Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021
Διαδικτυακή εκδήλωση-συζήτηση για τις ανεμογεννήτριες την Οίτη:
Σήμερα ΚΥΡΙΑΚΗ 31/1/2021 στις 6,00 μμ
Για να παρακολουθήσετε την εκδήλωση πατήστε εδώ
Για να συμμετασχετε στην εκδήλωση πατήστε εδώ
https://minedu-secondary2.webex.com/.../f76a0cd65a5814ac5... (αν χρησιμοποιηθεί κινητή συσκευή Android, χρησιμοποιείστε τον ακόλουθο αριθμό του ψηφιακού χώρου:
124 931 7058 )
Η Κίνηση Πολιτών για την Προστασία της Οίτης διοργανώνει ανοιχτή διαδικτυακή εκδήλωση - συζήτηση με θέμα:
“Αιολικοί σταθμοί στην Οίτη – απειλές στο οικοσύστημα και την ήπια ανάπτυξη της περιοχής”,
στα πλαίσια της προσπάθειας για ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας και των στελεχών της αυτοδιοίκησης και
με στόχο την ακύρωση των σχεδίων για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο βουνό της Οίτης.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την
Κυριακή 31/1/2021 και ώρα 6 – 8 μμ
Εισηγούνται/συζητούν οι:
- Αποστόλης Καλτσής, Βιολόγος - Υπεύθυνος Δράσεων Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εται-
ρείας
- Γιώργος Μερτζάνης, Δρ. Βιολογίας - Επιστημονικός υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Οργάνωσης «ΚΑΛΛΙ-
ΣΤΩ»
- Χρήστος Γεωργιάδης, Γεωπόνος - Συντονιστής του έργου LIFE11 NAT/GR/1014 ForOpenForests
- Αύρα Σταμέλλου, Βιολόγος M.Sc. - Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης, Κοιλάδας Σπερχειού &
Μαλιακού Κόλπου
- Δημήτριος Μπεσλεμές - Αντιδήμαρχος Ενέργειας & Φυσικών Πόρων Δήμου Λαμιέων
- Χαρίλαος Αγαπητός - Αντιδήμαρχος Δ. Δελφών, Δημοτική Ενότητα Καλλιέων
- Τρύφωνας Κόλλιας - Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, εξειδικευμένος σε ζητήματα περιβαλλοντικού και
ενεργειακού Δικαίου
- Λουκάς Πρατήλας - Εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών για την Προστασία της Οίτης
Συντονίζoυν:
Τα μέλη της `Κίνησης Πολιτών για την Προστασία της Οίτης`, Βασιλική Νάκου &
Γιώργος Γιάννακας.
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021
Οι Εθνικοί Δρυμοί
Η συνεχής υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και η διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας οδήγησε διεθνώς στην καθιέρωση του θεσμού των εθνικών πάρκων.
Ο θεσμός αυτός εφαρμόστηκε στη χώρα μας το 1938.
Αντί του όρου εθνικό πάρκο προτιμήθηκε ο όρος εθνικός δρυμός γιατί οι αξίες της φύσης με ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας βρίσκονται κυρίως σε απομονωμένες περιοχές παρθένας φύσης.
Σαν εθνικοί δρυμοί έχουν χαρακτηρισθεί δασικές εκτάσεις με μεγάλο αριθμό και ποικιλία οικολογικών βιολογικών γεωμορφολογικών και αισθητικών στοιχείων ανεπηρέαστες ή ελάχιστα επηρεασμένες από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Ο θεσμών των εθνικών δρυμών αποτελεί σημαντικό μέτρο για την προστασία και διατήρηση της φυσικής μας κληρονομιάς όπως είναι η αυτοφυής χλωρίδα ή άγρια πανίδα οι αντιπροσωπευτικοί βιότοποι και οι ιδιαίτεροι φυσικοί σχηματισμοί.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 10 εθνικοί δρυμοί όπου σύμφωνα με το Ν. 996/1971 και το Ν. 1650/16-10-1986 απαγορεύεται κάθε ανθρώπινη επέμβαση ενώ στην περιφερειακή τους ζώνη επιτρέπουν μόνο ελάχιστες ανθρώπινες επεμβάσεις που δεν αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά τους.
