουμε τι υπάρχει στο έντερό μας, τι βακτήρια έχουμε και πώς αντιδράνε σε ό, τι τρώμε.

Δεν αρκεί λοιπόν ένα μοντέλο για όλους. Σημασία έχει τι μας ταιριάζει. Γι αυτό θα ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε για το τι πρέπει να τρώμε επειδή θα αλλάξει. Καθώς τα δεδομένα υπάρχουν πια παντού και μπορούμε να παρακολουθήσουμε κάθε σημείο του σώματός μας, αν τρώμε έχοντας υπόψη την υγεία του εντέρου μας θα διαμορφωθεί ανάλογα και ο τρόπος που τρώμε.

Που σημαίνει ότι οι εταιρείες παράδοσης φαγητών θα ξέρουν τι τρώμε όταν τρώμε. Θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα μας, θα μπορούν να έχουν πρόσβαση με αισθητήρες και στο έντερό μας. Έτσι το φαγητό θα είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες μας και θα παραδίδεται με drones.

Μπορεί να φαίνεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά οι ειδικοί είναι σχεδόν σίγουροι ότι έτσι θα συμβεί, γι αυτό και έχουν αυξηθεί οι έρευνες για τα βακτήρια του εντέρου και τη διατροφή, ενώ η Zomato, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής και υπηρεσίας παράδοσης τροφίμων, ήδη δοκιμάζει drones για την παράδοση φαγητού.

Σενάριο 3: Δεν έχουν όλοι χρήματα για τα παραδοσιακά τρόφιμα, έτσι μοιράζονται χάπια με γεύση φαγητού

Αν αργήσαμε να μειώσουμε το κρέας και να κάνουμε πιο vegan τη διατροφή μας, αναγκαστικά θα συνηθίσουμε γρήγορα να μας σερβίρουν χάπια. Θα είναι χάπια συνθετικού φαγητού αλλά με κανονική γεύση φαγητού. Το δε κανονικό φαγητό, με υλικά που φυτρώνουν στη γη, τα θερίζουμε και τα μαγειρεύουμε δεν θα είναι οικονομικά προσιτό, όπως σήμερα.

Οι κυβερνήσεις δεν θα επιδοτούν τη γεωργία αλλά γονιδιακά τροποποιητικές τεχνολογίες, οι οποίες θα είναι φθηνότερες και με λιγότερο επιζήμιες συνέπειες στο οικοσύστημα. Στο μέλλον θα πρέπει να τρεφόμαστε χωρίς γόνιμη γη και με πιο φτηνή τεχνολογία, με χάπια που απαιτούν λιγότερους πόρους, είναι πιο θρεπτικά και έχουν γεύση κλασικού φαγητού.

Αν είμαστε ό,τι τρώμε, το επόμενο ερώτημα είναι, με αυτά που θα τρώμε τι θα είμαστε;

*tvxs.gr

Από την αρχή οι δασικοί χάρτες!!!!!!!!!

Στο σημείο μηδέν επιστρέφουν οι δασικοί χάρτες. Με μια απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος πολλαπλασιάζονται οι περιπτώσεις αποχαρακτηρισμού δασών και δασικών εκτάσεων (σε πολλές περιπτώσεις παρά την αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας) και οι δασικοί χάρτες, ακόμα κι όσοι έχουν κυρωθεί, (το 55% της χώρας) θα πρέπει να αναρτηθούν... από την αρχή.

Η υψηλού ρίσκου και αγνώστων συνεπειών απόφαση όχι μόνο κάνει αδύνατη την ολοκλήρωση του έργου έως το 2021, όπως είχε δεσμευθεί η χώρα έναντι των θεσμών, αλλά πιθανότατα θα οδηγήσει ολόκληρο το έργο στις ελληνικές καλένδες, ακυρώνοντας την επίπονη προσπάθεια που καταβλήθηκε την τελευταία δεκαετία.

Η απόφαση, την οποία υπογράφει ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης, έρχεται να τροποποιήσει (για ακόμα μία φορά, και ενώ περισσότερο από το μισό έργο έχει επιτέλους ολοκληρωθεί) τις κατηγορίες των εκτάσεων που οφείλουν να εξαιρεθούν από τον δασικό χάρτη. Στόχος είναι να προστεθούν σειρά διοικητικών αποφάσεων που, κατά τη γνώμη του υπουργείου, πρέπει να οδηγήσουν σε εξαίρεση των δασικών εκτάσεων από τον δασικό χάρτη (δηλαδή τον αποχαρακτηρισμό τους) ακόμα κι αν αυτές είναι σήμερα δασικές.

Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα έχει κυρωθεί περίπου το 55% των δασικών χαρτών της χώρας, δηλαδή το 93% όσων είχαν αναρτηθεί, ενώ το υπόλοιπο 7% είναι διάφορες κατηγορίες αντιρρήσεων που δεν έχουν εξεταστεί.

Ας δούμε ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες κατηγορίες αποχαρακτηρισμών:

• Η σοβαρότερη από τις «νέες» περιπτώσεις αποχαρακτηρισμών αφορά σε διαφόρων ειδών διανομές ή απαλλοτριώσεις που είχαν γίνει προ πολλών δεκαετιών προκειμένου να δημιουργηθεί αγροτική, γεωργική, ή κτηνοτροφική γη. Με τη νέα απόφαση, αυτές οι εκτάσεις εξαιρούνται στο σύνολό τους, ακόμα δηλαδή κι αν δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτό ποτέ και σήμερα είναι δασικές.

