Άνδρος: Κατασκευάζουν αιολικό σε τόπο-μνημείο με αρχαίες ξερολιθιές και μονοπάτια!!!

Μεγάλες αντιδράσεις προκαλούν στην Άνδρο οι εργασίες κατασκευής αιολικού σταθμού, ισχύος 15 MW, στη θέση "Φραγκάκι", της Δημοτικής Ενότητας Κορθίου. Οι πέντε ανεμογεννήτριες αναμένεται να τοποθετηθούν στη νότια Άνδρο σε έναν τόπο-μνημείο με αρχαίες ξερολιθιές και λιθόκτιστα πεζοπορικά μονοπάτια. Ήδη λαμβάνουν χώρα εκσκαφές για τη διάνοιξη των δρόμων και των θεμελίων των υπό ανέγερση ανεμογεννητριών.

Η κατασκευή του Αιολικού Σταθμού Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας μέσω της εγκατάστασης πέντε ανεμογεννητριών, ισχύος 3 MW εκάστη, έλαβε τον Μάρτιο του 2020 τη σχετική άδεια Παραγωγής και Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) τον Απρίλιο του 2018. Σε συνέχεια της ΑΕΠΟ, φορείς και σύλλογοι της Άνδρου κατέθεσαν αίτημα ακύρωσης της εν λόγω απόφασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας αλλά και αυτό απορρίφθηκε (4/12/2019). Οι κάτοικοι του νησιού συνεχίζουν τον αγώνα τους, σε μια προσπάθεια να μην ολοκληρωθεί η κατασκευή του κάνοντας λόγο για μια οικολογική και πολιτιστική καταστροφή.

Μέλη της ομάδας πολιτών «Save Andros» επισημαίνουν ότι «βρισκόμαστε στην αρχή μιας μεγάλης καταστροφής σε ένα τοπίο -μνημείο της κυκλαδικής αυτής γης. Ένα υπέροχο τοπίο που αποτελείται από αρχαίες ξερολιθιές

(UNESCO), λιθόκτιστα πεζοπορικά μονοπάτια ενώ εκκρεμούν η εκδίκαση προσφυγής στο ΣτΕ κατά της άδειας εγκατάστασης και το αίτημα αναστολής εργασιών στο ΣτΕ. Το πεζοπορικό δίκτυο Andros Routes καταστρέφεται αν και έχει διαφημιστεί τα τελευταία χρόνια. Έλληνες και ξένοι περιπατητές έχουν την τύχη να επισκέπτονται την πεζοπορική διαδρομή 19, τη νοτιότερη διαδρομή του δικτύου πεζοπορικών διαδρομών της Άνδρου».

Ο δήμαρχος Άνδρου Δημήτρης Λοτσάρης αναφέρθηκε στη σημασία της εκπόνησης ενός ειδικού χωροταξικού σχεδίου. «Νομικά πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε διότι έχει δοθεί η άδεια εγκατάστασης και έχουν επιλυθεί οι όποιες εκκρεμότητες. Βασική μου επιδίωξη είναι να σταματήσει από εδώ και πέρα η κατασκευή επιπλέον αιολικών πάρκων διότι ο προσανατολισμός της διοίκησής μας είναι η ανάδειξη αειφόρων και ήπιων μορφών τουριστικών δραστηριοτήτων, όπως ο πεζοπορικός τουρισμός. Χρειάζεται να καταρτιστούν ειδικά χωροταξικά σχέδια, αυτή είναι η αντιπρόταση μας στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων στη χώρα».

Από την πλευρά της, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει εκφράσει έντονες ανησυχίες και τις αντιρρήσεις της, τονίζοντας ότι οι διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες δεν ελήφθησαν υπόψη ούτε στην Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση ούτε στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, ούτε από την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.

Για μια περίπλοκη κατάσταση κάνει λόγο ο Νίκος Τσιόπελας, υπεύθυνος Δράσεων Διατήρησης της Ορνιθολογικής. «Η δυνητική περιβαλλοντική βλάβη από την κατασκευή ενός ΑΣΠΗΕ εξαρτάται από την ορθή ή μη χωροθέτησή του, από τα μέτρα πρόληψης που θα εφαρμοστούν αλλά και την επιπλέον όχληση που συνεπάγεται η διάνοιξη νέων δρόμων και η ανθρώπινη παρουσία εν γένει . Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί τον πυρήνα της επικράτειας του Σπιζαετού, σπάνιου και προστατευόμενου είδους αετού, χαρακτηριστικό του Μεσογειακού τοπίου. Αυτή είναι η περιοχή του και οι φωλιές που φτιάχνει είναι οι ίδιες για πολλές γενιές. Όταν μια περιοχή διατηρεί το είδος του Σπιζαετού, θα πρέπει να αποφεύγεται κάθε όχληση και αλλοίωση του ενδιαιτήματος που μπορεί να οδηγήσει σε εκτοπισμό ή θάνατο των πουλιών. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν έτυχε της δέουσας σημασίας και πλέον βρισκόμαστε στο στάδιο κατασκευής του Αιολικού Σταθμού. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό ότι αυτό το έργο δημιουργεί κακό προηγούμενο για αντίστοιχες περιπτώσεις όσον αφορά την αδειοδότηση Αιολικών Σταθμών στη χώρα», αναφέρει.

Σύμφωνα με τον κ. Τσιόπελα, συντονιστή της Ορνιθολογικής στο Έργο LIFE Bonelli eastMed για την προστασία του Σπιζαετού στην Ανατ. Μεσόγειο, η κοντινότερη στο Αιολικό Πάρκο φωλιά Σπιζαετού είναι στα 600 μέτρα, ενώ σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 3 έως 6 χλμ.

Παράλληλα, στην ίδια θέση, σχεδιάζεται και δεύτερος Αιολικός Σταθμός συνολικής ισχύος 21,6 MW αποτελούμενος από έξι ανεμογεννήτριες, ισχύος 3,6 MW εκάστη.

Στην περιοχή έχει καταγραφεί η παρουσία ζεύγους Σπιζαετών και από τους μελετητές του έργου του ΑΣΠΗΕ. Επίσης οι χάρτες μετακινήσεων του είδους που δίνει η ΕΟΑ, επιβεβαιώνουν τον πυρήνα της εκτιμώμενης επικράτειας του είδους στην περιοχή, χωρίς ωστόσο να κάνουν οποιαδήποτε ουσιαστική αναφορά στις θέσεις φωλιάσματος.