Οι κίνδυνοι για τους εθνικούς δρυμούς είναι οι πυρκαγιές , η ανεξέλεγκτη βόσκηση και κυνήγι, η εξόρυξη ορυκτών, δασική εκμετάλλευση , κατασκευή δρόμων και υδροηλεκτρικών έργων, βιομηχανική και τουριστική ανάπτυξη.
Οι 10 εθνικοί μας δρυμοί καταλαμβάνουν έκταση 650.000 στρέμματα και είναι :
Εθνικός δρυμός Παρνασσού
Ιδρύθηκε το 1938 , έχει έκταση 36000 στρέμματα. Εδώ κυριαρχεί η Κεφαλληνιακή ελάτη και από ζώα συναντάμε γυπαετό, φιδαετό, χρυσαετό , δρυοκολάπτες , νυκτόβια αρπακτικά πουλιά , αλεπούδες, λύκους, λαγούς κ.α.
Εθνικός δρυμός Ολύμπου
Ιδρύθηκε το 1938 , έχει έκταση 40.000 στρέμματα . Από τα χαμηλά μέρη προς τα ψηλά συναντάμε : ελάφια , αρκούδες , ζαρκάδια, αγριογούρουνα, νυφίτσες, σκίουρους κ.α.
Εθνικός δρυμός Οίτης
Ιδρύθηκε το 1966 , έχει έκταση 70.000 στρέμματα με δάση ελάτης, μαύρης πεύκης καθώς και συστάδες με πλατάνια, ιτιές , φράξους κ.α. και με πλούσια πανίδα.
Εθνικός δρυμός Πάρνηθας
Ιδρύθηκε το 1964, έχει έκταση 38.000 στρέμματα . Καλύπτεται από δάση ελάτης , εκτάσεις με μακί και χαλέπιο πεύκη και με πλούσια πανίδα με μεγάλο αριθμό ειδών με μικρούς όμως πληθυσμούς.
Εθνικός δρυμός Βίκου-Αώου
Ιδρύθηκε το 1973 με έκταση 126.000 στρέμματα , με χλωρίδα πλούσια με δάση ελάτης , μαύρης και λευκόδερμης πεύκης ενώ απαντώνται και δρυοδάση, ιτιές φλαμουργιές και πλατάνια. Η πανίδα του δρυμού είναι πολύ πλούσια.
Εθνικός δρυμός Σουνίου
Ιδρύθηκε το 1974 με έκταση 35.000 στρέμματα. Είναι ο μόνος δρυμός με τυπική μεσογειακή βλάστηση και σχετικά φτωχή πανίδα ιδίως όσον αφορά τα θηλαστικά.
Εθνικός δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα)
Ιδρύθηκε το 1966 με έκταση μεγαλύτερη από 100.000 στρέμματα, με δάση μαύρης πεύκης, ρόμπολου και οξιάς και με την πλουσιότερη πανίδα.
Εθνικός δρυμός Σαμαριάς
Ιδρύθηκε το 1962 με έκταση 48.500 στρέμματα . Περιλαμβάνει το ομώνυμο φαράγγι με πλατάνια , τραχεία πεύκη και κυπαρίσσια και πλούσια πανίδα με αρπακτικά πουλιά και το περίφημο κρητικό αγριοκάτσικο.
Εθνικός δρυμός Αίνου
Ιδρύθηκε το 1962 με έκταση 28.οοο στρέμματα . Καλύπτεται από δάση κεφαλληνιακής ελάτης και διαθέτει πλούσια πανίδα.
Εθνικός δρυμός Πρεσπών
Ιδρύθηκε το 1973 με έκταση 212.000 στρέμματα . Περιλαμβάνει το σύμπλεγμα των λιμνών των Πρεσπών που είναι σημαντικοί υγρότοποι. Στην ευρύτερη περιοχή τους συναντάμε δρυς , σφενδάμια, σκλήθρα ενώ στα ψηλότερα συναντάμε οξιές και έλατα.