• Επίσης, αποχαρακτηρίζονται... αυτόματα όλες οι εκτάσεις που είναι δηλωμένες στον ΟΠΕΚΕΠΕ ή έχουν δηλωθεί σε ειδικά αγροτικά μητρώα (αμπελουργικό και ελαιουργικό), χωρίς να εξετάζεται αν οι εκτάσεις αυτές έχουν εκχερσωθεί παράνομα. Με αυτόν τον τρόπο δικαιώνονται όσοι διαχρονικά επέκτειναν τα χωράφια τους εις βάρος των δασών.

• Μια τρίτη κατηγορία αφορά άδειες εγκατάστασης βιομηχανικών και τουριστικών μονάδων, ανεξαρτήτως σε ποιο στάδιο αδειοδότησης βρίσκονται και από ποιον εκδόθηκαν. Με άλλα λόγια, μια τουριστική μονάδα που έλαβε έγκριση λ.χ. από το υπουργείο Τουρισμού δεν χρειάζεται να ελεγχθεί από το δασαρχείο, αν στην έκτασή της περιλαμβάνει δασικά κομμάτια.

• Επίσης γίνονται αποδεκτά βεβαιώσεις ή πληροφοριακού χαρακτήρα έγγραφα του δασαρχείου, παρότι το ΣτΕ έχει κρίνει εδώ και μία δεκαετία ότι δεν έχουν ισχύ πράξης χαρακτηρισμού.

• Σε εφαρμογή του πρόσφατου... περιβαλλοντικού νόμου, εξαιρούνται από τους δασικούς χάρτες και οι οικοδομικές άδειες που δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί. Αρκεί μια βεβαίωση μηχανικού ότι τηρούνται τα όρια της αρτιότητας, η οποία βέβαια το πιθανότερο είναι να μην ελεγχθεί ποτέ ως προς την πιστότητά της (η δήλωση αυθαιρέτων με ευθύνη του μηχανικού, άλλωστε, έχει αποδειχθεί την τελευταία δεκαετία ότι οδήγησε στη νομιμοποίηση τεράστιο αριθμό ακινήτων που έπρεπε να εξαιρεθούν, απουσία ελέγχων και ουσιαστικών κυρώσεων για τους παραβάτες).

Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι ολόκληροι οι δασικοί χάρτες θα «αποσυρθούν» για να αναμορφωθούν «σε όποιο στάδιο και αν βρίσκονται» και «αναρτώνται εκ νέου στο σύνολό τους». Σχολιάζοντας την απόφαση του κ. Χατζηδάκη στην «Κ» δασολόγοι-μελετητές εκφράζουν την ανησυχία τους για την τύχη του έργου, καθώς οι προδιαγραφές δεν γίνεται να τροποποιούνται με κάθε αλλαγή κυβέρνησης (τροποποιήθηκαν ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ ώστε να συμπεριλάβουν τις χορτολιβαδικές εκτάσεις και νωρίτερα, επί Νέας Δημοκρατίας, για να εξαιρεθούν όχι μόνο οι εντός σχεδίου περιοχές, αλλά και όσες οι δήμοι ήθελαν να ενταχθούν αλλά αυτό δεν είχε καταστεί δυνατό για νομικούς λόγους).

*ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δέκα μύθοι και η σκληρή πραγματικότητα για τα αιολικά

Την Κυριακή (5/7) πραγματοποιήθηκε η Πανελλήνια Συνάντηση στη Νιάλα Αγράφων, με σκοπό την αποτροπή εγκατάστασης ανεμογεννητριών, την προστασία του Φυσικού, Ιστορικού και Πολιτιστικού Περιβάλλοντος. Αποτελεί ευκαιρία αφύπνισης από τη νιρβάνα που μας βύθισαν οι μύθοι, τους οποίους κάποιοι έκτισαν μεθοδικά, για να περάσουν εύκολα τα συμφέροντά τους. Ας δούμε μερικούς:

Μύθος 1ος Τα αιολικά είναι Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας

Η αλήθεια είναι ότι αποτελεί συμπληρωματική πηγή ενέργειας, διότι οι ανεμογεννήτριες κάτω από 3 μποφόρ δεν δουλεύουν και πάνω από 6 μποφόρ «κλειδώνουν» τα πτερύγια για λόγους προστασίας. Παράγουν ασταθή και ακανόνιστη ενέργεια η οποία δεν μπορεί να διατεθεί στην κατανάλωση, γι’ αυτό και έχουν ανάγκη υποστήριξης από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς. Αυτό το καθιστά στις όχι και τόσο αποδοτικές πηγές.

Μύθος 2ον Τα αιολικά είναι φιλικά προς το Περιβάλλον

Η αλήθεια είναι ότι οι γιγαντιαίες διαστάσεις τους πυλώνες από 100 μέχρι 200 μέτρα ύψος θέλουν τεράστιες βάσεις, χιλιάδες τόνους σίδερα και μπετόν, ισοπέδωση βουνοκορφών, βίαιες επεμβάσεις στη Φύση που έχουν επιπτώσεις στο υδρογεωλογικό περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα, τραυματίζουν ανεπανόρθωτα την αισθητική του Τοπίου, ακυρώνουν το ιστορικό και πολιτιστικό απόθεμα, μειώνουν την αξία αν ο τόπος είναι τουριστικός προορισμός, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής όσων χωριών είναι κοντά και έχουν οπτική επαφή. Όσοι θέλουν να έχουν προσωπική αντίληψη για τα αιολικά, ας πάνε στην Κάρυστο και θα καταλάβουν την επερχόμενη καταστροφή…

Μύθος 3ον Τα αιολικά πάρκα συνοδεύονται από Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, (Μ.Π.Ε.).