Πριν από λίγο καιρό το ΥΠΕΝ και αρμόδιες υπηρεσίες έλαβαν μια 15σελιδη επιστολή-καταπέλτη του προγράμματος LIFE Bonelli eastMed για το Αιολικό Πάρκο στο Φραγκάκι και το σύνολο της ΖΕΠ του νησιού και ειδικότερα για την περιοχή, σύμφωνα με την οποία:

«1. Δεν έγινε χαρτογραφική αποτύπωση των παρατηρήσεων του είδους δηλαδή η καταγραφή σε γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών των πτήσεων (trajectories) και η εκτίμηση της χρήσης της περιοχής καθώς και των πολυγώνων των ΑΣΠΗΕ (πυκνότητα παρατηρήσεων ή αριθμός διελεύσεων) από αυτό. Χρειάζονται ημερήσιες παρατηρήσεις ή δειγματοληπτικές περίοδοι που θα κάλυπταν διαδοχικά τμήματα μίας ημέρας (π.χ. εκ περιτροπής τρίωρα σε διαδοχικές επισκέψεις) ώστε να συμπληρωθεί ένας ημερήσιος κύκλος και οι δειγματοληψίες να είναι αντιπροσωπευτικές για όλες τις ώρες της ημέρας και εποχές. Με αυτόν τον τρόπο θα ήταν δυνατή η εκτίμηση της επικινδυνότητας πρόσκρουσης με βάση τον ημερήσιο αριθμό των διασχίσεων (και αναγωγή τους ανά έτος). Ουσιαστικά τα νούμερα αυτά θα πρέπει να αποκτήσουν βιολογική έννοια δηλαδή από τον θεωρητικό αριθμό επικίνδυνων διασχίσεων ανά έτος, να γίνει ετήσιος υπολογισμός των αναμενόμενων θανατηφόρων προσκρούσεων και στη συνέχεια εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου σε επίπεδο πληθυσμού για το είδος με χρήση κατάλληλων λογισμικών.

2. Δεν εκτιμήθηκαν (με επιστημονικά τεκμηριωμένη μεθοδολογία) οι σωρευτικές επιπτώσεις ειδικά ως προς την εκτόπιση και τον κίνδυνο πρόσκρουσης με τις πτερωτές των Α/Γ εφόσον εντός των ορίων της ΖΕΠ GR4220028 χωροθετούνται ακόμη πέντε ΑΣΠΗΕ (συνολικής ισχύος 138 MW). Οι αθροιστικές επιπτώσεις αιολικών στην ορνιθοπανίδα αποτελεί βασική παράμετρο από διαχειριστική άποψη και υποχρέωση σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ και τους αντίστοιχους οδηγούς καλής πρακτικής της ΕΕ, όπως τους Wind Energy Developments and Natura 2000 (guidance document2 ) και τη νεότερη έκδοσή του που αναμένεται μέσα στο 2020, και τους οδηγούς για το άρθρο 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ). 2 https://ec.europa.eu/environment/nature/natura management/docs/Wind_farms.pdf «Διατήρηση & Διαχείριση του πληθυσμού του Σπιζαετού στην Ανατολική Μεσόγειο

3. Δεν πραγματοποιήθηκε ακριβής οριοθέτηση της επικράτειας του είδους της γενέθλιας περιοχής (breeding site) και χωρική αποτύπωση της έκτασης των περιοχών τροφοληψίας (foraging areas) του είδους. Αυτό θα απαιτούσε πρόγραμμα τηλεμετρίας διάρκειας 12-24 μηνών που να περιλαμβάνει όλα τα στάδια του αναπαραγωγικού κύκλου του είδους. Με βάση αυτά τα στοιχεία θα έπρεπε μετά έκταση ίση με το 50-75% του ζωτικού του χώρου (home range) της επικράτειας (territory) να συμπεριληφθεί στη Ζώνη Α της επικείμενης ζώνωσης όπως προβλέπεται στις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) που εκπονούνται για τις ΖΕΠ της χώρας αυτήν την περίοδο (με αναθέσεις) από το ΥΠΕΝ. Στην σχετική ΕΠΜ της Άνδρου θα πρέπει να ενσωματωθεί αναθεωρημένο και το υπάρχον Διαχειριστικό Σχέδιο).

4. Δεν έγινε με σαφή και τεκμηριωμένο τρόπο ο ορισμός των αποστάσεων ασφαλείας των Α/Γ από τις θέσεις αναπαραγωγής (ενεργές και εναλλακτικές) του είδους το οποίο είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε προσκρούσεις και εκτοπισμό (Wind energy developments & NATURA 2000, European Commission, pp. 95-97). Ειδικότερα για τα είδη του γένους Aquila μία ζώνη αποκλεισμού ακτίνας 3- 6 km από τις φωλιές τους αποτελεί την ελάχιστη ενδεδειγμένη ασφαλή απόσταση από ΑΣΠΗΕ ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα πρόσκρουσης σε Α/Γ. Παράλληλα η αναπαραγωγική επιτυχία των ειδών μειώνεται με τον αυξανόμενο αριθμό Α/Γ σε ακτίνα 3 km από τις φωλιές λόγω θνησιμότητας των ενηλίκων ατόμων ενώ κατά άλλους η απόσταση των 6 km θεωρείται επιτακτική εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε τη διατήρησή τους.