Στο δρόμο για το χωριό Ψαράδες συναντάμε συστάδες από ψηλά υπεραιωνόβια βουνοκυπάρισσα ή κέρδους ηλικίας πάνω από 400 χρόνια που εμφανίζονται με δενδρώδη μορφή ενώ είναι θάμνοι. Στις λίμνες υπάρχουν πολλά είδη ψαριών και αμφιβίων καθώς και 226 είδη πουλιών.
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021
Κάστρο Αλληλεγγύης - Χωρίς Μεσάζοντες Λαμίας
Απευθείας διάθεση προϊόντων το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021
Οι παραγγελίες ξεκίνησαν από Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021 για τα τοπικά - ελληνικά προϊόντα:
Ξεκίνησαν οι παραγγελίες της 61ης απευθείας διάθεσης.
Κάτω από τις ίδιες συνθήκες και με την αβεβαιότητα που επικρατεί, διοργανώνουμε και αυτή τη διάθεση με παραδόσεις κατ' οίκον.
Ειδικά για το τυρί, υπάρχει δυνατότητα για παραλαβή του και από τα καταστήματα του παραγωγού αν έτσι σας βολεύει και θα εξυπηρετηθείτε καλύτερα. Είναι αποκλειστικά δική σας επιλογή αν θα το παραλάβετε κατ' οίκον ή από τα καταστήματα. Ακόμη κι αν είστε κοντά αλλά έχετε λόγους να μη θέλετε να βγείτε από το σπίτι, τότε ο παραγωγός είναι υποχρεωμένος να σας το παραδώσει κατ' οίκον. Αυτή είναι η συμφωνία μας με τον παραγωγό, με βάση αυτή εσείς θα επιλέξετε τρόπο παραλαβής.
Για την άρτια διεξαγωγή της διάθεσης, ισχύουν όπως και στην προηγούμενη τα εξής:
- Και στη Φόρμα Παραγγελιών και στις τηλεφωνικές παραγγελίες, ζητούνται η διεύθυνση κατοικίας και ο τομέας της, για να ομαδοποιηθούν οι παραδόσεις.
- Για κάθε άτομο που παραγγέλνουμε, υπολογίζουμε τι ακριβώς χρειαζόμαστε και δίνουμε μία οριστική παραγγελία, για να γίνουν σωστά οι παραδόσεις.
- Αν χρειαστεί, μπορούμε να συμπληρώσουμε την καταχωρημένη παραγγελία, με email ή τηλεφωνικά, το αργότερο μέχρι την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου.
Δείτε τις οδηγίες σε κάθε πεδίο, και συμπληρώστε όλα τα στοιχεία σας στα ελληνικά και με ακρίβεια, για να αποφύγουμε διορθώσεις και πιθανές ασυνεννοησίες.
Δείτε στην ιστοσελίδα την αναλυτική ανακοίνωση και τα προϊόντα:
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021
Οι περιοχές Natura και το δημόσιο συμφέρον
Μια βραδυφλεγή βόμβα, η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα το σύστημα περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην Ελλάδα, αποτελεί η παράλειψη της χώρας μας να εξετάζει πριν αδειοδοτήσει τη συμβατότητα έργων και δραστηριοτήτων με τις περιοχές Natura. Σειρά αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου τα τελευταία χρόνια έχει καταδείξει τη σημασία της διαδικασίας αυτής, που ονομάζεται «δέουσα εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων», αλλά και τον έλεγχο αυτής από ανεξάρτητη Αρχή και όχι από ιδιώτες ή τα όργανα του υπουργείου Περιβάλλοντος. Αντιθέτως η Ελλάδα όχι μόνο έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει με στρεβλό τρόπο την οδηγία για τη δέουσα εκτίμηση, αλλά την τελευταία δεκαετία αποδυναμώνει συστηματικά ακόμα και τη βασική διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιλογή που μπορεί σύντομα να τη φέρει στο εδώλιο του Ευρωδικαστηρίου.