Η αλήθεια είναι ότι ουσιαστικές Μ.Π.Ε. δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ διότι: α) κοστίζουν ακριβά, β) το πιθανότερο είναι οι μελέτες να δείξουν ότι δεν μπορούν να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες. Για το λόγο αυτό οι εταιρίες παρουσιάζουν γενικόλογες ΜΠΕ εκατοντάδων σελίδων οι οποίες είναι πανομοιότυπες, ή συρραφή από αυτούσιες αντιγραφές, τόσο που μερικές φορές ξεφεύγουν ονόματα άλλων περιοχών από τις οποίες έγινε το copy – paste!

Μύθος 4ος Τα αιολικά παράγουν δωρεάν ενέργεια και οι Δήμοι παίρνουν αντισταθμιστικά.

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται παραγωγή ενέργειας, δυσανάλογα ακριβή και με τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος για κάθε τόπο και συνολικά για τη χώρα. Τα έσοδα από το 1,5% που παρουσιάζουν στους Δήμους είναι με βάση το αισιόδοξο σενάριο, τα εμφανίζουν ως πραγματικά έσοδα ενώ είναι δυνητικά και υπό προϋποθέσεις. Κανένας Δήμος δεν πήρε όσα του έταξαν, οι 5.000 με 10.000 ευρώ το χρόνο δεν είναι έσοδα. Τα όποια αντισταθμιστικά σε είδος ή χρήμα είναι το τυρί στη φάκα. Η υπεραξία του τόπου μας δεν μπορεί να υποθηκευτεί με φθηνά ανταλλάγματα, τα οποία παραπέμπουν σε καθεστώτα αποικιοκρατικά. Αλήθεια, ποιος θα εκπόρνευε τη γυναίκα και την κόρη του σε ξένους τουρίστες για να έχει συμπληρωματικό εισόδημα;

Στην πραγματικότητα οι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας (μέσα σε αυτούς και οι Δήμοι) πληρώνουν σε κάθε λογαριασμό το ειδικό τέλος υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δείτε στο λογαριασμό της ΔΕΗ την συντομογραφία ΕΤΜΕΑΡ και θα καταλάβετε πόσο κοστίζει η «δωρεάν» ενέργεια!

Μύθος 5ον Τα αιολικά θα συμβάλουν στην απολιγνιτοποίηση της χώρας.

Η μαύρη αλήθεια είναι ότι η απολιγνιτοποίηση της χώρας ουδέποτε θα γίνει από τις ΑΠΕ. Η κύρια πηγή ηλεκτρικού ρεύματος είναι το Φυσικό Αέριο με 51% το οποίο αφενός μεν πληρώνουμε με συνάλλαγμα και αφετέρου χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο. Το 23% καλύπτεται από εισαγωγή ρεύματος που έρχεται από τα Βαλκάνια και την Τουρκία, το 12 % από τις ΑΠΕ και το 9 % από τα υδροηλεκτρικά, ποσοστό το οποίο δεν υπολογίζουν στις ΑΠΕ (!) για να κερδίσουν οι «αεριτζήδες» τα μέγιστα.

Μύθος 6ος Η χώρα μας έχει υποχρέωση σε μια δεκαετία να πιάσει το στόχο 30% πράσινης ενέργειας από τις ΑΠΕ, για να συνεισφέρει στην κλιματική αλλαγή και οι ανεμογεννήτριες είναι η λύση.

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα μας είναι σήμερα στο 21% και μπορεί κάλλιστα να υπερκαλύψει το ποσοστό του 30% με απλές κινήσεις, χωρίς να καταστρέψει το Περιβάλλον: 1ον Να μειώσει την ανεξέλγκτη υπερκατανάλωση ρεύματος. 2ον Να θέσει άμεσα σε λειτουργία ανενεργά υδροηλεκτρικά, όπως λ.χ. το εργοστάσιο της Μεσοχώρας Τρικάλων που είναι ήδη έτοιμο, με την μερική εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου. 3ον Να αξιοποιήσει άλλες μορφές ΑΠΕ, όπως τα φωτοβολταϊκά στις σκεπές των κτιρίων, τη βιομάζα, τα θαλάσσια ρεύματα, τη γεωθερμία, η ενέργεια κυμάτων, κ.α. μορφές που σήμερα δεν τις λαμβάνουμε υπόψη. Η μεγαλύτερη όμως εναλλακτική πηγή είναι η εξοικονόμηση ενέργειας μέσα από την αλλαγή του καταναλωτικού και παραγωγικού μοντέλου. Όσο για την «κλιματική αλλαγή», η απάντηση είναι στα «φυσικά κλιματιστικά», ήτοι την αποκατάσταση των καμένων δασών με χιλιάδες νέες δεντροφυτεύσεις σε πόλεις και χωριά!

Μύθος 7ος Τα αιολικά είναι μεγάλες επενδύσεις οι οποίες συμβάλλουν στην Ανάπτυξη της χώρας.

Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι κερδισμένοι είναι η βαριά βιομηχανία ξένων χωρών και το κύκλωμα εμπορίας και εγκατάστασης των ανεμογεννητριών. Πρόσκαιρα και μέχρι να στηθούν γίνονται διανοίξεις δρόμων, απασχολούνται σε οικοδομικές εργασίες συνεργεία, αλλά μετά δεν παράγουν ούτε μία θέση εργασίας για τους ντόπιους. Αντίθετα, όπου εγκατασταθούν υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον, τραυματίζουν την αισθητική του τοπίου, αλλοιώνουν την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα του τόπου, απαξιώνουν το τουριστικό προϊόν, ακυρώνουν την ταυτότητα, πλήττουν τις τοπικές οικονομίες, εμποδίζουν την κτηνοτροφία, υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και το επίπεδο υγείας των μόνιμων κατοίκων.