5. Δεν τηρήθηκε καμία ελάχιστη ενδεδειγμένη απόσταση ασφαλείας στη θέση «Φραγκάκι» αλλά αντιθέτως παραβιάστηκε καθολικά, αφού στο σύνολο των δύο ΑΣΠΗΕ (Χάρτης 3) η ενεργή θέση αναπαραγωγής του είδους απέχει κατά μέσο 2.9 km από όλες τις Α/Γ που χωροθετούνται εντός της επικράτειάς του ενώ το 48% εξ αυτών εντοπίζονται σε απόσταση λιγότερη των 3 km. Ειδικότερα οι Α/Γ βρίσκονται σε απόσταση μικρότερης των 2 km από τη συγκεκριμένη θέση φωλιάσματος ενώ περισσότερες από το 50% των Α/Γ χωροθετούνται σε απόσταση ‪600-850‬m από αυτήν (με καταστροφικές συνέπειες για τον πληθυσμό του είδους στη ΖΕΠ της Άνδρου). Επίσης αναλογιζόμενοι το μέγεθος της επικράτειας του είδους που ανάλογα τη διαθεσιμότητα της τροφής έχει υπολογιστεί σε 32-130 km2 «Διατήρηση & Διαχείριση του πληθυσμού του Σπιζαετού στην Ανατολική Μεσόγειο» «Conservation & Management of the Bonelli's eagle population in east Mediterranean» LIFE17 NAT/GR/000514 (Acronym: LIFE Bonelli eastMed) 20104 ) και δεχόμενοι πως η επικράτεια επεκτείνεται κυκλικά γύρω από τη θέση αναπαραγωγής (central place foraging; Wetterer 1989, Bell 19905 ) η ακτίνα που το είδος δραστηριοποιείται κυμαίνεται σε απόσταση 3.2-6.4 km2 από τον βράχο φωλιάσματος. Οι αποστάσεις αυτές συμπίπτουν απόλυτα με τις προτεινόμενες αποστάσεις ασφαλείας θέσεων φωλιάσματος των ειδών του γένους Aquila από Α/Γ αλλά δυστυχώς καταστρατηγούνται από τις προτεινόμενες εγκαταστάσεις Α/Γ στη θέση «Φραγκάκι».

6. Δεν αποσαφηνίστηκε η συμβατότητα των ΑΣΠΗΕ με τους στόχους διατήρησης του Δικτύου NATURA 2000 και τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ για τη συγκεκριμένη ΖΕΠ (δηλ. αν η κατάσταση διατήρησης του είδους θα επηρεαστεί από τα έργα εντός της). Αυτό θα έπρεπε να γίνει σύμφωνα με τους στόχους διατήρησης του Δικτύου NATURA 2000 και τις απαιτήσεις των Οδηγιών για τη φύση της ΕΕ, δηλαδή: α) Ποια είναι η κατάσταση διατήρησης και οι ευνοϊκές τιμές αναφοράς των ειδών και οικοτόπων που απαντώνται στην περιοχή (λαμβάνοντας υπόψη και τους πληθυσμούς σε εθνικό επίπεδο) και κυρίως κατά πόσο (%) αυτές θα επηρεαστούν από το έργο, β) Ποιοι είναι οι στόχοι διατήρησης της ΖΕΠ που επηρεάζονται από τα έργα ΑΠΕ και κατά πόσο αυτά συνάδουν με αυτούς. Όμοια σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 4014/ 2011 σχετικά με τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης για έργα και δραστηριότητες σε περιοχές που έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο NATURA 2000 αναφέρεται πως στην Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση (ΕΟΑ) του έργου θα πρέπει να λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη οι στόχοι διατήρησης της περιοχής (άρθρο 6.3, Οδηγία 92/43/ΕΟΚ), οι οποίοι δυστυχώς δεν έχουν καθοριστεί από το Ελληνικό Κράτος, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 8, §2 του Ν. 3937/2011 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας οι στόχοι διατήρησης θα πρέπει για την κάθε περιοχή του Δικτύου NATURA 2000 να είναι μετρήσιμοι, ενδεδειγμένοι, περιεκτικοί και συνεκτικοί.

7. Δεν αποτιμήθηκε η σημασία της ΖΕΠ της Άνδρου στη μετακίνηση των μεταναστευτικών αρπακτικών επί του άξονα Κυκλάδων-Εύβοιας αλλά και ως συνδετικός κρίκος του πληθυσμού του Σπιζαετού των Κυκλάδων με εκείνου της νότιας Εύβοιας, που επίσης έχει επιβαρυνθεί ανεπανόρθωτα λόγω της υπέρμετρης εγκατάστασης ΑΣΠΗΕ. Τα δεδομένα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην αποτίμηση των σωρευτικών επιπτώσεων των ΑΣΠΗΕ στο είδος και θα έπρεπε να εξεταστούν συνδυαστικά, δηλαδή της ενδεχόμενης θνησιμότητας και εκτόπισης ενήλικων και νεαρών ατόμων του είδους στον πληθυσμό των Κυκλάδων

*του Νίκου Αβουκάτου-

 Ξεκινά το μεγαλύτερο πρόγραμμα αναδασώσεων

Ξεκινά το μεγαλύτερο πρόγραμμα αναδασώσεων στην Ελλάδα Χρηματοδότηση 310 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για την αναδάσωση 500.000 στρεμμάτων σε όλη τη χώρα.