Η δέουσα εκτίμηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις που θα έχει ένα έργο ή μια δραστηριότητα –μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα υπάρχοντα ή σχεδιαζόμενα– στα είδη ή και στους οικοτόπους των περιοχών Natura. Πρόκειται για μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιείται πριν από την έγκριση ενός σχεδίου, ουσιαστικά και από τη συνήθη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης: ένα πρώτο πράσινο φως.
Οι ιδιαιτερότητες
Η διαδικασία της δέουσας εκτίμησης έχει βέβαια πολλές ιδιαιτερότητες. Κατ’ αρχάς, δεν αφορά μόνο τις περιοχές Natura, αλλά κάθε έργο που μπορεί να τις επηρεάσει, ακόμα κι αν είναι έξω από αυτές. Επιπλέον, δεν αφορά μόνο τις κατηγορίες εκείνων των έργων που κανονικά χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Τέλος –και πιο σημαντικό– πρέπει, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, να βασίζεται «σε πλήρεις, ακριβείς και οριστικές διαπιστώσεις και συμπεράσματα, ικανά να διασκεδάσουν οποιαδήποτε εύλογη επιστημονικής φύσεως αμφιβολία». Δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι έχει γίνει η δέουσα εκτίμηση όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ή αξιόπιστα και επικαιροποιημένα δεδομένα. Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, το έργο είναι προτιμότερο να απορριφθεί.
Οι προβλέψεις αυτές είναι η βασική αιτία που η δέουσα εκτίμηση δεν μεταφέρθηκε σωστά και εφαρμόζεται με στρεβλό τρόπο στη χώρα μας. Η οδηγία που την προβλέπει (92/43/ΕΟΚ) ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο το 1998 με μια κοινή υπουργική απόφαση, ενώ τροποποιήθηκε (στην πραγματικότητα περιεπλάκη) με τον ν. 4014/11. «Το βασικό ζήτημα στη χώρα μας είναι ότι η οδηγία δεν έχει κατανοηθεί σωστά, ούτε από τη Διοίκηση ούτε από τη Δικαιοσύνη», εκτιμά ο Γιώργος Μπάλιας, δικηγόρος, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Πολιτικής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. «Κατ’ αρχάς χρειάζεται μια χωριστή, διακριτή διαδικασία. Πρώτα, η αρμόδια Αρχή θα εξετάσει κατά πόσον το προτεινόμενο έργο θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (screening), μηδενός έργου εξαιρουμένου. Αυτό το πρόβλημα εντόπισε και η Ε.Ε. και με πρόσφατη αιτιολογημένη γνώμη ετοιμάζεται να μας παραπέμψει στο Ευρωδικαστήριο. Η Αρχή πρέπει να εξετάσει την υπόθεση όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά, να την αξιολογήσει με λεπτομέρεια. Μάλιστα στη δέουσα εκτίμηση εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης: αν υπάρχει αμφιβολία, λ.χ. ελλείψει επιστημονικών στοιχείων, τότε η απάντηση πρέπει να είναι αρνητική».
Η μόνη εναλλακτική που δίνεται στην περίπτωση αυτή είναι το κράτος-μέλος να αποδείξει ότι το έργο εξυπηρετεί λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. «Το Ευρωδικαστήριο έχει μια πλούσια νομολογία επάνω στο θέμα αυτό. Δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις οποιοδήποτε έργο ως υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος λ.χ. επειδή θα φέρει θέσεις εργασίας. Πρέπει να αποδείξεις λ.χ. και την κοινωνική σημασία του. Για παράδειγμα, ένας δρόμος που θα διέλθει από μια περιοχή Natura αλλά θα βγάλει από την απομόνωση οικισμούς. Σε κάθε περίπτωση, ο ανάδοχος του έργου θα πρέπει να αναλάβει τα έξοδα για την πραγματοποίηση αντισταθμιστικών μέτρων, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει στη χώρα μας».