Μύθος 8ος: Τα αιολικά είναι εγκαταστημένα σε όλη την Ευρώπη και ότι είναι το μέλλον της εναλλακτικής ενέργειας.

Η αλήθεια είναι ότι οι δύο πρώτες δεκαετίες από τη λειτουργία τους, είδαν ότι πρόκειται για προβληματικά ισοδύναμα κόστους/οφέλους και εγκαταλείπονται στην Ευρώπη, ειδικά οι γιγαντιαίων διαστάσεων πυλώνες των 100 – 150 και 200 μέτρα ύψος. Τα αιολικά βιομηχανικού τύπου έχουν κλείσει τον κύκλο τους. Στην Ευρώπη έχουν ουσιαστικά σταματήσει να αναπτύσσονται γι’ αυτό και τα ξεφορτώνουν εδώ. Αντίθετα, υπάρχουν θετικά παραδείγματα αιολικών τα οποία θα έπρεπε η χώρα μας να αξιοποιήσει, όπως λ.χ. στη Δανία που όμως το ύψος είναι μικρό και απορροφήσιμο από το Περιβάλλον.

Μύθος 9ος: Η ανάπτυξη των αιολικών γίνεται με βάση το ενεργειακό χωροταξικό, με σεβασμό στις περιοχές Νatura 2000, στους νόμους, κλπ

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χωροθέτηση με επιστημονικά κριτήρια, δεν υπάρχει καν εθνικό χωροταξικό, το οποίο ζητούν επίπονα άπαντες: από τις οικολογικές οργανώσεις μέχρι τους επενδυτές! Υπάρχει ένας γενικός χαρακτηρισμός που περιλαμβάνει στις εν δυνάμει περιοχές ανάπτυξης ακόμα και ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές NATURA, οι οποίες προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, η οποία παραβιάζεται! Αυτή η «χωροθέτηση» είναι επίτηδες «ελαστική» για να διευκολύνει τους «επενδυτές», οι οποίοι έχοντας πολιτική κάλυψη επιβάλλουν τις τοποθεσίες στις κρατικές υπηρεσίες. Γι’ αυτό και επιβάλλεται η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων με επιστημονικά κριτήρια, διότι δεν μπαίνουν όλα παντού!

Τα αιολικά και ειδικά βιομηχανικού τύπου, είναι ασύμβατα με την ταυτότητα της χώρας μας! Κράτος και Κοινωνία οφείλουν να επαναχωροθετήσουν τα σημεία ανάπτυξης των αιολικών με τις ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι εταιρίες βιάζονται να εγκαταστήσουν στην Ελλάδα, διότι απλά για την Ευρώπη έκλεισε ο κύκλος της ανάπτυξής, δεν τα θέλουν πια, κάπου πρέπει να τα πουλήσουν πριν σκάσει η φούσκα…

Μύθος 10ος: Ο χρόνος διάρκειας ζωής των ανεμογεννητριών είναι 20 -25 χρόνια, μετά γίνεται απόσυρση το Περιβάλλον αποκαθίσταται.

Η αλήθεια είναι ότι η διάρκεια ζωής τους είναι ανάλογη της συντήρησης και της καταπόνησης σε πραγματικές συνθήκες. Η εμπειρία δείχνει ότι στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό οι ανεμογεννήτριες παραμένουν ανενεργά κουφάρια διότι το κόστος αποξήλωσης είναι μεγάλο, ενώ αποκατάσταση δεν γίνεται. Με την «παράδοση» που έχει η χώρα μας, το Ελληνικό Τοπίο θα μοιάζει με ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με αμέτρητους τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις η ισοπέδωση των βουνοκορφών, αντικειμενικά, δεν αποκαθίσταται. Το τοπίο θα μείνει ανάπηρο για πάντα. Οι όποιες ρήτρες σήμερα για δήθεν αποκατάσταση, θα έχουν την τύχη των κρατικών και δικαστικών αποφάσεων για ανέλκυση του βυθισμένου κρουαζιερόπλοιου στη Σαντορίνη και την τοξική βόμβα που παραμένει στο βυθό. Αλήθεια, θυμάται κανείς πως λέγονταν, ποιανής εταιρίας ήταν και πότε βυθίστηκε; (βλ. «Sea Diamond» 2007)

Η σκληρή πραγματικότητα είναι μία: Τα αιολικά είναι συμπληρωματική πηγή ενέργειας, σκόπιμα υπερτιμημένη, με πολλά μειονεκτήματα. Το περιβαλλοντικό κόστος από την εγκατάσταση για τη χώρα μας είναι ανυπολόγιστο και δυστυχώς μη αναστρέψιμο. Τα αιολικά βιομηχανικού τύπου στην Ευρώπη έχουν κλείσει τον κύκλο, στην Ελλάδα κάποιοι τα εμφανίζουν ως μονόδρομο. Μας παραμυθιάζουν και το αφήγημά τους θυμίζει τη φούσκα του Χρηματιστηρίου, που αντί να πιάσει τις 7.000 μονάδες, έπεσε στις 500. Τότε η ζημιά ήταν «μικρή», διότι οι Έλληνες έχασαν μόνο τις οικονομίες τους. Με τα αιολικά χάνουμε την αρτιμέλεια της χώρας, υποθηκεύουμε το Περιβάλλον, υπονομεύουμε το Μέλλον των επόμενων γενεών για χάρη ελαχίστων ντήλερ οικογενειών.

Ωρα για Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας!

