Ακόμη καίμε τα κλαδέματα αντί να τα θρυμματίζουμε με επιδότηση!

Με αφορμή και τις καθημερινές "φωτιές από κλαδέματα" αξίζει να διαβάσετε ένα ενδιαφέρον άρθρο του φίλου Γιώργου Κανέλλη μέλους της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας

Κάθε Φεβρουάριο, Μάρτιο και ως τα τέλη Απριλίου στις ελαιοπαραγωγικές μας περιοχές, ακόμη και πολύ κοντά σε πόλεις, που περιβάλλονται από δεντροκαλλιέργειες, παρατηρούμε καπνούς από πολλά σημεία να ανέρχονται στην ατμόσφαιρα.Πρόκειται για τα κλαδέματα που προέκυψαν από την περίοδο συγκομιδής, της ελιάς κυρίως αλλά και άλλων δενδρωδών καλλιεργειών και οι αγρότες τα καίνε για να καθαρίσουν τα χωράφια τους.Οι καιόμενες ποσότητες είναι μεγάλες και επηρεάζουν ακόμη και την ποιότητα του αέρα των κοντινών στις αγροτικές αυτές περιοχές πόλεων, που προαναφέραμε.Η καύση των κλαδεμάτων και άλλων φυτικών υπολειμμάτων, όπως η καλαμιά που μένει μετά το θερισμό δημητριακών, έχει γίνει αντιληπτό, σε ευρωπαϊκή κλίμακα, ότι δεν είναι βιώσιμη πρακτική. Σε μια εποχή που η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής επιβάλλει κάθε δυνατή αποφυγή απελευθέρωσης ενώσεων του άνθρακα σε αέρια μορφή, η διαχείριση των κλαδεμάτων και άλλων φυτικών υπολειμμάτων έτσι ώστε να αποικοδομούνται περνώντας από στερεά και πάλι σε στερεά μορφή οφείλει να έχει προτεραιότητα και να στηρίζεται.Επιδοτήσεις υπάρχουν αλλά απλώς προβλέπονταιΠράγματι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της ισχύουσας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής έχει προβλέψει την επιδότηση των παραγωγών εκείνων που θα συμμορφωθούν με αυτή την προτεραιότητα, είτε για καλαμιές σε καλλιέργειες σιτηρών είτε για κλαδέματα δενδροκαλλιεργειών.Η χώρα μας στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, και εντός του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020, ειδικότερα σε ότι αφορά την ελαιοκαλλιέργεια (την μακράν πιο εκτεταμένη δεντροκαλλιέργειά μας), προέβλεψε και εγκρίθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δράσεις στην κατεύθυνση αυτή. Συγκεκριμένα τη Δράση Μ4.4.4. «Θρυμματιστής κλαδεμάτων για ελαιοκαλλιέργειες», και τη Δράση Μ10.1.6 «Διαχείριση φυτικών υπολειμμάτων των κλαδεμάτων στην ελαιοκαλλιέργεια», του Μέτρου 10 «Γεωργοπεριβαλλοντικά και Κλιματικά μέτρα».

Σύμφωνα μ’ αυτές, οι αγρότες προβλεπόταν να επιδοτούνται σε στρεμματική βάση (ο αριθμός που είχε ανακοινωθεί to 2016, ήταν 14 ευρώ ανά στρέμμα) για να θρυμματίζουν και να απλώνουν ως εδαφοβελτιωτικό τα κλαδέματα αντί να τα καίνε.Όμως, βρισκόμαστε ήδη στα μέσα του 2018 και προκηρύξεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος ή άλλα συγκεκριμένα βήματα εκ μέρους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που είναι και ο Φορέας διαχείρισης των Δράσεων για την υλοποίηση των παραπάνω πολιτικών ακόμη δεν υπάρχουν.Τα οφέλη του θρυμματισμού πολλαπλά.

Η ανάγκη αυτό να αλλάξει υπογραμμίστηκε και από έναν έκτακτο παράγοντα: Στην Ηλεία, περιοχή Σκιλλουντίας, υπήρξαν πρόωρες πυρκαγιές που προκάλεσαν απροσδόκητες για την εποχή ζημιές σε δάση και σπίτια.

Πιθανολογήθηκε ισχυρά και από επίσημα χείλη, ότι οι αιτίες ανάγονται σε καύση κλαδεμάτων παραγωγικών δέντρων και απώλεια ελέγχου των καύσεων αυτών λόγω του ανέμου. Προβήκαμε σε σχετική επερώτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Ελλάδας και πληροφορηθήκαμε ότι στις Περιφέρειες δεν έχει εκχωρηθεί η υλοποίηση των Δράσεων αυτών.

Η ευθύνη και η πρωτοβουλία είναι στο γήπεδο του Υπ.ΑΑΤ. Είναι σαφές όμως ότι, πέραν της αποφυγής επιβάρυνσης της κλιματικής αλλαγής και της ποιότητας του αέρα χωριών και πόλεων σε αγροτικές περιοχές, της αξιοποίησης κοινοτικών πόρων που δεν αντλούμε ως τώρα, της βελτίωσης του εδάφους, της ενίσχυσης των αγροτών έχουμε, ως χώρα, έναν ακόμη λόγο να μην περιμένουμε …να λήξει το Π.Α.Α. 2014 – 2020 για να μεταφέρουμε από το χαρτί στην πράξη τις δύο παραπάνω δράσεις: την αποφυγή πρόωρων δασικών πυρκαγιών μέσα στον Απρίλη!

Η αειφορική πολιτική διαχείρισης των φυτικών υπολειμμάτων, είτε για καλαμιές δημητριακών πρόκειται είτε για κλαδέματα ελιών και άλλων δέντρων έχει πολλαπλά ορατά οφέλη.

Από την αναμόρφωση στην… παραμόρφωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας !

Με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», το νομοσχέδιο που κατέθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα καθορίσει την μελλοντική περιβαλλοντική πολιτική για θέματα που αφορούν τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τους δασικούς χάρτες και τα αυθαίρετα εντός δασών, τη διαχείριση αποβλήτων, την αδειοδότηση έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και τη μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας.

Αν και ο τίτλος του θα μπορούσε να αποπνέει κάποια αισιοδοξία, το περιεχόμενό του προμηνύει έντονο πισωγύρισμα σε ότι αφορά την προστασία τους περιβάλλοντος στη χώρα μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι το νομοσχέδιο δέχτηκε εκτεταμένο και δριμύτατο σχολιασμό από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, φορείς και πολίτες στα πλαίσια μιας δημόσιας διαβούλευσης που έληξε με συνοπτικές διαδικασίες και διήρκεσε μόλις 14 μέρες, λίγο πριν μπούμε όλοι σε κατ’ οίκον απομόνωση. Και παρόλο που οι υπηρεσίες και τα στελέχη του υπουργείου επεξεργάζονταν το νομοσχέδιο επί 6 ολόκληρους μήνες.

Περιβαλλοντική αδειοδότηση

«Οι ρυθμίσεις που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο φέρνουν μεγάλη αναστάτωση στα περιβαλλοντικά πράγματα, καθώς προμηνύουν σημαντική επιδείνωση σε καίρια πεδία περιβαλλοντικής πολιτικής», αναφέρει η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς.

«Το υπουργείο επιχειρεί σοβαρές αλλαγές στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, μέσω της ενεργοποίησης του θεσμού των ιδιωτών αξιολογητών των περιβαλλοντικών μελετών, της σύντμησης των απαιτούμενων χρόνων γνωμοδότησης από δημόσιες υπηρεσίες και της συρρίκνωσης του περιεχομένου των φακέλων αδειοδότησης».

«Ουσιαστικά, οι προτεινόμενες μεταβολές υπονομεύουν σοβαρά την ουσία της διαδικασίας εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την καλή εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου. Το κυριότερο όμως, είναι ότι σχεδόν εκμηδενίζουν τον ρόλο της δημόσιας διοίκησης, ως εγγυήτριας της καλής εφαρμογής των κανόνων και της εκ των προτέρων εξέτασης των πιθανών επιπτώσεων ενός νέου έργου ή δραστηριότητας στη βιοποικιλότητα, τα οικοσυστήματα και το κλίμα», αναφέρει η Θεοδότα Νάντσου.