Ποια έργα αφορά
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της δέουσας εκτίμησης είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να αφορά έργα που σύμφωνα με τη νομοθεσία χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. «Αφορά όλα τα έργα που γίνονται κοντά ή μέσα σε μια περιοχή Natura», εξηγεί η Ιόλη Χριστοπούλου, διευθύντρια πολιτικής στο Green Tank (δεξαμενή σκέψης για περιβαλλοντικά θέματα). «Ειδικά στη χώρα μας, η νομοθεσία για τις εκτός σχεδίου περιοχές δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στις Natura, γιατί επιτρέπει πάρα πολλές δραστηριότητες, οι επιπτώσεις των οποίων δεν αξιολογούνται ούτε ειδικά ούτε συνολικά, όπως λ.χ. η δόμηση. Το είδαμε και στην πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας για την πλημμελή προστασία του Κυπαρισσιακού κόλπου, όπου το Ευρωδικαστήριο είπε ξεκάθαρα ότι δεν είχε γίνει δέουσα εκτίμηση για τις επιπτώσεις της διάσπαρτης δόμησης στην περιοχή κοντά στις ακτές».
Ελλειψη Αρχής
Ενα άλλο βασικό ζήτημα είναι ποιος αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τη δέουσα εκτίμηση. «Το 2017 το Ευρωδικαστήριο εξέδωσε μια πολύ σημαντική απόφαση για τη Γαλλία. Οπως όρισε, πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη περιβαλλοντική Αρχή που να εξετάζει τη δέουσα εκτίμηση, η οποία να μην εντάσσεται λειτουργικά στην αδειοδοτούσα Αρχή, δηλαδή στο υπουργείο Περιβάλλοντος», λέει ο κ. Μπάλιας. «Στη συνέχεια, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες προχώρησαν στην ίδρυση ανεξάρτητης Αρχής. Σε πολλές χώρες μάλιστα αυτή η Αρχή αναλαμβάνει και την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα τέτοια πρόθεση. Ομως, η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από μια Αρχή που θα έχει εχέγγυα ανεξαρτησίας είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς διασφαλίζει την αμεροληψία».
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε στην Ελλάδα αιτιολογημένη γνώμη (τελευταίο στάδιο πριν από την παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο) για την πλημμελή μεταφορά οδηγίας για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η αιτιολογημένη γνώμη έχει αναφορά και στο ζήτημα της δέουσας εκτίμησης, παρότι δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα της.
Υποστελεχωμένες οι υπηρεσίες
Ενα σημαντικό για την περιβαλλοντική αδειοδότηση σκέλος, το οποίο εξακολουθεί στη χώρα μας να αντιμετωπίζεται με αμηχανία ή αδιαφορία, είναι η ενίσχυση των αδειοδοτικών μηχανισμών. Πέρυσι το υπουργείο Περιβάλλοντος προέβλεψε ότι η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος ή των άλλων αρμόδιων υπηρεσιών της αυτοδιοίκησης θα μπορεί να ενισχύεται με ιδιώτες, προς περιορισμό της γραφειοκρατίας. Ομως το ζήτημα της υποστελέχωσης της κεντρικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ) παραμένει και η υποβοήθηση της υπηρεσίας από ιδιώτες δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, ούτε πρέπει οι κρατικές αδειοδοτικές αρχές να μετατραπούν σε «σφραγίδα». «Οι περισσότερες αδειοδοτικές υπηρεσίες, κεντρικές και αποκεντρωμένες, είναι υποστελεχωμένες. Επιπλέον, δεν έχουν τρόπο επαλήθευσης των στοιχείων που τους κατατίθενται. Στοιχεία που θα έπρεπε να είναι ανοιχτά και προσβάσιμα και στο κοινό, για να μπορεί να συμμετέχει ουσιαστικά στη διαβούλευση», εκτιμά η κ. Χριστοπούλου. «Επομένως, τον βασικό λόγο έχει ο μελετητής που προσλαμβάνει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος για να κάνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο,τι επιτυγχάνεται μέσα στην υπηρεσία επιτυγχάνεται με πολύ κόπο και κάτω από πολλή πίεση».