Το Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα αναδάσωσης που έχει γίνει ποτέ στη χώρα: Έχει 10ετή διάρκεια(έως το 2030). Προβλέπει τη δάσωση και αναδάσωση συνολικής έκτασης 000 στρεμμάτωνπου έχουν καεί, αποψιλωθεί ή υποβαθμισθεί. Θα εμπλουτίσει τη χώρα με 30 εκατομμύρια πιστοποιημένα δέντρα. Θα χρηματοδοτηθεί με 310 εκατ. ευρώαπό το Ταμείο Ανάκαμψης. Με το Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων επιδιώκεται να αντιμετωπιστεί ένα μεγάλο περιβαλλοντικό έλλειμμα στην Ελλάδα. Ειδικότερα: Αναβαθμίζει τον θεσμό των αναδασώσεων ως εργαλείο οικολογικής αναβάθμισης δασικών εκτάσεων και δασών (οι δασικές υπηρεσίες σταμάτησαν τις αναδασώσεις από το 1990). Επιχειρεί, αμβλύνοντας τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, να διαφυλάξει τη βιοποικιλότητα αλλά και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής στον αστικό και περιαστικό χώρο. Συνδέει μέτρα, δράσεις και έργα δασώσεων/αναδασώσεων, που έχουν στο παρελθόν εκπονηθεί -και συχνά στερούνται παρακολούθησης- σε ένα ενιαίο πλαίσιο βιώσιμης διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων της Ελλάδας Το Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων υλοποιείται σε 5 φάσεις: Στο πρώτο στάδιο, έχει εκπονηθεί ήδη από το Τμήμα Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ η μελέτη εντοπισμού & ιεράρχησης των περιοχών που θα αναδασωθούνσε εθνικό επίπεδο, με βάση επιστημονικά κριτήρια. Προτεραιότητα δίνεται στις περιοχές που δεν επαρκεί η φυσική αναδάσωση. Επίσης προτεραιότητα θα δοθεί στα περιαστικά δάση (πυρκαγιά στο Μάτι και στην Κινέττα κ.λπ.). Το δεύτερο στάδιοαφορά τη δημιουργία ομάδας εργασίας για τον συντονισμό και την παρακολούθηση του έργου εντός του 2020. Σκοπός της ομάδας θα είναι η κινητοποίηση στην κατάλληλη ώρα εθελοντών (π.χ. Μη κυβερνητικές Οργανώσεις, μαθητές κλπ) καθώς και η ενεργοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Το τρίτο στάδιοαφορά στην οργάνωση, στο σχεδιασμό και στην προετοιμασία του έργου των αναδασώσεων, με την εκπόνηση των ειδικών μελετών δάσωσης των επιλεγμένων περιοχών. Το τέταρτο στάδιοαφορά στην υλοποίηση των αναδασώσεων και θα εξελιχθεί μέχρι το 2026. Η έναρξη της προσπάθειας θα ξεκινήσει με τη φυτευτική περίοδο του 2021. Το πέμπτο στάδιο ολοκληρώνει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό μέχρι το 2030 και περιλαμβάνει την εγκαθίδρυση μηχανισμού προστασίας, διατήρησης και παρακολούθησης των εγκαταστημένων αναδασώσεων. Σημειώνεται παράλληλα ότι ήδη χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ πρόγραμμα για την προστασία των δασών, προϋπολογισμού περίπου 100 εκατ. ευρώ (οι σχετικές ενέργειες συμβασιοποιούνται άμεσα). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε μηδενική απορρόφηση και μηδενική συμβασιοποίηση μέχρι τον 2019. Ειδική πρόνοια θα υπάρχει για τους ορεινούς όγκους της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Ήδη έχουν ανακοινωθεί δράσεις για τον Υμηττό που θα συνδυαστούν με το νέο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία του Υμηττού. Αντίστοιχες δράσεις εξαγγέλθηκαν πρόσφατα για την Πεντέλη, ενώ σχεδιάζονται αντίστοιχες πρωτοβουλίες για την Πάρνηθα και το Ποικίλο Όρος στη Δυτική Αθήνα. Για το δάσος του Σέιχ Σου το υπουργείο χρηματοδοτεί δράσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της παρουσίας του φλοιοφάγου έντομου που έχει καταστρέψει σημαντικό τμήμα του δάσους. Μαζί με τη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ της νέας περιόδου ο συνολικός προϋπολογισμός για το Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων θα φτάσει περίπου τα 700 εκατ. ευρώ μέχρι το 2030.

 Άλλος ένας σκουπιδότοπος, αυτή τη φορά τον εντοπίσαμε στην Ταράτσα ...στο δρόμο για τη ΔΙΒΡΗ.

Δυστυχώς... αυτοί είμαστε!!

*foto Alex Papageor

 Το τέλος του πετρελαίου!

Κανένας δεν ξέρει ακριβώς πότε, αλλά είναι βέβαιο ότι το πετρέλαιο κάποτε θα... εγκαταλειφθεί.

H Repsol χθες ανακοίνωσε το νέο της στρατηγικό πλάνο (2021 - 2025). Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα κρατάει ως διαχειρίστρια τρία οικόπεδα για εξορύξεις (60% του οικοπέδου "Ιωάννινα", 50% του "οικοπέδου Αιτωλοακαρνανία" και 50% του οικοπέδου "Ιόνιο") έχει ενδιαφέρον να δούμε κάποια από τα στοιχεία της ανακοίνωσης για τις εξορυκτικές της δραστηριότητες (upstream):

- Μείωση παραγωγής πετρελαίου από 709 kboe/d (2019) σε 650 kboe/d (μεσοσταθμικά 2021 - 2025)

- Μείωση δαπανών για upstream από 2.5 δισεκ. € σε 1.6 δισεκ. € / έτος

- Μείωση παραγωγής ή έξοδος από projects υψηλής έντασης άνθρακα ή μη βασικά περιουσιακά στοιχεία της εταιρίας

Επίσης στην ανακοίνωσή της η Repsol λέει ότι θα μειώσει την παρουσία της σε 14 χώρες για upstream (από 26 χώρες που έχει σήμερα). Αν και είναι νωρίς για γνωρίζουμε σίγουρα, στον χάρτη δεν περιλαμβάνεται η Ελλάδα.

Φυσικά αυτό δεν είναι το τέλος. Η Repsol έχει πάντα τη δυνατότητα να πουλήσει τα μερίδιά της (που πήρε σχεδόν τζάμπα) σε άλλη εταιρία, ενώ ακόμα περιμένουμε τα αποτελέσματα των σεισμικών που έκανε στα Ιωάννινα.

Σίγουρα όμως είναι μία πολύ αισιόδοξη μέρα.

Εδώ η ανακοίνωση

https://www.repsol.com/.../II26112020_stepping_up_the...

Εδώ η παρουσίαση

https://www.repsol.com/.../II26112020_presentation_on_the...

*Dimitris Imbraxim

 Black Friday ή Buy Nothing Day: Ο εφιάλτης της Μαύρης Παρακευής για τον πλανήτη έρχεται.

Μέτρα μέχρι το 3 πριν κάνεις κλικ και αγοράσεις, και σκέψου: είναι όντως καλή προσφορά; Χρειάζεσαι όντως αυτό το αντικείμενο; Μην "αγοράζεις" ό,τι σου πουλάνε!

Σήμερα γιορτάζεται και η μέρα χωρίς κατανάλωση

Πολλοί από εμάς έχουμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με εικόνες καταναλωτικής υστερίας που προκαλεί σε ολοένα μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού η Μαύρη Παρασκευή (Black Friday).

Πόσοι όμως γνωρίζουμε ότι η Μαύρη Παρασκευή συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης ενάντια στην καταναλωτισμό (Buy Nothing Day); Η ημέρα δράσης ξεκίνησε το 1992 στον Καναδά και από τότε εξαπλώθηκε σε περισσότερες από 60 χώρες σε όλο τον κόσμο. Είναι μία μέρα που η πρόκληση για όλους μας είναι να μην αγοράσουμε τίποτα.