Προστατευόμενες περιοχές

«Το νομοσχέδιο αλλάζει άρδην τη διακυβέρνηση των προστατευόμενων περιοχών, επιχειρώντας μια – κατ’ αρχάς καλοδεχούμενη, στην πραγματικότητα όμως δομικά χωλή- συγκέντρωση του συστήματος διοίκησης. Η προτεινόμενη υπαγωγή των σχημάτων διοίκησης σε ένα ενιαίο νομικό πρόσωπο, τον λεγόμενο «Οργανισμό φυσικού περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής» (ΟΦΥΠΕΚΑ), ως αποκεντρωμένων μονάδων του, θα έχει μεν ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση σημαντικών πόρων που τώρα δαπανώνται για καθαρά διοικητικές λειτουργίες των φορέων διαχείρισης, όμως δεν προσφέρει καμία εγγύηση αναβάθμισης του έργου που σήμερα επιτελούν οι φορείς αυτοί».

«Τόσο η αδύναμη δομή και η ισχνή εξουσία του ίδιου του ΟΦΥΠΕΚΑ, όσο κυρίως και η αποψιλωμένη εκδοχή των αρμοδιοτήτων που μεταφέρονται από τους σημερινούς φορείς διαχείρισης στις νέες προτεινόμενες μονάδες, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για ενίσχυση του συστήματος διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών και κατ’ επέκταση για αποτελεσματική προστασία της ζωής που φιλοξενούν οι εν λόγω περιοχές».

«Σημαντικότερα προβλήματα είναι η αφαίρεση της αρμοδιότητας έκφρασης γνώμης για υπό αδειοδότηση έργα και δραστηριότητες (ήδη αδύναμη και χρήζουσα ενίσχυσης στο ισχύον σύστημα), η απουσία μέριμνας για τη φύλαξη, και βεβαίως η απογοητευτική αποδυνάμωση της τοπικής συμμετοχής που πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί ως θεμελιώδες συστατικό για τη βιώσιμη διοίκηση των πυρήνων βιοποικιλότητας της χώρας».

Αποδυνάμωση

«Ειδικά όσον αφορά στο μοντέλο των φορέων διαχείρισης, που με δυσκολίες λειτουργεί από το 2003, αυτό αντιμετωπίζει μεν την πάγια πολιτική αδιαφορία και την έλλειψη κεντρικού συντονισμού και καθοδήγησης, όμως έχει προσφέρει σημαντικό έργο για την αναχαίτιση απειλών και την ουσιαστική προστασία της βιοποικιλότητας».

«Κάθε προσπάθεια αντικατάστασης των φορέων διαχείρισης με άλλο σύστημα θα πρέπει να προσφέρει σημαντικές βελτιώσεις στην αποτελεσματικότητα και να ενισχύει την ουσιαστική τοπική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. Με άλλα λόγια, το σύστημα που προωθεί το ΥΠΕΝ δεν βελτιώνει τα πράγματα, αλλά αντίθετα αποδυναμώνει σημαντικές λειτουργίες που θα έπρεπε να θωρακίζονται και να ενισχύονται περαιτέρω ως περιβαλλοντικό κεκτημένο»,.

«Η πιο κρίσιμη μεταβολή που επιχειρείται με το νομοσχέδιο είναι ο ορισμός των χρήσεων γης που θα επιτρέπονται ανά ζώνη προστασίας. Αν και επί της αρχής αυτή η προσπάθεια μπορεί να φέρει μια συστηματοποίηση που θα συμβάλει στη σαφήνεια των μέτρων προστασίας ανά περιοχή, οι ίδιες οι χρήσεις που εισάγει το νομοσχέδιο είναι ανησυχητικά επιβαρυντικές για την καλή κατάσταση διατήρησης των προστατευτέων οικολογικών χαρακτηριστικών των περιοχών αυτών», επισημαίνει η Θεοδότα Νάντσου.

Αδειοδότηση έργων ΑΠΕ

«Σε σχέση με τις διατάξεις που αφορούν την επιτάχυνση της αδειοδότησης έργων ΑΠΕ, επισημαίνεται ο κίνδυνος τέτοια έργα κατηγορίας Α, δηλαδή με πιθανές σημαντικές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, να σπεύσουν να διασφαλίσουν την περιβαλλοντική τους αδειοδότηση σε τόπους NATURA 2000 σαν αυτούς που καλύπτουν σχεδόν ολοκληρωτικά τον δήμο Πρεσπών», αναφέρει η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών.

«Σύντομα όμως, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του ΥΠΕΝ, οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες στους τόπους αυτούς θα ρυθμιστούν με προεδρικά διατάγματα με τα οποία είναι πιθανό να απαγορευτεί ολικά ή κατά ζώνες η εγκατάσταση τέτοιων έργων και δραστηριοτήτων, γεγονός που θα οδηγήσει σε διαμάχες και πρόσθετες επιπλοκές. Πρέπει λοιπόν να γίνει άμεσα δεκτή η πρόταση των περιβαλλοντικών οργανώσεων που ζητούν να “παγώσει η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων κατηγορίας Α σε περιοχές NATURA 2000 έως ότου εκδοθούν τα προεδρικά διατάγματα χαρακτηρισμού και όρων γι’ αυτές τις περιοχές».

«Η πλέον ακατανόητη “μεταρρύθμιση” (του νομοσχεδίου) είναι εκείνη που προσπαθεί, με τροποποίηση ενός προεδρικού διατάγματος, το οποίο εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση διατάξεων αμιγώς πολεοδομικού χαρακτήρα και το οποίο ορίζει κατηγορίες και χρήσης γης ως εργαλείο για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, τον αστικό δηλαδή κατά βάση χώρο, να προδιαγράψει επιτρεπόμενες χρήσεις και δραστηριότητες εντός προστατευόμενων περιοχών. Αυτό καταλήγει σε παράλογες και δυνητικά καταστροφικές προβλέψεις, με πιο χαρακτηριστικές τη νομιμοποίηση σειράς αστικών χρήσεων, όπως νέους δρόμους και δίκτυα υποδομής, στις ζώνες απόλυτης προστασίας», επισημαίνει η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών.

*efsyn - Τάσος Σαραντής

"Πράσινος πλανήτης" - La Belle Verte

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ

Δείτε αυτήν την υπέροχη ταινία,

άμεση δημοκρατία , οικολογία και διαγαλαξιακή αλληλεγγύη χωρίς σύνορα !!!

Μία γυναίκα προσγειώνεται στη Γη, από άλλο πλανήτη, άλλης διάστασης. Έκπληκτη μπροστά στη Γήινη πραγματικότητα, μεταμορφώνει τις καταστάσεις γύρω της, αποσυνδέοντας τους ανθρώπους από τον εγωισμό τους.

Πράσινος πλανήτης - La Belle Verte

         «Ντιμπέιτ» για αιολικά και Natura

Το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν πρέπει να αδειοδοτήσει νέα αιολικά πάρκα σε περιοχές Natura, προκειμένου να προστατεύσει επαρκώς τα φυσικά οικοσυστήματα και τα απειλούμενα είδη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, οι ανεμογεννήτριες που ήδη βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης για περιοχές εκτός Natura επαρκούν για να υπερκαλυφθεί κατά δύο έως τρεις φορές ο εθνικός στόχος για το 2030. Παρά ταύτα, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί η αδειοδότηση για επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες μέσα σε προστατευόμενες περιοχές.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Διατήρησης της Βιοποικιλότητας, με επιστημονική υπεύθυνη τη Βασιλική Κατή, αναπλ. καθηγήτρια στο τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών. Αφορά την κατάτμηση των φυσικών οικοσυστημάτων, σε συνδυασμό με τη χωροθέτηση αιολικών σταθμών και την επίτευξη των νέων, φιλόδοξων στόχων που έθεσε η Ελλάδα για την απολιγνιτοποίηση της χώρας. Με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών, οι επιστήμονες ανέλυσαν τα στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας για την ήδη εγκατεστημένη ισχύ ανεμογεννητριών, αλλά και όσων αιολικών πάρκων βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης ή έστω υπό αξιολόγηση.

Τα στοιχεία

Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αιολικοί σταθμοί που λειτουργούν σήμερα στη χώρα καλύπτουν ήδη το μισό (49,78%) του στόχου μας για το 2030 (7.050 MW). Το μεγαλύτερο μέρος αυτών (37,04% του εθνικού στόχου, ή 1.702 ανεμογεννήτριες) βρίσκεται σε περιοχές εκτός Natura, ενώ εντός Natura λειτουργούν σήμερα 705 ανεμογεννήτριες (12,74% του εθνικού στόχου).