Η μεγαλύτερη πηγή εναλλακτικής ενέργειας στη χώρα μας είναι η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ και η εξοικονόμιση ενέργειας. Κατασπαταλάμε χωρίς λόγο τεράστιους ενεργειακούς πόρους: Εκατομμύρια λαμπτήρες του Δημοσίου καταναλώνουν ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να υπάρχει ανάγκη. Χιλιάδες δημόσια και ιδιωτικά κτίρια αλλά και δημοτικός φωτισμός δεν έχουν ακόμα περάσει όλα στην LED εποχή. Χιλιάδες κρατικά ασανσέρ κινούνται ακόμα με συρματόσχοινα, ενώ αποδεδειγμένα οι ταινίες έχουν υποπολλαπλάσια ανάγκη σε ενέργεια. Επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η ενεργειακή αναβάθμιση δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων μέσα από ένα σύστημα κινήτρων/αντικινήτρων έτσι ώστε να μειωθούν οι ενεργειακές ανάγκες.

Επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε ένα Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας, με αξιοποίηση όλων των εναλλακτικών πηγών και όχι επιλεκτικά των αιολικών. Η χώρα μας διαθέτει από τα μεγαλύτερα ποσοστά ηλιοφάνειας, αλλά δεν αξιοποιεί όσο θα έπρεπε την ηλιακή ενέργεια. Έχει υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε αναμονή, αλλά δεν τα θέτει σε λειτουργία. Υπάρχουν εναλλακτικές, προτάσεις και ιδέες, αλλά δεν αξιοποιούνται. Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται η επαναχωροθέτηση των ΑΠΕ, δεν κάνουν όλες οι πηγές για όλους τους τόπους, χωρίς μάλιστα τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών! Η Αυτοδιοίκηση μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο με τη δημιουργία Ενεργειακών Κοινοτήτων, με τη συμμετοχή τοπικών επιχειρήσεων και πολιτών.

Enallaktikos.gr

* Του Παναγιώτη Νάνου, δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα

Αιολικά: Βράζουν τα Ευρυτανικά και Θεσσαλικά Άγραφα

Χωρίς προηγούμενο, η συμμετοχή στην κινητοποίηση κατά των ανεμογεννητριών στα Ευρυτανικά και Θεσσαλικά Άγραφα , το πρωί της Κυριακής.

Περισσότερα από 1000 άτομα, από όλη την Ελλάδα, αφού διανυκτέρευσαν σε σκηνές , κατάφεραν να προσεγγίσουν την υψηλότερη κορυφή και να στήσουν πανό, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην επιχειρούμενη, εδώ και δυο χρόνια εγκατάσταση τεράστιων αιολικών πάρκων στην κορυφογραμμή των Αγράφων.

*star Κεντρικής Ελλάδας

ΠΩΣ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ «ΘΡΕΦΕΙ» ΤΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ, ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σήμερα απέναντι σε δύο κορυφαίες προκλήσεις: την αντιμετώπιση της πλέον καταστροφικής πανδημίας από το 1918 και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Το κοινό στοιχείο των δύο είναι ότι πρόκειται για έναν αόρατο εχθρό του οποίου τη δύναμη αρχικά μάλλον υποτιμήσαμε. Η διαφορά είναι ότι ενώ οι επιπτώσεις της Covid-19 είναι άμεσες και σαρωτικές εκείνες της καταστροφής του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής εξελίσσονται σε βάθος χρόνου. Πώς όμως συνδέεται η καταπολέμηση των δύο; Ουσιαστικά η δεύτερη «θρέφει» τις πανδημίες, κάτι που σημαίνει πως εάν προστατεύσουμε το περιβάλλον μας θα θωρακίσουμε και τη δημόσια υγεία.

Σύμφωνα με τη Naftemporiki.gr, όπως θυμίζει στην τελευταία έκθεσή της η Τράπεζα της Ελλάδος η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει ότι η οικολογική καταστροφή και η κλιματική αλλαγή έχουν τη δυναμική να υποβαθμίσουν δεκαετίες προόδου στον τομέα της υγείας. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία (2016) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 24,3% των θανάτων παγκοσμίως οφείλεται σε αιτίες που σχετίζονται με την επιδείνωση των περιβαλλοντικών συνθηκών.

Οι κλιματικές μεταβολές πιστεύεται ότι έχουν καθορίσει ορισμένα επιδημιολογικά δεδομένα σε παγκόσμια κλίμακα, αφού μεταξύ άλλων έχουν δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για την εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών όπως η ελονοσία και o δάγκειος πυρετός. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή εκτιμάται ότι θα προσθέτει κάθε χρόνο 250.000 θανάτους για τα έτη 2030-2050, με τεράστιο οικονομικό κόστος, μεταβάλλοντας σημαντικά τα δεδομένα που σχετίζονται με την υγεία και την ευημερία των πληθυσμών.

Σύμφωνα με την ΤτΕ ένας σημαντικός αριθμός δημοσιεύσεων αποδίδει τη διασπορά ιών και την εξάπλωση επιδημιών, η συχνότητα εμφάνισης των οποίων έχει αυξηθεί τα πρόσφατα χρόνια, στην παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση. Οι εν λόγω δημοσιεύσεις μπορούν να χωριστούν σε πέντε ομάδες, καθώς συσχετίζουν την εμφάνιση, την εξάπλωση και την όξυνση των συμπτωμάτων των επιδημιών με (1) την καταστροφή των οικοσυστημάτων, (2) την εντατικοποίηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, (3) το εμπόριο άγριων ζώων, (4) την ατμοσφαιρική ρύπανση και (5) την αύξηση της θερμοκρασίας.