Ειδικά όμως για εμάς στην Ελλάδα, η ημέρα μπορεί να γίνει η αφορμή για να αλλάξουμε συνήθειες σχετικά με τις αγορές μας. Έτσι κι αλλιώς οι οικονομικές συνθήκες μας έχουν αναγκάσει να περιορίσουμε τα έξοδά μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας με άλλους τρόπους. Παρακάτω μπορείς να βρεις τρόπους για να μειώσεις αυτά που αγοράζεις χωρίς όμως να στερηθείς πράγματα που χρειάζεσαι. Με αυτό τον τρόπο κάνεις οικονομία, χρησιμοποιείς λιγότερους φυσικούς πόρους, πετάς λιγότερα σκουπίδια και γίνεσαι δημιουργικός.

→ Αντάλλαξε!

Ρούχα, βιβλία και αντικείμενα που δεν χρειάζεσαι μπορείς να τα ανταλλάξεις με φίλους, γνωστούς και συναδέλφους. Οργάνωσε μία συνάντηση ανταλλαγής σε κάποιο σπίτι, στο χώρο της δουλειάς, σε κάποιο χώρο συναντήσεων στη γειτονιά σου, σε καφετέρια. Εκτός από την ανταλλαγή θα είναι και μια ωραία αφορμή για να έρθεις σε επαφή με νέους ανθρώπους.

→ Επιδιόρθωσε!

Αν κάποιο ρούχο ή αντικείμενο έχει χαλάσει, πριν το πετάξεις και αναζητήσεις καινούριο, εξακρίβωσε αν μπορεί να επιδιορθωθεί. Μάλιστα με μερικές επιπλέον «πινελιές» μπορούν τα παλιά ρούχα ή αντικείμενα να μοιάσουν σαν καινούρια. Αναζήτησε ιδέες ή ανθρώπους που μπορούν να σε βοηθήσουν στην επιδιόρθωση ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς ή ψάξε εάν στην περιοχή σου υπάρχει τράπεζα χρόνου. Μέσα από αυτή μπορείς να ανταλλάξεις υπηρεσίες με άλλους ανθρώπους χωρίς κόστος.

→ Φτιάξτο μόνος σου!

Συνδυάζει δημιουργικότητα και οικονομία. Οδηγίες για να φτιάξεις αντικείμενα μπορείς να βρεις με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο. Τα υλικά μπορούν πλέον να βρεθούν σε πολλά μαγαζιά στις περισσότερες γειτονιές. Για πιο «δύσκολες» δημιουργίες, όλο και περισσότεροι δήμοι και ομάδες προσφέρουν μαθήματα σε χαμηλές τιμές. Πλέξιμο, κεραμική, κοσμήματα, ραπτική και άλλα σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις. Έτσι θα μπορείς να φτιάξεις και τα δικά σου χειροποίητα δώρα για τους αγαπημένους σου για τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν.

→ Χάρισε!

Αυτό που εσύ δεν χρειάζεσαι πια μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που ψάχνει κάποιος άλλος. Πλέον υπάρχουν πολλές ηλεκτρονικές σελίδες που μπορείς να βάλεις αγγελία για να χαρίσεις, να ανταλλάξεις ή να πουλήσεις αντικείμενα που πλέον δεν χρειάζεσαι. Ακόμα καλύτερα, αναζήτησε οργανώσεις που υποστηρίζουν ευπαθείς ομάδες (άστεγους, πρόσφυγες κλπ.). Για αυτούς τα αντικείμενα που δεν χρειάζεσαι πια μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας. Ειδικά τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, πολλές ομάδες οργανώνουν μπαζάρ για συλλογή χρημάτων. Τα αντικείμενα που θα τους προσφέρεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

→ Ψάξε τα μεταχειρισμένα!

Πολύ συχνά είναι σε άριστη κατάσταση και κοστίζουν πολύ λιγότερο από τα καινούρια. Αναζήτησε καταστήματα με μεταχειρισμένα στη γειτονιά σου. Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και να μην τα γνωρίζεις.

→ Δανείσου!

Σου λείπει ένα αντικείμενο που δεν θα χρησιμοποιήσεις παρά μόνο μία ή δύο φορές; Δεν υπάρχει λόγος να το αγοράσεις εάν μπορείς να το δανειστείς από ένα φίλο. Εργαλεία για επισκευές στο σπίτι, παπούτσια για την εκδρομή στο βουνό, σακάκι για μια επίσημη εκδήλωση και πολλά άλλα μπορείς να τα δανείσεις ή να τα δανειστείς από φίλους. Φτάνει βέβαια να φροντίσεις να τα επιστρέψεις όπως ακριβώς τα πήρες.

→ Αναζήτησε πρωτοβουλίες για να μοιραστείς αντικείμενα και υπηρεσίες με άλλους ανθρώπους, όπως το carpooling για μετακινήσεις, το couch surfing για διαμονή χωρίς κόστος στις διακοπές και άλλα.

→ Όταν αγοράζεις κάτι, δώσε βάρος στην ποιότητα και όχι την ποσότητα. Ένα ποιοτικό προϊόν θα κρατήσει περισσότερο, επομένως θα αξίζει ακόμα και αν κοστίζει λίγο παραπάνω. Δώσε επίσης βάρος σε δύο ακόμα σημαντικούς παράγοντες: πόσο φιλική προς το περιβάλλον είναι η διαδικασία παραγωγής του; Και πόσο δίκαιη είναι η εργασία για τον άνθρωπο που το παρήγαγε από άποψη ασφάλειας και απολαβών;

→ Μοιράσου ιδέες και εμπειρίες μαζί μας. Ανέβασε στα σχόλια φωτογραφίες από αντικείμενα που απέκτησες με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκτός από την αγορά. Γράψε μας για σχετικές πρωτοβουλίες που γνωρίζεις ή έχεις πάρει μέρος.

→ Και όταν είναι η εποχή για δώρα, όπως τα Χριστούγεννα, μπορείς και πάλι να βρεις τρόπους για να μειώσεις αυτά που αγοράζεις! Έλα στο Make Something Day, μία εκδήλωση αφιερωμένη στη δημιουργία, για να πάρεις ιδέες και να μάθεις πώς να φτιάχνεις διαφορετικά χειροποίητα δώρα για εσένα και τους δικούς σου με τεχνικές, όπως η επαναχρησιμοποίηση υλικών ή η επιδιόρθωση.

Από την Greenpeace.