Την περίοδο αυτή έχει υποβληθεί προς αδειοδότηση ένας μεγάλος αριθμός επενδυτικών σχεδίων για νέα αιολικά πάρκα. Οπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, αν κατασκευαστούν και λειτουργήσουν όλα τα αιολικά πάρκα που έχουν αιτηθεί άδεια από το υπουργείο Περιβάλλοντος, τότε η Ελλάδα θα ξεπεράσει τον στόχο αυτό κατά έξι φορές. Οι επενδυτές, όμως, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον και για τις περιοχές Natura, στις οποίες στο άμεσο μέλλον προγραμματίζεται να εγκατασταθούν επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος 15.265 MW. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι, κατά πόσον πρέπει το υπουργείο Περιβάλλοντος να αδειοδοτήσει όλες τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί, ή αν θα πρέπει η έμφαση να δοθεί μόνο στις περιοχές που δεν προστατεύονται.

Η ερευνητική ομάδα καταλήγει σε τρεις προτάσεις: Να σταματήσει προσωρινά το υπουργείο Περιβάλλοντος να εγκρίνει τις νέες αιτήσεις για αιολικά πάρκα, μέχρι να ολοκληρωθούν το νέο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που εκπονούνται σήμερα για τις προστατευόμενες περιοχές. Να επιτραπεί η ολοκλήρωση της διαδικασίας αδειοδότησης μόνο για όσες περιπτώσεις αφορούν αιολικά πάρκα εκτός Natura (μελλοντικά να εξεταστεί η «απόσυρση» όσων βρίσκονται μέσα σε προστατευόμενες περιοχές και έχει τεκμηριωθεί ότι προκαλούν ζημιά στο περιβάλλον). Και να δοθεί προτεραιότητα στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων στις πιο υποβαθμισμένες οικολογικά περιοχές όπου υπάρχει ήδη πυκνό οδικό δίκτυο.

«Κατ’ αρχάς, οι στόχοι που έθεσε το νέο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα είναι ιδιαίτερα θετικοί, όπως και η δέσμευση της κυβέρνησης για τη μετάβαση σε μια κοινωνία κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050», λέει στην «Κ» η κ. Κατή. «Είναι πολύ σημαντικό ότι υπάρχει πολιτική βούληση για αυξημένη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών στην κατανάλωση ενέργειας έως το 2030. Πρόκειται για πολιτικές εξαιρετικές με σημαντικότητο όφελος για το περιβάλλον και την κοινωνία. Η περιβαλλοντική επίδοση της χώρας είναι σήμερα υψηλή ως προς την κάλυψη του εθνικού στόχου των 7.050 MW έως το 2030».

Πώς τεκμηριώνονται οι προτάσεις της ερευνητικής ομάδας; Δεν είναι προς όφελος της χώρας να εγκατασταθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αιολικά πάρκα; «Με βάση τα αποτελέσματά μας δεν συνάδει εθνικός λόγος ούτε για την επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδότησης νέων αιολικών πάρκων, ούτε ειδικότερα για την εγκατάσταση νέων ανεμογεννητριών εντός περιοχών Natura», υποστηρίζει η κ. Κατή.

Τα δεδομένα

«Το επενδυτικό ενδιαφέρον –άρα και η καταλληλότητα του αιολικού δυναμικού– στις περιοχές εκτός του δικτύου των προστατευόμενων περιοχών είναι τόσο μεγάλο που υπερκαλύπτει κατά δύο έως τρεις φορές τον εθνικό στόχο για την επόμενη δεκαετία. Λαμβάνοντας υπόψη τις ανεμογεννήτριες που ήδη λειτουργούν, εντός και εκτός Natura, καθώς και τις ανεμογεννήτριες που έχουν λάβει άδεια κατασκευής ή άδεια παραγωγής με έγκριση περιβαλλοντικών όρων αποκλειστικά για περιοχές εκτός Natura, φθάνουμε ήδη στον εθνικό στόχο».

Το κύριο ζήτημα που έρχεται έντονα στην επιφάνεια τα τελευταία χρόνια είναι οι συνέπειες των αιολικών πάρκων στην «υγεία» των προστατευόμενων περιοχών και ειδών.

Αλλά και το ότι δεν συνεκτιμάται κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης το περιβαλλοντικό οικονομικό όφελος, δηλαδή οι υπηρεσίες που προσφέρει το περιβάλλον. «Υπάρχει εκτενής βιβλιογραφία για τις αρνητικές επιπτώσεις των αιολικών πάρκων και των συνοδών τους έργων, οδικού δικτύου, στη βιοποικιλότητα και στα φυσικά οικοσυστήματα», λέει η κ. Κατή.

Οι επιστήμονες δεν αμφισβητούν την ανάγκη επέκτασης της χρήσης της αιολικής ενέργειας. «Η ανάπτυξη των ΑΠΕ είναι απολύτως απαραίτητη», λέει η κ. Κατή. «Πλην, όμως, απαιτούνται ψύχραιμες, πολυδιάστατες και τεκμηριωμένες επιστημονικά απόψεις για την ορθή χωροθέτησή τους». Πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή στη μεγιστοποίηση του κέρδους των εταιρειών που επενδύουν στις ΑΠΕ με το ελάχιστο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος. 

Η επέκταση των δρόμων

Μια πτυχή που σπάνια ακούγεται στον δημόσιο λόγο, αλλά παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναδεικνύεται μέσα από την έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πρόκειται για τον αποκαλούμενο «κατακερματισμό» της γης, δηλαδή την ολοένα και αυξανόμενη απώλεια φυσικών οικοσυστημάτων από την επέκταση του οικιστικού ιστού, των υποδομών και των δρόμων. Η ερευνητική ομάδα (σε συνεργασία με την «Πίνδο Περιβαλλοντική» και με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο) «χαρτογράφησε» τις περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από κάποιον δρόμο και συνιστούν ενότητες μεγαλύτερες των 50 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Πού κατέληξε; Υπάρχουν μόλις έξι τέτοιες περιοχές (Λευκά Ορη, Τύμφη, Ολυμπος, Ταΰγετος, όρος Σάος και Σμόλικας) που αντιστοιχούν στο 0,5% της χώρας, να παραμένουν εντελώς «παρθένες», χωρίς καμία μορφή ανθρώπινης παρουσίας. Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές, η Ελλάδα καταλαμβάνει μία από τις πρώτες θέσεις στην αύξηση επιφανειών με έντονο κατακερματισμό (+5% το 2009-2012), ενώ με βάση τη Eurostat καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην αύξηση των τεχνητών επιφανειών (2012-2015), με την επέκταση των εργοταξίων να είναι η κύρια πηγή απώλειας φυσικών εκτάσεων. «Η επέκταση των δρόμων έχει σημαντικές συνέπειες στο περιβάλλον και στη βιοποικιλότητα», εξηγεί η κ. Κατή. «Η δημιουργία αιολικών πάρκων σε απρόσιτα ορεινά ή νησιωτικά οικοσυστήματα προκαλεί μεγαλύτερη περιβαλλοντική βλάβη από ό,τι περιβαλλοντικό όφελος και αυτό είναι πλέον αποδεδειγμένο επιστημονικά».

*Γιώργος Λιάλιος   kathimerini 

Ελληνοπυγόστεος (Pungitius hellenicus)

Ένα ενδημικό ψάρι του γλυκού νερού που ζει μόνο στον τόπο μας!

Ο pungitius hellenicus ή ελληνοπυγόστεος, ανακαλύφθηκε τυχαία ως ένα και μοναδικό ψάρι, το 1939. Εντοπίστηκε από τον ιχθυολόγο Αλέξανδρο Στεφανίδη στη περιοχή Κομποτάδων Φθιώτιδας κατά την διάρκεια έρευνας για τον gasterosteus.

Κατάφερε να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στη πορεία εξέλιξης της Γης. Έτσι για 25 εκατομμύρια χρόνια πέρασε από παγετώνες και γεωλογικές μεταβολές, μέχρι τελικά να βρεθεί ως το μοναδικό είδος των μικρών υδάτινων πηγαδιών της λεκάνης απορροής του Σπερχειού.

Το αρχαίο αυτό ψάρι κατετάγει στο γένος Pungitius που απαντάται στην οροσειρά των Άλπεων. Ο Ελληνοπυγόστεος χαρακτηρίζεται από μικρή σωματική διάπλαση, ελαττωμένο αριθμό ραχιαίων ακάνθων, παντελής έλλειψη κοιλιακών πτερυγίων. Επίσης δεν διαφέρει εξωτερικά η ανάπτυξη των οστών της λεκάνης. Αυτά τα χαρακτηριστικά οδήγησαν τον ερευνητή αρχικά να συμπεράνει ότι πρόκειται για κάποια γενετική ανωμαλία.

Το 1971 όμως ανακαλύφθηκε μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα. Τα άτομα που εξετάστηκαν έφεραν τα ίδια χαρακτηριστικά με το αρχικό δείγμα. Έτσι αποδείχτηκε ότι πρόκειται τελικά για ένα καινούργιο είδος που ονομάστηκε pungitius hellenicus.