Η καταστροφή των οικοσυστημάτων

Η αποψίλωση των δασών και η καταστροφή των οικοσυστημάτων για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών εντατικοποιήθηκαν με την αύξηση του πληθυσμού, αλλά και με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Η αποψίλωση των δασών, με σκοπό είτε την εκμετάλλευση της ξυλείας για βιομηχανική χρήση είτε την αύξηση χώρου για την ανάπτυξη βιομηχανικών και αγροτικών δραστηριοτήτων, αλλά και την επέκταση του αστικού ιστού, καθίσταται η σοβαρότερη αιτία της συνεχιζόμενης οικολογικής καταστροφής σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η εντατικοποίηση της παραγωγής τροφίμων

Η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων είναι ο κυριότερος παράγοντας ρύπανσης του εδάφους και της θάλασσας και χρησιμοποιεί πάνω από 70% του γλυκού νερού και 40% της γης. Η εγκατάσταση και η λειτουργία αγροκτημάτων σε δασικές εκτάσεις είναι μια από τις βασικές αιτίες αποψίλωσης των δασών. Ωστόσο, η αρνητική συμβολή της παραγωγής τροφίμων στην οικολογική καταστροφή και κατ’ επέκταση στη διευκόλυνση μετάδοσης παθογόνων παραγόντων σε ανθρώπους και ζώα δεν σταματά εκεί. Η ανάπτυξη του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής στον πρωτογενή τομέα, όπως άλλωστε και στη γεωργία, που απαιτεί συγκέντρωση και εγκατάσταση μεγάλου αριθμού ομοειδών ζώων σε τεράστιας έκτασης αγροκτήματα με στόχο την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων κτηνοτροφικών προϊόντων, είναι, κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών, μια εξίσου σημαντική αιτία για την εξάπλωση νοσογόνων καταστάσεων.

Η συγκέντρωση των ζώων σε χώρους που δεν επιτρέπουν την τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων μεταξύ τους έχει ως συνέπεια τη γρήγορη και ανεξέλεγκτη μετάδοση παθογόνων καταστάσεων.Ανάλογες πρακτικές παρατηρούνται και σε ό,τι αφορά τη φυτική παραγωγή. Ο αγροτοδιατροφικός κλάδος εμπεριέχει μια σειρά επιχειρήσεων που συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγής και εμπορίας ειδών διατροφής διεκδικώντας την απόσπαση υψηλής προστιθέμενης αξίας σε όλα τα επίπεδα, αρχής γενομένης από την παραγωγή ζωοτροφών και λιπασμάτων.

Επιπλέον, η εντατικοποίηση της παραγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων οδηγεί σε εκτεταμένη χρήση νερού, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και αυξημένες επαφές μεταξύ ανθρώπων και ζώων, με σημαντικές συνέπειες για την εμφάνιση και διάδοση μεταδοτικών ασθενειών. Υπολογίζεται ότι μετά τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο οι συνθήκες μαζικής παραγωγής γεωργικών και κτηνοτροφικών αγαθών ευθύνονται για την εμφάνιση πάνω από το 25% των νέων επιδημιών και πάνω από το 50% των νέων ζωονόσων.

Το εμπόριο άγριων ζώων

Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν εμφανιστεί νέες, επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες που προέρχονται από την εμπορία και κατανάλωση άγριων ζώων. Το 2003 εμφανίστηκε ο SARS-CoV, το 2012 ο MERS-CoV και το 2019 ο SARS-CoV-2 που προκαλεί τη νόσο COVID-19. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το εμπόριο άγριων ζώων ενέχει υψηλό κίνδυνο μετάδοσης ζωονόσων στον άνθρωπο,13 ενώ η επαφή αυτών των ζώων με τον άνθρωπο συντελεί στην εμφάνιση νέων ιών. Οι υπαίθριες αγορές άγριων ζώων θεωρούνται οι εστίες μετάδοσης (hotspots) των ιών από τα ζώα στους ανθρώπους, όπως ο SARS-CoV το 2003 στην Κίνα και πιθανότατα ο SARS-CoV-2 το 2019 στην Κίνα.15,16 Φυλογενετική ανάλυση του SARS-CoV-2 δείχνει ότι ο ιός συνδέεται στενά (88%) με άλλους δύο κορωνοϊούς SARS προερχόμενους από νυχτερίδες.17 Πολλές άλλες μελέτες18,19 υποστηρίζουν ότι ο SARS-CoV-2 οφείλεται στις νυχτερίδες. Ο Zhang20 θεωρεί ότι συνδέεται κατά 91,02% με τους παγκολίνους.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση

H ατμοσφαιρική ρύπανση σχετίζεται με την ανάπτυξη αναπνευστικών παθήσεων και άλλων σοβαρών ασθενειών, ενώ υπολογίζεται ότι περίπου 6,5 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως οφείλονται σε αυτήν. Ο Δείκτης Ποιότητας της Ατμόσφαιρας (Air Quality Index – AQI23) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (European Environment Agency) που βασίζεται στη συγκέντρωση τιμών των πέντε κύριων ρύπων (λεπτά σωματίδια PM10 και PM2.5, όζον (O3), διοξείδιο του θείου (SO2) και διοξείδιο του αζώτου (NO2), αντικατοπτρίζει τη δυνητική επίδραση της ποιότητας του αέρα στην υγεία.