 «Φτιάχνω πεζούλες»: ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι για τις αναβαθμίδες του Αιγαίου

Στο πλαίσιο του έργου LIFE TERRACESCAPE και της ανάπτυξης υλικού περιβαλλοντικής εκπαίδευσης δημιουργήθηκε το διαδραστικό ηλεκτρονικό παιχνίδι «Φτιάχνω πεζούλες». Το παιχνίδι απευθύνεται σε παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου.

Μέσα από το παιχνίδι επιδιώκεται η απόκτηση γνώσεων για τις πεζούλες, ένα στοιχείο χαρακτηριστικό του τοπίου των νησιών του Αιγαίου. Ακολουθώντας μια διαδρομή σε τέσσερα νησιά του Αιγαίου, ένα για κάθε εποχή του χρόνου, ο παίχτης μαθαίνει ιστορίες που σχετίζονται με τις πεζούλες, μαζεύει πέτρες και χώμα και στο τέλος της διαδρομής φτιάχνει τις δικές του πεζούλες.

Ο παίχτης μαθαίνει για παραδοσιακές πρακτικές, όπως το αλώνισμα της φάβας, για τη χρήση των μελισσόσπιτων και των ανεμόμυλων· για τοπικές ποικιλίες όπως το μελιτζανί φασόλι, τη φάβα, το κριθάρι, το λεμόνι· για παραδοσιακά προϊόντα, όπως η σουμάδα, οι συκοπιταρίδες· για προτεινόμενες καλλιέργειες και προϊόντα, όπως το μαύρο σουσάμι, το ροδόξιδο.

Μέσα από το παιχνίδι αναδεικνύονται οι δυσκολίες στην καλλιέργεια των αναβαθμίδων και της αγροτικής ζωής, αλλά και η χαρά της συνεργασίας μεταξύ των γεωργών, όπως και η σημασία των αναβαθμίδων για το μέλλον μέσα από την λειτουργία τους ως πράσινες υποδομές με την επιστασία γης ως χρηστικό εργαλείο.

Τα κείμενα του παιχνιδιού έχουν γραφεί από την Θεοδώρα Πετανίδου, Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, και οι πρωτότυπες ζωγραφιές έχουν γίνει από την Χαρά Χρυσανθάκη, υποψήφια διδάκτορα στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου έγινε και η ανάπτυξη του παιχνιδιού (παιγνιοποίηση).

Ο μέσος χρόνος για μια παρτίδα παιχνιδιού είναι 20 λεπτά, όμως απαιτούνται πολλές επαναλήψεις ώστε οι παίκτες να διατρέξουν το σύνολο του υλικού.

Μπορείτε να το βρείτε και να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας από την ιστοσελίδα του έργου:

http://www.lifeterracescape.aegean.gr/.../Pezoules_Game... (για PC)

http://www.lifeterracescape.aegean.gr/.../Pezoules_Game... (για Mac)

Το έργο LIFE TERRACESCAPE αφορά στη λειτουργική αποκατάσταση των αναβαθμίδων, μέσω της επανακαλλιέργειάς τους μετά από πολλά έτη εγκατάλειψης στον νησιωτικό χώρο του Αιγαίου. Άμεσος στόχος του έργου είναι η επίδειξη των ωφελειών που θα προκύψουν τοπικά από μια τέτοια δράση και η επιτόπια πολλαπλασιαστική της εφαρμογή. Απώτερος στόχος, η δημιουργία προσαρμοσμένων πράσινων υποδομών, ως ανασχετικό στοιχείο στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η όλη δράση λαμβάνει χώρα στο νησί της Άνδρου, με στόχο να επεκταθεί σε άλλα νησιά του Αιγαίου και της Μεσογείου.

Το έργο, με τον πλήρη τίτλο «Μετατροπή των εγκαταλελειμμένων τοπίων αναβαθμίδων σε πράσινες υποδομές μέσω συμμετοχικής επιστασίας γης για καλύτερη προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (LIFE16 CCA/GR/000050», υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου κατά την περίοδο 2017-2021, σε συνεργασία με τον Δήμο Άνδρου, το Πράσινο Ταμείο, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, με την οικονομική υποστήριξη του χρηματοδοτικού μέσου LIFE της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Πράσινου Ταμείου.

*dasarxeio.com

 Ορνιθολογική: Η φύση νίκησε τα συμφέροντα!

«Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) ψήφισε υπέρ της απαγόρευσης της χρήσης μολύβδινων σκαγιών στους υγροτόπους της Ε.Ε., προτάσσοντας την προστασία της ανθρώπινης υγείας και της φύσης έναντι της εξυπηρέτησης των λόμπυ των ευρωπαίων κυνηγών και της βιομηχανίας σκαγιών μολύβδου», αναφέρει σε ανάρτησή της η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Κοινοβουλίου έχει ψηφίσει την απαγόρευση του μολύβδου από τον περασμένο Οκτώβριο, ακριβώς λόγω της εξαιρετικά υψηλής του τοξικότητας, οι ευρωβουλευτές παρέμειναν διχασμένοι στις ενστάσεις που υπέβαλαν η συντηρητική πολιτική ομάδα «Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές» (ECR) και η ακροδεξιά «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID). Οι ισχυρισμοί από μερίδα ευρωβουλευτών, που υπέκυψαν στην πίεση των λόμπυ, ότι η πρόταση για την απαγόρευση δεν είναι εφαρμόσιμη, απορρίφθηκαν ένας προς ένας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο μόλυβδος χρησιμοποιείται σε σκάγια και αλιευτικά εργαλεία εδώ και δεκαετίες, παρά τη γνωστή σοβαρή επίπτωση που έχει στην ανθρώπινη υγεία, τη φύση και την άγρια ζωή. Τα μολύβδινα σκάγια είναι ουσιαστικά μικρά σφαιρίδια που κατά την εκπυρσοκρότηση διασπείρονται. Εξαιτίας αυτού, μόνο ένας μικρός αριθμός σκαγιών εισέρχεται στο σώμα του θηράματος, με τα υπόλοιπα να καταλήγουν στο έδαφος ή τις υδάτινες επιφάνειες. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA) περίπου 21.000-27.000 τόνοι μολύβδου καταλήγουν στο περιβάλλον ετησίως από αυτή τη χρήση!