Πρόκειται για αρχέγονο είδος ψαριού με μακρά εξελικτική πορεία. Η έρευνα έχει αποδείξει ότι το γένος pungitius hellenicus ζούσε τη τριτογενή περίοδο, δηλάδή την περίοδο που λαμβάνουν χώρα σημαντικές γεωλογικές ανακατατάξεις στον ευρύτερο χώρο του αλπικού ορογενετικού συστήματος, στο οποίο εντάσσονται και οι Ελληνίδες.

Στοιχεία δείχνουν πως πρέπει να υπήρχε ένας αρχικός πρόγονος με μεγάλη εξάπλωση. Στη συνέχεια λόγο γεωλογικών μεταβολών έγιναν απομονώσεις πληθυσμών. Έτσι προέκυψαν εξελικτικά νέα είδη μεταξύ των οποίων και ο Ελληνοπυγόστεος. Αυτό το πρότυπο εξέλιξης είναι γνωστό με τον όρο αλλοπατρική ειδογένεση.

Ένας πληθυσμός χωρίζεται σε ομάδες λόγω κάποιου γεωγραφικού φραγμού. Πιθανή δημιουργία βουνών ή εισβολή της θάλασσας μέσα στην στεριά και δημιουργία νησιών. Οι αποκομμένες ομάδες αναπτύσσονται ξεχωριστά και εμφανίζουν αλλαγές στο γενετικό υλικό (γενετική ποικιλότητα) και υφίστανται τη δράση της φυσικής επιλογής. Έτσι, σταδιακά μέσα από σημαντικές διαφοροποιήσεις προκύπτουν νέα είδη.

Οι μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες επηρέασαν ελάχιστα τον Ελληνοπυγόστεο στην εξέλιξη ως είδος.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσε, σε μικρούς υδάτινους χώρους, δεν επέτρεπαν την άμεση ανταλλαγή γενετικού υλικού.

Ο Ελληνοπυγόστεος (pungitius hellenicus) είναι ένα ιθαγενές ενδημικό ψάρι του γλυκού νερού. Το σώμα του είναι λείο και οι χρωματισμοί του συνήθως σχηματίζουν στα πλάγια ανώμαλες εναλλασσόμενες καστανόχρωμες η κιτρινωπές ζώνες.

Προτιμά υδάτινα συστήματα πλούσια σε υδρόβια βλάστηση. Σε όλα τα στάδια της ζωής του κρύβεται ανάμεσα σε αυτά. Εκεί βρίσκει την τροφή του, η οποία αποτελείται από μικροσκοπικούς οργανισμούς. Αναπαράγεται κατά τους μήνες Μάρτιο-Ιούλιο και τα αυγά του ωριμάζουν και αποβάλλονται τμηματικά.

Αποτελεί ένα σπάνιο είδος αλλά όχι άμεσα απειλούμενο, παρόλη την ανθρώπινη παρέμβαση στην περιοχή ανάπτυξης του.

* kaliterilamia.gr

Ενδιαφέρον εχει και οτι γράφει ο Κώστας Δ. Ζαγγογιάννης

Ο Ελληνοπυγόστεος είναι ένα ιθαγενές ενδημικό ψάρι του γλυκού νερού της Ελλάδας. Συναντάται μόνο στις τάφρους απορροής των υδάτων (Σούδες) ,του Σπερχειού ποταμού, καθώς και σ' ένα μεγάλο αριθμό φυσικών πηγαδιών (Ματάκια), που βρίσκονται στον κάμπο του Γοργοποτάμου. Ζει επίσης στις πηγές της Αγίας Παρασκευής Λαμίας, αλλά έχει εξαφανιστεί από τις πηγές των Κομποτάδων και των Μεξιατών Φθιώτιδας.

Δεν ξεπερνά τα 5 εκατοστά και ζει λιγότερο από 18 μήνες. Το σώμα του είναι λείο και οι χρωματισμοί του συνήθως σχηματίζουν στα πλάγια ανωμαλίες εναλλασσόμενες καστανόχρωμες ή κιτρινωπές ζώνες. Απουσιάζουν τελείως τα κοιλιακά πτερύγια και μπροστά από το ραχιαίο πτερύγιο υπάρχουν 9 συνήθως ελεύθερες ακτίνες, οι οποίες δεν είναι πάντοτε ορατές εξωτερικά.

Προτιμά υδάτινα συστήματα πλούσια σε υδρόβια βλάστηση και με κρύα καθαρά και τρεχούμενα νερά, αν και απαντάται και σε στάσιμα. Τρέφεται με προνύμφες εντόμων , καρκινοειδή και μαλάκια. Η αναπαραγωγή του γίνεται κατά τους μήνες Μάρτιο εώς Ιούλιο. Το Αρσενικό φτιάχνει φωλιές από φυτικά υλικά, όπου το θηλυκό αποθέτει για γονιμοποίηση μικρές ποσότητες αυγών. Το αρσενικό προστάτευε τ΄ αυγά για 4 εώς 5 ημέρες μέχρι την εκκόλαψη των προνυμφών, οι οποίες αποκτούν σύντομα τα χαρακτηριστικά των ενηλίκων.

Ο Ελληνοπυγόστεος απειλείται από τις ανθρώπινες Δραστηριότητες (εκτεταμένες υδροληψίες, μπαζώματα, τεχνικά έργα). Αντιθέτως οι καθαρισμοί των τάφρων και η δημιουργία ευτροφισμού μέσω της έκλυσης γεωργικών λιπασμάτων ενδεχομένως δημιουργούν συνθήκες ευνοϊκές για το είδος σε μακροχρόνια βάση.

Ο Ελληνοπυγόστεος αναφέρεται στον κατάλογο των απειλούμενων ζώων της Διεθνούς Ένωσης προστασίας της Φύσης και των Φυσικών πόρων (IUCN) και προστατεύεται με το 67/81 Π.Δ.

Όπως όλα τα ενδημικά είδη, αποτελεί φυσική εθνική κληρονομιά και έχουμε καθήκον να διατηρήσουμε το είδος για τις επόμενες γενιές, προστατεύοντας τον βιότοπο μας από καταστροφές, αλλοιώσεις και υποβαθμίσεις.

Πηγές

Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών ( Ινστιτούτο Εσωτερικών Υδάτων )

Περιοδικό « Η φύση » τεύχος Μαρτίου 2002 της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης

https://www.youtube.com/watch?v=AWvGfklbwhg

Ανεμογεννήτριες παντού; Όχι, ευχαριστώ!

Όσα θέλατε να μάθετε για τα “Αιολικά Πάρκα” στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000».

Σε μια εποχή που η ανεξέλεγκτη και η απεριόριστη αδειοδότηση βιομηχανικών αιολικών εκτείνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της μη δομημένης Ελλάδας, συχνότατα εντός ορίων των προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000 και προκαλεί τις έντονες αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία τοποθετείται και απαντά σε καίρια ερωτήματα που προκύπτουν για το ζήτημα.

Μια συγκυρία που προκαλεί ανησυχία, όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, ώθησε την Ορνιθολογική στην έκδοση ενός ευανάγνωστου εντύπου που τιτλοφορείται «Ολα όσα θέλατε να μάθετε για τα “Αιολικά Πάρκα” στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000».

Σε αυτήν αποσαφηνίζονται όλες τις βασικές έννοιες σχετικά με το σοβαρό ζήτημα της εγκατάστασης βιομηχανικής κλίμακας Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (γνωστοί ως «αιολικά πάρκα») σε προστατευόμενες περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου NATURA.

Κι ακόμη, διατυπώνονται οι αντιρρήσεις της Ορνιθολογικής -μιας από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις της χώρας- έπειτα από την πολύχρονη και πολύπλευρη ενασχόλησή της με την προστασία της βιοποικιλότητας ως.

Έντονες ανησυχίες

Οι ανησυχίες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, επικεντρώνονται στα ακόλουθα γεγονότα:

- Πρόσφατα δημοσιεύθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Σε αυτό προβλέπεται ότι, μέχρι το 2030, η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΣΠΗΕ θα πρέπει να περάσει από τα 2,7 GW που είναι σήμερα στα 7 GW, μια αύξηση που υπερβαίνει το 150%.

- Ταυτόχρονα, παρά τη δημοσίευση του ΕΣΕΚ, η σύνταξη νέου Χωροταξικού Σχεδίου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) καθυστερεί, με το ισχύον σήμερα Σχέδιο (από το 2008) να είναι ξεπερασμένο, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη την επιδείνωση της κατάστασης της βιοποικιλότητας παγκοσμίως και στην Ελλάδα και έχει σοβαρά προβλήματα νομιμότητας.