*kathimerini.
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021
Μειώνονται οι πληθυσμοί εντόμων, «σπάνιες» πλέον οι πεταλούδες
Η μαζική εξαφάνιση ειδών στον πλανήτη Γη συνδέεται με την εκρηκτική κυριαρχία του ανθρώπινου είδους, το οποίο πριν από 10.000 χρόνια αριθμούσε ένα εκατομμύριο εκπροσώπους, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει τα 7,8 δισεκατομμύρια. Υπάρχουν είδη των οποίων η εξαφάνιση συντελείται με τόσο γρήγορους ρυθμούς, ώστε να είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού, παραδείγματος χάριν οι πεταλούδες που δεν έρχονται πια ή τα μυγάκια που δεν προσκρούουν στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων.
Μια επισκόπηση 11 μελετών γύρω από τους πληθυσμούς των εντόμων στην επιθεώρηση PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America) επιχειρεί να συνοψίσει τις εξελίξεις αυτές. Η μελέτη των εντόμων δεν αφορά μόνο τους εντομολόγους αλλά συνολικά την ανθρωπότητα, καθώς τα έντομα αποτελούν κρίσιμους κρίκους στον κύκλο της ζωής και παρέχουν πολύ σημαντικές οικοσυστημικές υπηρεσίες, συμβάλλοντας στη γονιμοποίηση των φυτών, στην αποσύνθεση οργανικής ύλης και τη βελτίωση του εδάφους, πέρα από το γεγονός ότι αποτελούν τροφή για μεγαλύτερα είδη όπως πουλιά, τα οποία απειλούνται με τη σειρά τους από την έλλειψη τροφής. Το συμπέρασμα των επιστημόνων: πολλοί πληθυσμοί εντόμων μειώνονται, κάποιοι αντέχουν και πολλοί (περίπου 4,5 εκατομμύρια είδη) δεν έχουν μελετηθεί. Η μελέτη της εξέλιξης των πληθυσμών των εντόμων είναι δύσκολη, γιατί για πολλούς από αυτούς δεν υπάρχουν αρχεία. Υφίστανται όμως συλλογές φύλλων σε μουσεία φυσικής ιστορίας, από τις τρύπες των οποίων γίνεται σαφές ποια έντομα ζούσαν σε ένα δεδομένο σημείο στο παρελθόν. Υπάρχουν επίσης καταγραφές εντόμων από τη δεκαετία του 1970, οι οποίες είχαν γίνει όχι για να μελετηθεί η πορεία του πληθυσμού τους αλλά ως τμήματα άλλων μελετών για τη διατροφή των πουλιών.
Τέλος, για κάποια έντομα υπάρχουν στοιχεία και η σύγκριση είναι εφικτή. Αμερικανοί επιστήμονες παγίδευσαν σκαθάρια στο διάστημα 2015-2017 με τις ίδιες μεθόδους και στα ίδια σημεία που είχαν χρησιμοποιήσει οι συνάδελφοί τους τη δεκαετία του 1970 και διαπίστωσαν ότι οι αριθμοί τους μειώθηκαν κατά μέσον όρο κατά 83%. Η έρευνα κατέταξε τα σκαθάρια ανά οικογένειες και διαπίστωσε τον θάνατο ολόκληρων οικογενειών, όχι απλά μεμονωμένων ειδών.
Ετσι, στην Καλιφόρνια, η μεγάλη πεταλούδα του είδους Eucloe ausonides έχει γίνει σπάνια, παρότι ο πληθυσμός της ήταν και μεγάλος και πολυσχιδής. Στη Βρετανία, σύμφωνα με μελέτη της Butterfly Conservation Europe, υπάρχουν σήμερα οι μισές πεταλούδες από αυτές που υπήρχαν το 1976. Στη Γερμανία, μελέτη του 2017 έδειξε ότι μέσα σε 27 χρόνια, η βιομάζα των εντόμων συρρικνώθηκε κατά 76%.