Τα σκάγια αυτά, που καταλήγουν στον πυθμένα των υγροτόπων ή στην επιφάνεια του εδάφους, καταναλώνονται στη συνέχεια από υδρόβια πουλιά, όπως οι κύκνοι, οι πάπιες, οι χήνες και τα Φοινικόπτερα. Αυτό συμβαίνει διότι τα μπερδεύουν με χαλίκια, τα οποία συνηθίζουν να καταναλώνουν για τη διευκόλυνση της πέψης, ή με σπόρους. Ο ECHA εκτιμά ότι πάνω από ένα εκατομμύρια πουλιά πεθαίνουν ετησίως από την πρόσληψη μολύβδου.

Στην Ελλάδα, η χρήση μολύβδινων σκαγιών στους υγροτόπους έχει απαγορευτεί ήδη από το 2013. Μη τοξικές επιλογές είναι ευρέως διαθέσιμες, αποτελεσματικές και σε συγκρίσιμες τιμές, όπως για παράδειγμα τα ατσάλινα σκάγια.

Με αφορμή τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών στην Ολομέλεια του ΕΚ, η Κωνσταντίνα Ντεμίρη, Υπεύθυνη Πολιτικής της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας, δήλωσε: «Η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών έκανε το σωστό, άκουσε την επιστήμη και έκλεισε τα αυτιά της στους παραπλανητικούς ισχυρισμούς των λόμπυ των ευρωπαίων κυνηγών και της βιομηχανίας μολύβδινων σκαγιών. Πρόκειται για μια μεγάλη νίκη! Όλοι γνωρίζουν ότι ο μόλυβδος είναι δηλητήριο.Εντούτοις, αλγεινή εντύπωση μας προκαλεί ότι στην πρώτη ψηφοφορία επί της ένστασης του ECR οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, με μία μόνο φωτεινή εξαίρεση, ψήφισαν είτε κατά της απαγόρευσης, είτε απείχαν. Τουλάχιστον απέρριψαν στη δεύτερη ψηφοφορία τη σχεδόν πανομοιότυπη ένσταση της ακροδεξιάς πολιτικής ομάδας ID.

Μετά την τελική έγκριση από τα Κράτη Μέλη, η ΕΕ μπορεί επιτέλους να αφαιρέσει τον μόλυβδο από τους υγροτόπους και να σώσει εκατομμύρια άγρια πουλιά από αργό και οδυνηρό θάνατο. Ελπίζουμε ότι η απαγόρευση αυτή θα θέσει τον θεμέλιο λίθο της οριζόντιας απαγόρευσης των μολύβδινων σκαγιών».

*dasarxeio.com

Περισσότερες πληροφορίες:

1. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η χρήση σκαγιών μολύβδου για τη θήρα πουλιών σε πάσης φύσεως υγροτοπικά οικοσυστήματα από την 1η Σεπτεμβρίου 2013 «Καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων της, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ, “Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών”, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, όπως κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2009/147/ΕΚ» (ΦΕΚ 1495/6-9-2010), άρθρο 8 παρ. 4].

 ΓΙΑ ΤΑ 78 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ

«Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης»

Φέτος συμπληρώνονται 78 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, στις 25 Νοεμβρίου 1942, μιας από τις κορυφαίες αντιστασιακές ενέργειες κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε με τη σύμπραξη των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, και τη συνεργασία Βρετανών σαμποτέρ. Τα στρατιωτικά και πολιτικά οφέλη της ήταν πολλαπλά. Η διακοπή της μοναδικής σιδηροδρομικής σύνδεσης Βορρά - Νότου της χώρας για 6 εβδομάδες μείωσε σημαντικά τη διακίνηση πολεμοφοδίων και πρώτων υλών προς και από την Ελλάδα. Κατέδειξε τις δυνατότητες της ένοπλης δράσης κατά των κατακτητών και καταξίωσε τον αγώνα της Αντίστασης συνδέοντάς τον με τον συμμαχικό αγώνα στα άλλα μέτωπα του πολέμου. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος ήταν εξίσου σημαντικός. Η επιχείρηση είχε αφυπνιστική δράση στον κατεχόμενο λαό και ενίσχυσε το ηθικό των ανταρτών και του πληθυσμού, ο οποίος άρχισε να πυκνώνει τις γραμμές της Αντίστασης.

Η κοινή δράση των αντιστασιακών οργανώσεων στην επιχείρηση του Γοργοποτάμου την κατέστησε σύμβολο της εθνικής ομοψυχίας και της ενότητας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα κατά των κατακτητών, παρά τις έντονες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και τα διχαστικά βιώματα της μεταπολεμικής εποχής. Για αυτό και στη συλλογική μνήμη ο Γοργοπόταμος χαρακτηρίστηκε ως κορυφαία εκδήλωση της αντιστασιακής δράσης και ως συνέχεια του αγώνα του 1821 για την εθνική ανεξαρτησία.

Σήμερα, 78 χρόνια μετά, ο Γοργοπόταμος εξακολουθεί να συμβολίζει τον αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία, δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Είναι ένας αγώνας διαρκής και πάντα επίκαιρος.

Οι «Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης» τιμώντας την επέτειο αλλά και τηρώντας τα υγειονομικά μέτρα θα πραγματοποιήσουν, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την ιστορική διαδρομή Γοργοποτάμου.

Ο Γοργοπόταμος αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για την περιοχή μας το οποίο πρέπει να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί.

το Δ.Σ

 Στον δρόμο προς την καταστροφή !

Εξορύξεις και δρόμοι στα σπλάχνα παρθένων δασών

Στα οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα που κατασκευάζονται διαρκώς, όπως και στα ορυχεία και τα φράγματα, οφείλονται σε σημαντικό βαθμό η αποψίλωση μεγάλων εκτάσεων, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η ρύπανση και η υποβάθμιση της γης.