- Η ελληνική Διοίκηση και Δικαιοσύνη εγκρίνουν αιολικά έργα που έχουν αποδεδειγμένα σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στα είδη πανίδας και χλωρίδας και στους οικοτόπους των προστατευόμενων περιοχών NATURA.

Κάτι που οδήγησε την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, την Καλλιστώ και την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης να καταθέσουν πρόσφατα καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη συστηματική και κατάφωρη παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας από την Ελληνική Δημοκρατία (βλ. «Σχέδια για 5.000 ανεμογεννήτριες σε περιοχές Natura 2000», 10/3/2020, «Εφ.Συν.»).

- Μόλις ολοκληρώθηκε η -εξαιρετικά σύντομη- δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας», που εντέλει διευκολύνει την αδειοδότηση των ΑΣΠΗΕ. Οι ίδιες τρεις περιβαλλοντικές οργανώσεις ανάρτησαν από κοινού τα σχόλιά τους, που περιέχουν ουσιαστικές ενστάσεις στις προβλεπόμενες από το νομοσχέδιο ρυθμίσεις.

Όλα αυτά, τη στιγμή που τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι ΑΣΠΗΕ έχουν επιβλαβείς συνέπειες για την ακεραιότητα των προστατευόμενων οικοτόπων και ότι θα αποτελέσουν απειλή για τη βιοποικιλότητα, και ειδικά για πληθυσμούς κρισίμως απειλούμενων ειδών πουλιών.

Κι αυτό διότι προκαλούν αυξημένη θνησιμότητα για τα πουλιά, εξαιτίας των προσκρούσεων στους έλικες των ανεμογεννητριών, εκτοπίζουν όχι μόνο για τα αρπακτικά πτηνά αλλά και άλλα προστατευόμενα είδη προτεραιότητας της άγριας πανίδας, όπως η αρκούδα και ο λύκος και μειώνουν την αναπαραγωγική επιτυχία προστατευόμενων ειδών, εξαιτίας της απώλειας ή και κατάτμηση κρίσιμων θέσεων φωλεοποίησης.

Οι επιπτώσεις δεν προέρχονται μόνο από τη λειτουργία των ΑΣΠΗΕ, αλλά και από τις βαριές κατασκευές που τους συνοδεύουν, όπως μεγάλης έκτασης οδοποιία, δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος (τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εναέρια) κ.ά.

Παράλληλα, η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους ΑΣΠΗΕ παραμένει ελλιπής και αποσπασματική, ενώ διακινούνται πολλές παρερμηνείες και στρεβλώσεις σχετικά με το γενικότερο ζήτημα των ΑΠΕ.

Ούτε μία σε NATURA

Όπως προκύπτει από την έκδοση της Ορνιθολογικής, το 27,3% της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας είναι ενταγμένο στο Δίκτυο NATURA.

Προκειμένου να καλυφθεί ο στόχος που έχει τεθεί για το 2030 όσον αφορά την παραγωγή αιολικής ενέργειας, αρκεί να εγκατασταθεί μόλις το 25,8% των ΑΣΠΗΕ που έχουν ήδη αδειοδοτηθεί εκτός των περιοχών NATURA, χωρίς την εγκατάσταση ούτε μίας πρόσθετης ανεμογεννήτριας εντός προστατευόμενης περιοχής NATURA.

Στην Ελλάδα βρίσκονται ήδη σε λειτουργία ΑΣΠΗΕ συνολικής ισχύος 3.114 MW. Αρα, για να καλυφθεί ο στόχος του 2030, μέσα στα επόμενα 10 χρόνια τα υπόλοιπα 3.936 MW μπορούν να παραχθούν από τα 15.235 MW που διαθέτουν σήμερα οι αδειοδοτημένοι ΑΣΠΗΕ εκτός περιοχών NATURA.

Συνεπώς, δεν συντρέχει κανένας λόγος για αδειοδότηση νέων ΑΣΠΗΕ, ειδικότερα εντός του Δικτύου NATURA.

Υπό αυτών των δεδομένων, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία απαιτεί να προβλεφθεί η εξαίρεση των περιοχών του Δικτύου NATURA και των Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά (ΣΠΠ) από τη χωροθέτηση έργων βιομηχανικής κλίμακας, όπως οι ΑΣΠΗΕ.

*Ολόκληρη την έκδοση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας για τα «αιολικά πάρκα» στις προστατευόμενες περιοχές NATURA μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

*Τάσος Σαραντής - efsyn.gr/

Αιμοδοσία στη Λαμία:

“Μένουμε σπίτι εκτός αν δίνουμε αίμα!” Μειώνονται δραματικά τα αποθέματα, θα υπάρξει ανάγκη!

Λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν εξαιτίας της πανδημίας από τον SARS-CoV-2 τα αποθέματα αίματος στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας μειώνονται δραματικά.

Ήδη η αρμόδια υπηρεσία αιμοδοσίας του Γ.Ν. Λαμίας διοργανώνει δράσεις αιμοδοσίας και εκτός του Νοσοκομείου.

Σε αυτό το πλαίσιο η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδας, η Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, ο Δήμος Λαμιέων και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φθιώτιδας αναλαμβάνουν υπό την αιγίδα τους, τις δύο κεντρικές δράσεις αιμοδοσίας, που θα πραγματοποιηθούν την

Τρίτη 24 Μαρτίου και την

Παρασκευή 10 Απριλίου

στην αίθουσα του Εργατoϋπαλληλικού Κέντρου στη Λαμία (Πλατεία Διάκου) από 10.00 έως 13.30.

Θα τηρηθούν οι προβλεπόμενοι κανόνες υγιεινής, ώστε η προσφορά αίματος να είναι ακίνδυνη και η ροή των αιμοδοτών θα είναι ελεγχόμενη. Η αίθουσα θα έχει πλήρως απολυμανθεί από ειδικό συνεργείο.

Καλούμε όλους και κάθε είδους Συλλόγους, φορείς και απλούς πολίτες να αγκαλιάσουν τις παραπάνω δράσεις.

Περισσότερο από ποτέ αυτές τις κρίσιμες ώρες η αλληλεγγύη είναι στάση ζωής

Αιμοδοσία στη Λαμία:

“Μένουμε σπίτι εκτός αν δίνουμε αίμα!” Μειώνονται δραματικά τα αποθέματα, θα υπάρξει ανάγκη!

Λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν εξαιτίας της πανδημίας από τον SARS-CoV-2 τα αποθέματα αίματος στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας μειώνονται δραματικά.

Ήδη η αρμόδια υπηρεσία αιμοδοσίας του Γ.Ν. Λαμίας διοργανώνει δράσεις αιμοδοσίας και εκτός του Νοσοκομείου.

Σε αυτό το πλαίσιο η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδας, η Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, ο Δήμος Λαμιέων και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φθιώτιδας αναλαμβάνουν υπό την αιγίδα τους, τις δύο κεντρικές δράσεις αιμοδοσίας, που θα πραγματοποιηθούν την

Τρίτη 24 Μαρτίου και την

Παρασκευή 10 Απριλίου

στην αίθουσα του Εργατoϋπαλληλικού Κέντρου στη Λαμία (Πλατεία Διάκου) από 10.00 έως 13.30.

Θα τηρηθούν οι προβλεπόμενοι κανόνες υγιεινής, ώστε η προσφορά αίματος να είναι ακίνδυνη και η ροή των αιμοδοτών θα είναι ελεγχόμενη. Η αίθουσα θα έχει πλήρως απολυμανθεί από ειδικό συνεργείο.

Καλούμε όλους και κάθε είδους Συλλόγους, φορείς και απλούς πολίτες να αγκαλιάσουν τις παραπάνω δράσεις.

Περισσότερο από ποτέ αυτές τις κρίσιμες ώρες η αλληλεγγύη είναι στάση ζωής.

22 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό

και τα συμπεράσματα του 21ου συνεδρίου μας , που έγινε στη Λαμία, το Νοέμβριο του 2009,ειναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ.

Το νερό είναι και οφείλει να αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό (World Water Day) καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

«Νερό για όλους: Να μη μείνει κανείς πίσω». Πρόκειται για μια προσαρμογή ενός από τους κύριους στόχους της Aτζέντας για την Aειφόρο Aνάπτυξη 2030.

Συγκεκριμένα, ο Στόχος 6 αναφέρει την εξασφάλιση καθολικής πρόσβασης στα ύδατα έως το 2030 και την βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων.Επί του παρόντος, δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να μην έχουν ασφαλές πόσιμο νερό, στο σπίτι, στο σχολείο, στο αγρόκτημα, στο εργοστάσιο και αγωνίζονται για να επιβιώσουν και να προοδεύσουν.