Αλλα έντομα, κυρίως αυτά που ζουν στο νερό, αναφέρεται ότι βρίσκονται σε ανοδική πορεία, ενδεχομένως εξαιτίας του καθαρισμού ποταμών και άλλων υδάτινων ταμιευτήρων με την τεχνολογία των τελευταίων δεκαετιών. Πάντως, η βιομηχανική γεωργία και κτηνοτροφία εξακολουθούν να αποτελούν έναν από τους βασικούς παράγοντες μείωσης του αριθμού των εντόμων.
* kathimerini
Παγίδες θανάτου για εκατομμύρια πουλιά γυάλινα κτίρια, καλώδια και ανεμογεννήτριες
Όσο εντυπωσιακή μπορεί να είναι η πρόσοψη ενός γυάλινου κτιρίου άλλο τόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει για ένα σμήνος πουλιών. Κάθε χρόνο εκατοντάδες γυάλινα κτίρια σε όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε παγίδες σοβαρού τραυματισμού ακόμη και θανάτου για τα πτηνά.
Τα πουλιά έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη όραση και βλέπουν χρώματα στο φάσμα του υπεριώδους, που δεν μπορεί να διακρίνει το ανθρώπινο μάτι, γεγονός που τα βοηθά να εντοπίζουν την τροφή τους αλλά και να βρίσκουν τον προσανατολισμό τους. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, διαθέτουν ελάχιστη στερεοσκοπική όραση κι έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα τρισδιάστατα. Εάν μάλιστα το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται περιλαμβάνει δέντρα και θάμνους, οι θάνατοι αυξάνονται ακόμη περισσότερο καθώς τα πουλιά νομίζουν πως κινούνται μέσα στη βλάστηση.
Η πρόσκρουση σε κτίρια είναι, κατά σειρά, η δεύτερη αιτία θανάτου για τα πουλιά. Κάθε χρόνο περίπου 600 εκατομμύρια πουλιά πεθαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αφού χτυπούν σε ψηλά γυάλινα κτίρια, σύμφωνα με έρευνα του εργαστηρίου Ορνιθολογίας του Cornell. Οι θάνατοι αυξάνονται κατά την εαρινή και φθινοπωρινή μετανάστευση.
Μέσα από το βιβλίο του με θέμα «Θανάτωση πουλιών από πρόσκρουση σε γυάλινα κτήρια, τζάμια και διαφανείς κατασκευές. Μέθοδοι πρόληψης», ο Δημήτρης Μπούσμπουρας προτείνει την υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων που απευθύνονται τόσο στην πολιτεία όσο και στους πολίτες για την αποφυγή τέτοιων περιστατικών στο μέλλον.
Σοβαρή αιτία θανάτου κυρίως για τα αρπακτικά πτηνά, παραμένει η πρόσκρουση στα πτερύγια των ανεμογεννητριών. Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια χωρoθέτησης και σε περιοχές που δεν γειτνιάζουν με βιοτόπους υπό εξαφάνιση.
Το πρόβλημα έχει εντοπιστεί και στην Ελλάδα αλλά δεν έχει ποσοτικοποιηθεί. Και μπορεί να μην έχουμε τόσο πολλά γυάλινα κτίρια, αλλά ο θάνατος από πρόσκρουση σε αυτοκίνητα, τρένα, κεραίες, ανεμογεννήτριες και το δίκτυο μεταφοράς ενέργειας και τα οχήματα, αυτοκίνητα και τρένα. Όπως μάλιστα ανέφερε ο υπεύθυνος δράσεων διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας Νίκος Τσιόπελας στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3 δεν έχει σημασία μόνο ο αριθμός των πουλιών που θανατώνονται αλλά και το είδος τους. Για παράδειγμα από ανεμογεννήτριες και καλώδια που είναι τοποθετημένα σε σημεία περιβαλλοντικά ευαίσθητα βρίσκουν το θάνατο είδη που είναι σπάνια και είναι δύσκολο να αναπαραχθούν, όπως γύπες, αετοί, κύκνοι ή πελεκάνοι.
ΑΠΕ-ΜΠΕ /ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)