Διάφορες μελέτες που έχουν εξετάσει την επίδραση των παραπάνω τιμών στους ασθενείς με COVID-19 έχουν καταλήξει στη μεγάλη συσχέτιση που έχει η ατμοσφαιρική ρύπανση με τη θνητότητα των ασθενών με COVID-19. Συγκεκριμένα, επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου Harvard εξέτασε τη σχέση ατμοσφαιρικής ρύπανσης και θνητότητας λόγω COVID-19 σε 3.000 κομητείες των ΗΠΑ καλύπτοντας το 98% του πληθυσμού.

Η αύξηση της θερμοκρασίας

Η κλιματική αλλαγή επιτείνει τις πιέσεις που δέχεται το φυσικό περιβάλλον, με πολυεπίπεδες επιπτώσεις και στην ανθρώπινη υγεία. Όπως ήδη φαίνεται, η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε θερμότερα και μεγαλύτερης διάρκειας καλοκαίρια και σε ηπιότερους χειμώνες. Για ορισμένα έντομα, κυρίως κουνούπια και άλλα ζωικά είδη, οι περιοχές με παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες και ξηρασία αποτελούν τον ιδανικό βιότοπο για αναπαραγωγή, μετανάστευση και επιβίωση. Μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας επεκτείνει την περίοδο μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών από ζωονόσους.

Η οικολογική καταστροφή και διάφορες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στη φύση τείνουν να εξαφανίσουν τα είδη που λειτουργούν ως ασπίδες προστασίας μας (νυχτερίδες, βατράχια κ.ά.) και βοηθούν στη μείωση της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών από ζωονόσους. Οι πιο γνωστές μολυσματικές ασθένειες που προέρχονται από τα κουνούπια είναι η ελονοσία και ο δάγκειος πυρετός. Παγκοσμίως, για το 2016, οι θάνατοι από ελονοσία ήταν 354.924, ενώ από δάγκειο πυρετό 38.350. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ελονοσία είναι μια ασθένεια που επηρεάζεται σημαντικά από τη μακροχρόνια κλιματική αλλαγή.

Επιπλέον, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας (ΑΣΘ) θεωρείται μια από τις πλέον βέβαιες επιπτώσεις της ανόδου της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η ΑΣΘ θα επιφέρει στο άμεσο μέλλον πολλές μετακινήσεις πληθυσμών από παράκτιες περιοχές σε ηπειρωτικές, αλλά και σημαντικές αλλαγές στα συναφή οικοσυστήματα. Τα δημόσια συστήματα υγείας δεν είναι προετοιμασμένα να υποστηρίξουν τις δυνητικές ανάγκες των κλιματικών προσφύγων, γεγονός που δυσκολεύει τη διαχείριση μιας πιθανής επιδημίας.

*Green agenda

ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ "Διαμόρφωση ποδηλατικής και πεζοπορικής διαδρομής κατά μήκος του Σπερχειού"

Στο πλαίσιο του σχεδιασμού υποδομών που εντάσσονται στον εναλλακτικό τουρισμό και παράλληλα καλύπτουν ανάγκες άθλησης και ψυχαγωγίας των δημοτών της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Λαμιέων, θα θέλαμε να καταθέσουμε πρόταση κατασκευής μιας πεζοπορικής και ποδηλατικής διαδρομής στην παρόχθια περιοχή του Σπερχειού ποταμού, η οποία περιλαμβάνει τα εξής χαρακτηριστικά:

• Αρχή διαδρομής, η γέφυρα Λουτρών Υπάτης και τέλος διαδρομής, ο Μεριστής του Σπερχειού, στη συμβολή παλαιάς και νέας ευθυγραμμισμένης κοίτης.

• Η συνολική διαδρομή είναι περίπου 22Km και όπως φαίνεται στο συνημμένο χάρτη, το πρώτο τμήμα μέχρι και τη Γέφυρα Κωσταλεξίου ακολουθεί τον υπάρχοντα αγροτικό δρόμο και το νότιο ανάχωμα της κοίτης, ενώ το δεύτερο τμήμα, από τη γέφυρα του Κωσταλεξίου μέχρι τον Μεριστή ακολουθεί το δρόμο και το ανάχωμα στη βόρεια πλευρά της κοίτης.

• Όλη η διαδρομή εκτός από ένα τμήμα στην περιοχή Προφήτης Ηλίας Κομποτάδων και ένα τμήμα στην περιοχή Κουλούρια Κωσταλεξίου, όπου το ανάχωμα της κοίτης είναι καλυμμένο από βλάστηση και χρειάζεται διάνοιξη, είναι ήδη προσβάσιμη λόγω του υπάρχοντος αγροτικού δρόμου.

Η εν λόγω διαδρομή παράλληλα με την κατασκευή της, είναι αναγκαίο να σηματοδοτηθεί με πινακίδες κυρίως στα σημεία εισόδου –εξόδου (γέφυρες, δρόμοι διασύνδεσης με παρακείμενους οικισμούς και σημεία ενδιαφέροντος), καθώς και με πίνακες που θα περιέχουν χάρτη και πληροφοριακά στοιχεία της περιοχής. Επίσης κρίνεται αναγκαίο η χαρτογράφηση της περιοχής με σκοπό τη δημοσιοποίησή της σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, blogs και ηλεκτρονικές εφαρμογές.

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της διαδρομής αυτής, αναμένεται να παράγει πολλαπλά οφέλη στον τόπο μας, μεταξύ των οποίων:

• Η σωματική άσκηση και ευεξία των κατοίκων της πόλης.

• Η γνωριμία με ένα φυσικό περιβάλλον πολύ κοντά στη πόλη, που αυτή τη στιγμή είναι δυσπρόσιτο. Η στενή επαφή με το φυσικό περιβάλλον και η αναγνώριση της προσφοράς του στον άνθρωπο είναι σε θέση να εμπνεύσει συναισθήματα σεβασμού και προστασίας.

• Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, δεδομένου ότι η παρουσία ανθρώπων που αγαπούν και σέβονται τη φύση, θα αποτρέψει τη συνέχιση σημερινών πρακτικών εναπόθεσης απορριμμάτων στης όχθες του Σπερχειού, από μια μειοψηφία ασυνείδητων., καθώς και τον περιορισμό της παράνομης υλοτομίας.

• Η ανάδειξη των ιστορικών, πολιτισμικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών χαρακτηριστικών της περιοχής, μέσω ενός συνολικού σχεδίου σύνδεσης της διαδρομής αυτής με υπάρχουσες υποδομές και σημεία ενδιαφέροντος. Μερικά από τα υπάρχοντα σημεία ενδιαφέροντοςπου μπορούν να συνδεθούν με τη διαδρομή αυτή, είναι: Τα Λουτρά Υπάτης, το Κακογιάννειο Αστεροσχολείο Υπάτης, το Βυζαντινό Μουσείο Υπάτης, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Οίτης, το Μοναστήρι της Παναγίας Αγάθωνος, το πλατανοδάσος των Μεξιατών, το Κεφαλόβρυσο των Μεξιατών, το φαράγγι του Γερακάρη, το φαράγγι του Κωσταλεξίου, το φαράγγι του Κάκαβου, το μουσείο Σιδηροδρομικών, το ιστορικό Τοπόραμα και το Λαογραφικό μουσείο στο Κωσταλέξι, η ιστορική πλατεία των Κομποτάδων, οι προ-μυκηναϊκοί τάφοι στις Κομποτάδες, οι Γραμμένες Σπηλιές, η περιοχή του Φραντζόμυλου και η ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου.

• Η υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που θα σχετίζονται με το οικοσύστημα της κοιλάδας του Σπερχειού και τα οποία είτε σχεδιάζονται από το ΚΠΕ Στυλίδας, είτε από τα σχολεία της περιοχής.

Επιπλέον, η αύξηση της επισκεψιμότητας στην κοιλάδα του Σπερχειού, μέσω των προαναφερθέντων ήπιων χαρακτηριστικών της θα συμβάλει θετικά στην οικονομική ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων στην κοιλάδα του Σπερχειού.

Εν κατακλείδι, την υλοποίηση της πρότασης αυτής επιβάλλει η περιορισμένη σε ανάλογες υποδομές κατάσταση του Δήμου Λαμιέων, η στενότητα του οδικού δικτύου και η έλλειψη μεγάλων πάρκων, όπου με ασφάλεια θα μπορούσαν οι δημότες να αθληθούν μέσω της πεζοπορίας και της ποδηλάτισης.

Την πρότασή μας στηρίζουν

-Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης,

Κοιλάδας Σπερχειού και Μαλιακού Κόλπου

-ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΣΤΥΛΙΔΑΣ-ΥΠΑΤΗΣ

ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ

Τα τοπικά Συμβούλια των παρακάτω Δ.Δ. του Δήμου Λαμιέων, εκπροσωπούμενα από τους Προέδρους των:

Δ.Δ. Λουτρών Υπάτης

Δ.Δ. Μεξιατών

Δ.Δ. Κομποτάδων

Δ.Δ. Κωσταλεξίου

Δ.Δ. Φραντζή

Δ.Δ. Κόμματος

Τα Συμβούλια των παρακάτω Συλλόγων, εκπροσωπούμενα από τους Προέδρους των:

-Σύλλογος Δρομέων Φθιώτιδας ΤΡΑΧΙΝΑ

-Πολιτιστικός και Εξωραϊστικός

Σύλλογος Κωσταλεξίου

-Πολιτιστικός και Εξωραϊστικός

Σύλλογος Κομποτάδων

*Υπεύθυνος σύνταξης πρότασης, το μελος μας, εκπαιδευτικος Γιάννης Σβώλης

Εξόρμηση στο "Μονοπάτι Φαρμακίδων" στην Υπάτη.

Πανέμορφα μέρη, οι αισθήσεις στα όρια, εναλλαγή εικόνων, καλή παρέα, τι άλλο να θέλουμε?

Αγαπάμε τον τόπο μας, τον γνωρίζουμε κάθε φορά και σε περισσότερους συμπολίτες μας, σας θέλουμε συνοδοιπόρους στις εξορμήσεις αναψυχής αλλά και στους αγώνες μας για καλύτερο περιβάλλον, για βιώσιμη ήπια αειφορική ανάπτυξη του τόπου μας.

Οδηγός μας στην χθεσινή πεζοπορία ένας γνώστης και κάτοικος της περιοχής, ο

Babis Hondralis

εκπαιδευτικός στο παλιό ΚΠΕ Υπάτης, αλλά και πρωτεργάτης κατασκευής του συγκεκριμένου μονοπατιού που προσφέρει προστιθέμενη αξία στον περιοχή μας.

Φωτογράφος μας πάντα ο

Alexander Papageor

και όλοι εσείς που μας ακολουθήσατε

*Οι Φαρμακίδες ήταν μάγισσες και η Υπάτη θεωρείτο για πολλούς αιώνες “άντρο” μαγισσών. Το μονοπάτι οδηγεί σε ένα εξαιρετικό μέρος με βάθρες για μπάνιο. Από πάνω δεσπόζει ο Κρεμαστός καταρράκτης της Υπάτης, που έχει ύψος 55μ , όπου σύμφωνα με την παράδοση λούζονταν και εξαγνίζονταν οι Φαρμακίδες .

Π.Φ