Περιθωριοποιημένες ομάδες - γυναίκες, παιδιά, πρόσφυγες, άτομα με αναπηρία κ.α - συχνά υπόκεινται σε διακρίσεις όταν προσπαθούν να έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό.Στατιστικά στοιχεία του ΟΗΕ. Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένος στον πλανήτη.2.1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς ασφαλές νερό στο σπίτι.

Ένα στα τέσσερα δημοτικά σχολεία δεν έχουν πόσιμο νερό με τους μαθητές να χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ή να διψούν.Περισσότερα από 700 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από διάρροια που συνδέεται με το μη ασφαλές νερό και την κακή υγιεινή.Το 80% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ύδατος ζουν σε αγροτικές περιοχές.Οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι υπεύθυνα για τη συλλογή νερού σε οκτώ στα δέκα νοικοκυριά, που δεν διαθέτουν νερό στο σπίτι τους.Πάνω από 800 γυναίκες πεθαίνουν κάθε μέρα από επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.Για τα 68,5 εκατομμύρια άτομα που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, η πρόσβαση σε ασφαλείς υπηρεσίες ύδρευσης είναι ιδιαίτερα προβληματική.Περίπου 159 εκατομμύρια άνθρωποι συλλέγουν το πόσιμο νερό τους από τα επιφανειακά ύδατα, όπως λιμνούλες και ρυάκια.Περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι - σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού - βιώνουν έντονα την έλλειψη νερού για τουλάχιστον ένα μήνα του έτους.700 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν λόγω έντονης λειψυδρίας έως το 2030.Οι πιο πλούσιοι λαμβάνουν γενικά υψηλά επίπεδα υπηρεσιών ύδατος με (συχνά πολύ) χαμηλό κόστος, ενώ οι φτωχοί καταβάλλουν πολύ υψηλότερη τιμή για μια υπηρεσία παρόμοιας ή μικρότερης ποιότητας.Η ετήσια έκθεση του ΟΗΕ και της ΟΥΝΕΣΚΟ. Εξαιτίας της δημογραφικής έκρηξης, της οικονομικής ανάπτυξης και των εξελίξεων στο μοντέλο κατανάλωσης η παγκόσμια ζήτηση για νερό αναμένεται να αυξηθεί κατά 20-30% σε σχέση με το τρέχον επίπεδο ως το 2050, αναφέρουν ο ΟΗΕ και η UNESCO στην ετήσια έκθεσή τους.Η ανεπαρκής πρόσβαση σε πόσιμο νερό ποιότητας και η έλλειψη υπηρεσιών καθαρισμού των χρησιμοποιημένων υδάτων κοστίζουν ακριβά σε ανθρώπινες ζωές, με 780.000 θανάτους ετησίως εξαιτίας της δυσεντερίας και της χολέρας, πολύ περισσότερους από τα θύματα συγκρούσεων, σεισμών και επιδημιών. Το 2015 περίπου 844 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε ασφαλείς υπηρεσίες πόσιμου νερού και, μόνο το 39% του παγκόσμιου πληθυσμού διέθετε ασφαλείς υπηρεσίες καθαρισμού. «Η πρόσβαση στο νερό είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα ζωτικής σημασίας για την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου. Ωστόσο δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να το στερούνται», καταγγέλλει η Οντρέ Αζουλέ, γενική διευθύντρια της UNESCO.Ο στόχος της βιώσιμης ανάπτυξης που έχει καθορίσει το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP), και ο οποίος προβλέπει «έως το 2030 παγκόσμια και δίκαιη πρόσβαση στο πόσιμο νερό, σε προσιτό κόστος», δεν μπορεί να επιτευχθεί.Ποιοι υποφέρουν περισσότερο από αυτή την κατάσταση; Οι καταστάσεις διαφέρουν πολύ από τη μία περιοχή του κόσμου στην άλλη, όμως οι συντάκτες της έρευνας επισημαίνουν ένα κοινό στοιχείο: «Οι πιο φτωχοί υφίστανται περισσότερες διακρίσεις», τονίζει ο Ρίτσαρντ Κόνορ, επικεφαλής των συντακτών της έκθεσης.Η έκθεση διαχωρίζει την κατάσταση των φτωχών στο αστικό περιβάλλον από αυτών στην ύπαιθρο και από των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί με τη βία. «Στις λιγότερο προηγμένες χώρες το 62% των αστών ζουν σε παραγκουπόλεις και συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ύδρευσης ή καθαρισμού υδάτων», επισήμανε ο Κόνορ. Οι κάτοικοι αυτοί αναγκάζονται να αγοράζουν νερό από πλανόδιους πωλητές και ενδέχεται να το πληρώνουν «δέκα φορές πιο ακριβά» από τους πλούσιους συμπολίτες τους που έχουν πόσιμο νερό στο σπίτι τους.

Ωστόσο «η πλειονότητα των ανθρώπων που έχει πρόσβαση σε μη βελτιωμένες πηγές πόσιμου νερού και όσοι δεν έχουν πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες καθαρισμού ζουν στις αγροτικές περιοχές», διευκρινίζεται στην έκθεση. Οι υποδομές εκεί είναι ανεπαρκείς.Οι γυναίκες έχουν μικρότερη πρόσβαση σε πόσιμο νερό σε σχέση με τους άνδρες. Στις αγροτικές περιοχές «το βάρος να πάνε να βρουν νερό πέφτει στις γυναίκες και στα κορίτσια με δυσανάλογο τρόπο, [...] μια εργασία που δεν πληρώνεται και δεν αναγνωρίζεται», υπογραμμίζει η έκθεση.Στα τέλη του 2017, 68,5 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν εκτοπισμένοι εξαιτίας συγκρούσεων ή διώξεων.

Οι πληθυσμοί αυτοί «αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα στην πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες παροχής και καθαρισμού νερού», ενώ «οι μαζικοί εκτοπισμοί ασκούν πίεση στους πόρους και στις υπηρεσίες», επισημαίνεται.

Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας η σημερινή

Τα τελευταία πενήντα σχεδόν χρόνια —από το 1971— γιορτάζεται κατά την πρώτη ημέρα της Άνοιξης και η Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας. Η ημέρα αυτή επιλέχθηκε σε αναγνώριση του συμβολισμού της Άνοιξης ως σύμβολο ανανέωσης και ελπίδας για το μέλλον. Γίνεται έτσι μια ημέρα ενημέρωσης και υπενθύμισης για τους πολίτες, αλλά και τους φορείς για τον ρόλο και την ανάγκη προστασίας και ανάπτυξης των δασικών οικοσυστημάτων.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το δασικό περιβάλλον, όπως κατά περιοχές η λειψυδρία και η ερημοποίηση, η μείωση της βιοποικιλότητας, η υπερξύλευση και η ρύπανση της ατμόσφαιρας, συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με την γενικότερη πίεση που ασκείται στις περιβαλλοντικές ισορροπίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα δάση, ως ισχυρός παράγοντας ρύθμισης των συνθηκών της κλιματικής αλλαγής αποτελούν θεμελιώδη συνιστώσα του περιβάλλοντος στην αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων: είναι ένας φυσικός πόρος ανεκτίμητος, τον οποίο οφείλουμε να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού για τις επερχόμενες γενεές, να τον διαχειριστούμε αειφορικά και να τον επαυξήσουμε τόσο σε έκταση όσο και σε ποιότητα τόπου.

Το 2020, ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Δασοπονίας μας βρίσκει όλους, πολίτες και φορείς, εν μέσω μιας υγειονομικής κρίσης που καταδεικνύει πόσο αλληλένδετες είναι οι ζωές μας απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλον τον πλανήτη. Στον χρόνο αυτό, της απομόνωσης ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο να αναλογιστούμε την αλήθεια και τη σημαντικότητά της και για τους φυσικούς μας πόρους και τα δασικά περιβάλλοντα της Γης μας.

*dasarxeio

Δείτε το γράφημα και διαβάστε 10 σημεία για τα Δάση:

1. Τα δάση καλύπτουν το ένα τρίτο της έκτασης γης παγκόσμια και στην καρδιά τους φιλοξενούν περισσότερα από τα μισά χερσαία είδη φυτών και ζώων.

2. Το ένα τέταρτο της ποσότητας των σύγχρονων φαρμάκων προέρχεται από φυτά των τροπικών δασών και ανάμεσα σε αυτά προσμετρώνται τα δύο τρίτα όλων των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται κατά του καρκίνου. Αν κανείς θελήσει να μεταφράσει σε οικονομικά μεγέθη τη συμβολή των φαρμακευτικών αυτών φυτών στην υγεία των ανθρώπων, τότε έρχεται αντιμέτωπος με το καταπληκτικό νούμερο των εκατόν οκτώ δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο.

3. Τα δάση προσφέρουν σε αφθονία τροφή υψηλής θρεπτικής αξίας. Καρποί, φρούτα, σπόροι ακόμη και... έντομα (θεωρούνται η πρωτεϊνούχα τροφή του μέλλοντος που θα αντικαταστήσει το κρέας) πλούσια σε πρωτεΐνη και σημαντικά μέταλλα, όπως είναι το ασβέστιο και ο σίδηρος. Αυτά τα φυσικά προϊόντα βοηθούν όχι μόνο τις κοινότητες των ανθρώπων που ζουν σε δάση ή εξαρτώνται άμεσα από αυτά, αλλά και εκατομμύρια άλλους να παραμείνουν υγιείς.

4. Τα δέντρα στα δάση λειτουργούν ως φυσικές δεξαμενές νερού, αναδιανέμοντας το 95% του νερού, που απορροφούν, εκεί όπου είναι περισσότερο αναγκαίο. Αποτρέπουν τη διάβρωση των εδαφών, καθώς συγκρατούν το νερό είτε με το ριζικό τους σύστημα είτε με την υπέργεια βλάστηση και, μέσω φυσικών διαδικασιών, σε σύντομο χρόνο, το επαναπροωθούν πίσω στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας έτσι φυσικό δροσισμό στην περιοχή.

5. Τα δέντρα λειτουργούν σαν ένας τεράστιος απορροφητήρας άνθρακα, αφού τα δάση που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο απορροφούν, βάσει εκτιμήσεων, 2,1 γιγατόνους διοξείδιο του άνθρακα τον χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι μας απαλλάσσουν από 2,1 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Για αυτή τους την ικανότητα και μόνο, αποτελούν το κυριότερο όπλο ενάντια στην κλιματική αλλαγή, αφού παίζουν τον ρόλο του ισορροπιστή στον παγκόσμιο κύκλο παραγωγής άνθρακα.

6. Σχεδόν εννιακόσια εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, ασχολούνται ή εμπλέκονται με την παραγωγή ξυλοκάρβουνου ή ξυλάνθρακα. Περίπου 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο, δηλαδή ένας στους τρεις, χρησιμοποιούν ξύλα για να ετοιμάσουν το γεύμα τους, αναδεικνύοντας έτσι την ενέργεια που προέρχεται από ξύλα στον κυριότερο παράγοντα εξασφάλισης της επισιτιστικής ασφάλειας και διατροφής. Η παραγωγή ενέργειας που προέρχεται από προϊόντα ξυλείας, κατέχει σήμερα το 40% της παγκόσμιας παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας -ποσοστό που αντιστοιχεί στο σύνολο των ποσοστών της ηλιακής, υδροηλεκτρικής και από ανεμογεννήτριες παροχή ενέργειας. Το ποσοστό αναμένεται να εμφανίσει ακόμη μεγαλύτερη άνοδο, καθώς η ζήτηση για βιοενέργεια συνεχώς αυξάνεται.

7. Ο κόσμος μας σήμερα γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της απώλειας, ετήσια, 3,3 εκατομμυρίων εκταρίων δασικής γης, απώλεια γης που αντιστοιχεί σε μέγεθος μιας χώρας όπως η Μολδαβία. Παρ' όλη την καταστροφή, περισσότερες από είκοσι αναπτυσσόμενες χώρες καλυτέρευσαν το επίπεδο της επισιτιστικής τους ασφάλειας, καθώς κατάφεραν να διατηρήσουν ανέπαφες ή ακόμα και να αυξήσουν τις δασικές τους εκτάσεις. Μέσω αυτού του γεγονότος, αυτόματα γίνεται αντιληπτό ότι δεν χρειάζεται να κόβουμε τα δέντρα, να αποψιλώνουμε τα δάση και να μετατρέπουμε τη γη από δασική σε αγροτική για να μειώσουμε την πείνα που μαστίζει εκατομμύρια ανθρώπους. Ακριβώς το αντίθετο. Χρειαζόμαστε τα δάση και η διαχείρισή τους πρέπει να γίνεται με βιώσιμο τρόπο, έτσι ώστε να παραμένουν υγιή και να μπορούν να παρέχουν την ποικιλία αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρουν. Γιατί τα υγιή δασικά οικοσυστήματα μπορούν να υποστηρίξουν ακόμη και την αγροτική, κτηνοτροφική, αλλά και την αλιευτική δραστηριότητα.

8. Η βιώσιμη διαχείριση των δασών μάς παρέχει την πρωτογενή πρώτη ύλη για το χαρτί, το οποίο είναι ανανεώσιμο και ένα από τα περισσότερο ανακυκλωμένα υλικά στον κόσμο. Περίπου 55% ή αλλιώς 225 εκατομμύρια τόνοι όλων των ειδών ινών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή χαρτιού, στις μέρες μας, προέρχονται από ανακτημένο χαρτί, δηλαδή από χαρτί που έφτασε στην ανακύκλωση και ξαναμπήκε -μετά την επεξεργασία του- στη γραμμή παραγωγής.

9. Το δέντρο Hevea brasiliensis, που φύεται στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, είναι μια εξαιρετική πηγή φυσικού καουτσούκ. Κάνοντας μια τομή ακριβείας στον φλοιό του δένδρου, που ονομάζεται «tapping», μπορούμε να συγκομίσουμε το λάτεξ, χωρίς να τραυματίσουμε ανεπανόρθωτα το δέντρο.

10. Κάθε χρόνο στις 21 του Μάρτη, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Δασών.

*Alfavita

«Μένουμε σπίτι» αλλά πάμε ψηφιακή βόλτα στα μουσεία μας

Τι μπορούμε να παρακολουθήσουμε ψηφιακά τις μέρες που μένουμε σπίτι;

«Βλέπουμε, με άνεση, τις συλλογές των Μουσείων και της Εθνικής Πινακοθήκης με την ψηφιακή περιήγηση. Παίζουμε διαδικτυακά παιχνίδια με τη Ζωφόρο του Παρθενώνα και με όλα τα μνημεία της Ακρόπολης, με ξεναγό μας τη Γλαύκα, το ιπτάμενο ρομπότ! Παίρνουμε ''πινέλα και χρώματα" και δημιουργούμε τις πιο απίθανες παραλλαγές των φημισμένων αγαλμάτων. Γινόμαστε οι αρχιτέκτονες ενός νέου ναού στην Κλασική Αθήνα. Αυτά τα θαυμάσια συμβαίνουν μέσω των ευφάνταστων εφαρμογών, με τις οποίες το ΥΠΠΟΑ φέρνει τον Πολιτισμό στο σπίτι μας».

Τα παραπάνω αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, που μας ενημερώνει για τις διαδικτυακές εφαρμογές περιήγησης και τα διαδραστικά ψηφιακά εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία προσφέρουν οι υπηρεσίες και οι εποπτευόμενοι πολιτιστικοί οργανισμοί του ΥΠΠΟΑ, προσκαλώντας μας «να δούμε από κοντά τα μνημεία μας, να μάθουμε και να διασκεδάσουμε παίζοντας με τα αγάλματα».

«Τις μέρες αυτές που "μένουμε σπίτι" η τεχνολογία μάς επιτρέπει να θαυμάσουμε κορυφαία μνημεία και έργα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, χωρίς να χρειαστεί να επισκεφθούμε τις αίθουσες των μουσείων. Βλέπουμε τα μοναδικά τους εκθέματα, χωρίς βιασύνη και συνωστισμό. Δε βγαίνουμε από το σπίτι για να περπατήσουμε στους αρχαιολογικούς χώρους. Κι αν μας έλειψε η Πινακοθήκη, μπορούμε να δούμε τις συλλογές της», συνεχίζει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Μένουμε, λοιπόν, σπίτι για «να περιηγηθούμε χώρους και τις πλούσιες συλλογές των μουσείων, να παίξουμε με τα παιδιά μας εκπαιδευτικά παιχνίδια, μαθαίνοντάς τους την πολιτιστική μας κληρονομιά με πρωτότυπο και ψυχαγωγικό τρόπο».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ΥΠΠΟΑ, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ή να επισκεφθεί τα παρακάτω μουσεία που διαθέτουν διαδικτυακές εφαρμογές περιήγησης στις συλλογές αλλά και στους χώρους των εκθέσεών τους:

Διαδικτυακές εφαρμογές περιήγησης στα Αρχαιολογικά Μουσεία

Tα παρακάτω Μουσεία διαθέτουν διαδικτυακές εφαρμογές περιήγησης στις συλλογές αλλά και στους χώρους των εκθέσεών τους:

Α. Αρχαιολογικά Μουσεία του ΥΠΠΟΑ

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο www.namuseum.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης www.amth.gr Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης- εκθέσεις

https://www.amth.gr/exhibitions

Λευκός Πύργος www.lpth.gr/

Νομισματικό Μουσείο www.nummus.gr

Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο www.ebyzantinemuseum.gr

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού www.mbp.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου www.heraklionmuseum.gr Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου-Επιλεγμένα εκθέματα https://heraklionmuseum.gr

Μουσείο Ασιατικής Τέχνης www.matk.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων www.amio.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας www.igoumenitsamuseum.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας www.tegeamuseum.gr

Β. Εποπτευόμενα Μουσεία από το ΥΠΠΟΑ

1. Μουσείο Ακρόπολης

Το Μουσείο Ακρόπολης διαθέτει διαδικτυακά ψηφιακές εφαρμογές που αναδεικνύουν τα εκθέματα και «φωτίζουν» πτυχές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. www.theacropolismuseum.gr/el/content/ekpaideftiko-yliko

Ενδεικτικά:

-«Χρωμάτισε την Πεπλοφόρο». Ο μικρός χρήστης διαλέγει το πινέλο και τα χρώματα που επιθυμεί δημιουργώντας πολλές και απίθανες παραλλαγές στην εικόνα του αγάλματος της Πεπλοφόρου www.theacropolismuseum.gr/peploforos/

–Πρόγραμμα Γλαύκα. Στο πολυεπίπεδο αυτό διαδικτυακό παιχνίδι, για παιδιά από 12 ετών, πρωταγωνιστής είναι η Γλαύκα, το ιπτάμενο ρομπότ. Στόχος της εφαρμογής είναι να γνωρίσουν τα παιδιά τα έργα αποκατάστασης των μνημείων της Ακρόπολης. acropolisvirtualtour.gr/theglafkaproject

Εκπαιδευτικές ταινίες και βίντεο

2. Μουσείο Μπενάκη

Στον ιστότοπο benaki.org λειτουργούν εικονικές περιηγήσεις 360˚ σε όλες τις αίθουσες και εκατοντάδες έργα τέχνης του Μουσείου Μπενάκη, με ηχητική ξενάγηση σε έξι γλώσσες:

Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης

Μουσείο Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα

Μουσείο Μπενάκη / Εργαστήριο Γιάννη Παππά

3. Εθνική Πινακοθήκη

www.nationalgallery.gr/el/sulloges

Μόνιμη συλλογή ζωγραφικής

www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi.html

Μόνιμη συλλογή γλυπτικής

www.nationalgallery.gr/el/gluptikh-monimi-ekthesi.html

Ψηφιακές παρουσιάσεις

www.nationalgallery.gr/el/psiphiakes-parousiaseis/museums.html

Γ. Άλλες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού

Η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης διαθέτει στην ιστοσελίδα της (www.ysma.gr ) ανοικτές ψηφιακές εφαρμογές και ποικίλο υλικό για τα μνημεία και τα αναστηλωτικά έργα στην Ακρόπολη. Όλες οι ψηφιακές εφαρμογές της ΥΣΜΑ είναι διαθέσιμες εδώ

–Ένας αρχαίος ναός. Διαδικτυακό παιχνίδι για την αρχιτεκτονική των αρχαίων ελληνικών ναών. Ο καθένας μας μπορεί να γίνει ο αρχιτέκτονας ενός νέου ναού που θα οικοδομηθεί στην Αθήνα, τη κλασική περίοδο! ancienttemple.gr

– Εικονική Περιήγηση Ακρόπολης. Αποτελείται από εικόνες και πανοράματα υψηλής ανάλυσης, καθώς και από λεπτομερείς φωτογραφικές απεικονίσεις επιλεγμένων εξωτερικών όψεων των αρχαίων τειχών που περιβάλλουν το βράχο. Κάθε άποψη συνοδεύεται από περιγραφικά στοιχεία σχετικά με τα μνημεία και επιλεγμένα σημεία ενδιαφέροντος. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να πλοηγηθούν στην εφαρμογή είτε διαδικτυακά, είτε μέσω των κινητών τους τηλεφώνων. www.acropolisvirtualtour.gr

–Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Ο χρήστης μπορεί να γνωρίσει τη ζωφόρο είτε ανά λίθο, είτε μέσα από θεματικούς περιπάτους στις επιμέρους ενότητες (ιππείς, άρματα, θεοί κλπ) ενώ τα παιδιά καλούνται να παίξουν μέσα από τεστ μνήμης ή χρωματισμού. http://www.parthenonfrieze.gr/

-«Μικρές ιστορίες αναστήλωσης». Έξι μικρές ιστορίες από την αναστήλωση του Ερεχθείου, των Προπυλαίων και του Ναού της Νίκης, μέσα από τις αφηγήσεις των μαρμαροτεχνιτών βασισμένες σε ψηφιοποιημένο υλικό από το αρχείο της ΥΣΜΑ. Η παραγωγή είναι του 2019, διάρκειας 10΄, με αγγλικούς και ιταλικούς υπότιτλους. Η ταινία είναι διαθέσιμη εδώ

Οι υπόλοιπες ταινίες σχετικά με το αναστηλωτικό έργο των μνημείων της Ακρόπολης βρίσκονται εδώ

–Αθηνά, Η θεά της Ακρόπολης. Η εφαρμογή αυτή μας συμφιλιώνει με τις διαφορετικές υποστάσεις της θεάς Αθηνάς αλλά και με το Μουσείο της Ακρόπολης. Μέσα από μία εικονική περιήγηση στο Μουσείο, ο χρήστης ακολουθώντας μία δέσμη φωτός αναζητεί και παρατηρεί τα επιλεγμένα εκθέματα της θεάς. Κάποια από αυτά απηχούν τα ιερά λατρευτικά αγάλματα που βρίσκονταν μέσα στους ναούς και τα οποία σήμερα δε σώζονται.

Ορισμένα ανήκουν στα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά γλυπτά της Ακρόπολης ενώ άλλα αποτελούν αναθήματα – αφιερώματα στη θεά που παριστάνουν την ίδια. Για κάθε ένα έκθεμα διαβάζουμε τη σύντομη περιγραφή, ένα σχετικό μύθο, στοιχεία για τη λατρεία της Αθηνάς και αρχαία κείμενα του Παυσανία. Επίσης, παρατηρούμε τις λεπτομέρειες των εκθεμάτων, μπορούμε να τα περιστρέψουμε και να δούμε τις αποκαταστάσεις τους. www.acropolis-athena.gr

-Αποθετήριο Εκπαιδευτικού Περιεχομένου για την Ακρόπολη. Το διαδικτυακό αυτό σύστημα ηλεκτρονικού αποθετηρίου ενσωματώνει το εκπαιδευτικό περιεχόμενο του Τομέα Ενημέρωσης & Εκπαίδευσης. Έχουμε ελεύθερη πρόσβαση στο σύνολο του ψηφιοποιημένου υλικού, με δυνατότητα πλοήγησης ανά ομάδα κοινού, μνημείο, θέμα, σχολικό μάθημα και εκπαιδευτικό επίπεδο. Η δυναμικότητα του αποθετηρίου έγκειται στη δυνατότητα συνεχούς ανανέωσης του υλικού του και προσθήκης των σχετικών εργασιών των σχολείων. repository.acropolis-education.gr

«Ακολούθησε τον Οδυσσέα»

Στον κόμβο του ΥΠΠΟΑ, στην εφαρμογή « Ακολούθησε τον Οδυσσέα» περιλαμβάνεται όλο το εκπαιδευτικό υλικό που έχει εκπονηθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου. Ο ταξιδευτής Οδυσσέας μας παίρνει μαζί του σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον ελληνικό πολιτισμό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. followodysseus.culture.gr

-Εκπαιδευτική έκθεση «Ανακαλύπτουμε το αρχαίο θέατρο»

Είναι η διαφορετική πρόταση προσέγγισης του αρχαίου θεάτρου, με διαδραστικές εφαρμογές, ηχητικά ντοκουμέντα, εκμαγεία αρχαίων αντικειμένων, αντίγραφα αρχαίων μουσικών οργάνων και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η εικονική περιήγηση είναι διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα για τους ξενόγλωσσους επισκέπτες.

Η έκθεση «Ανακαλύπτουμε το αρχαίο θέατρο» φιλοξενείται από το Δεκέμβριο του 2015 στο Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου, όπου πραγματοποιείται και το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Δείτε την εδώ