Την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι ο κόσμος μεταβαίνει σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και η σύνθεση του παγκόσμιου ενεργειακού μείγματος μεταμορφώνεται στηριζόμενη κυρίως στην καθαρή ενέργεια, η ζήτηση για εξόρυξη μετάλλων και ορυκτών αυξάνεται. Η εντατικοποίηση των εξορύξεων έχει αποτέλεσμα την αύξηση της ανάπτυξης υποδομών μεγάλης κλίμακας σε πολλά τροπικά δάση πλούσια σε βιοποικιλότητα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι υποδομές θεωρούνται άμεσα υπεύθυνες για το 9% έως το 17% της αποψίλωσης σε τροπικές και υποτροπικές δασικές χώρες τις τελευταίες δύο δεκαετίες

Ετσι, ενώ οι εξορύξεις καθίστανται ζωτικής σημασίας για την πρόσβαση σε βασικά μέταλλα, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (όπως οι σπάνιες γαίες), η ανάπτυξη υποδομών μέσα σε δάση -ως αναγκαία προϋπόθεση για την εξόρυξή τους- μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αποψίλωση δασών, απώλεια της βιοποικιλότητας, ρύπανση και υποβάθμιση της γης. Δηλαδή, σε ό,τι μπορεί να υπονομεύσει τις όποιες συμφωνίες και δεσμεύσεις για το κλίμα, τη βιοποικιλότητα και, βέβαια, τα δάση.

Δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα δρόμων και σιδηρόδρομων σχεδιάζονται παράλληλα με ορυχεία και φράγματα, ανοίγοντας την πρόσβαση στα δάση της Νότιας Αμερικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Κεντρικής Αφρικής και τον δρόμο προς την καταστροφή, σύμφωνα με την έκθεση ενός συνασπισμού 25 οργανισμών έρευνας και προστασίας της φύσης που αποκαλείται NewYorkDeclarationonForestsAssessmentPartners (NYDF).

Αποψίλωση

Σήμερα, σχεδόν τα μισά από τα μεγάλα ορυχεία βρίσκονται σε δάση. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 1.539 ορυχεία μεγάλης κλίμακας λειτουργούν σήμερα μέσα σε δάση, αριθμός που αντιπροσωπεύει το 44% όλων των εν λειτουργία ορυχείων. Το 2014, 50 χώρες και 50 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου δεσμεύθηκαν να μειώσουν την αποψίλωση των δασών κατά 50% έως το 2020 και να τερματίσουν την καταστροφή των δασών έως το 2030. Ωστόσο, οι στόχοι για το 2020 έχουν χαθεί και η αποψίλωση των δασών αυξάνεται.

Στην έκθεση διαπιστώνεται ότι πολλές χώρες και επιχειρήσεις είχαν εισαγάγει κανονισμούς και σχέδια, αλλά η εφαρμογή τους παρέμεινε κακή. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο το 10% των 225 εταιρειών που εξορύσσουν στα δάση ανταποκρίθηκαν στο αίτημα των συγγραφέων της έκθεσης για πληροφορίες σχετικά με τις δεσμεύσεις τους για τη βιοποικιλότητα.

Η έκθεση του NYDF διαπίστωσε ότι μεγάλα έργα που αφορούν οδικούς άξονες σχεδιάστηκαν ή βρίσκονται υπό ανάπτυξη στις περισσότερες από τις κρίσιμες περιοχές των τροπικών δασών. Οι κυβερνήσεις πέντε χωρών του Αμαζονίου επενδύουν 27 δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα πέντε χρόνια για να κατασκευάσουν ή να αναβαθμίσουν περισσότερα από 12.000 χιλιόμετρα δρόμων, αναφέρει η έκθεση, η οποία θα οδηγήσει σε αποψίλωση περίπου 2,4 εκατομμυρίων εκταρίων δασικής γης.

Στην Ινδονησία, ο συνολικού μήκους 4.325 χιλιομέτρων αυτοκινητόδρομος Trans-Papua θα διασχίσει το Εθνικό Πάρκο Lorentz, αυξάνοντας την πρόσβαση σε περισσότερα από 50.000 εκτάρια που έχουν παραχωρηθεί για εξορύξεις εντός του πάρκου, ενώ ένας σιδηροδρομικός σχεδιασμός για το Καλιμαντάν θα ανοίξει περιοχές για εξόρυξη άνθρακα και παραγωγή φοινικέλαιου. Στην Παπούα Νέα Γουινέα, το οδικό δίκτυο αυξήθηκε κατά 44% από το 2001 έως το 2018, με πάνω από 12.000 επιπλέον χιλιόμετρα ασφάλτου.

Για την κατασκευή των δρόμων εκκαθαρίστηκαν πάνω από 86.000 εκτάρια που αντιστοιχούν στο 12% της ολικής αποψίλωσης στην περιοχή κατά την ίδια χρονική περίοδο. Επιπλέον, δρομολογείται ο διπλασιασμός του μήκους του οδικού δικτύου της χώρας μέχρι τα τέλη του 2022, αναφέρει η έκθεση. Ανάλογα, στη λεκάνη του Κονγκό το οδικό δίκτυο εκτιμάται ότι έχει αυξηθεί κατά 40% από το 2003.

Φράγματα

Η άνθηση των υποδομών στην υποσαχάρια Αφρική περιλαμβάνει την ανάπτυξη δεκάδων διεθνών αυτοκινητόδρομων για την εξαγωγή ορυκτών και την παραγωγή ενέργειας, αναφέρει η έκθεση. Οι αυτοκινητόδρομοι θα διασχίζουν 400 προστατευόμενες περιοχές και θα υποβαθμίσουν επιπλέον 1.800.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες, εκτιμάται ότι επιπλέον 25 εκατομμύρια χιλιόμετρα δρόμων θα μπορούσαν να κατασκευαστούν, με το 90% να βρίσκεται σε αναπτυσσόμενες χώρες - συμπεριλαμβανομένων οικολογικά ευαίσθητων περιοχών. Η G-20 προβλέπει ότι, με τις τρέχουσες τιμές, οι επενδύσεις σε νέες υποδομές θα ανέλθουν σε 78,8 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2040.

Σαν να μην έφταναν αυτά, μαζί με τα σχέδια για την κατασκευή αυτοκινητόδρομων και σιδηρόδρομων, υπάρχουν και σχέδια για την ανάπτυξη της υδροηλεκτρικής ενέργειας στις λεκάνες απορροής του Αμαζονίου, του Κονγκό και του Μεκόνγκ που θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις λεκάνες απορροής των ποταμών και στη συνδεσιμότητά τους, γεγονός που παράλληλα αυξάνει την αποψίλωση των δασών.

Σε μια μελέτη για μια σειρά σχεδιαζόμενων φραγμάτων κατά μήκος της λεκάνης απορροής του ποταμού Ταπαζός του Αμαζονίου, διαπιστώθηκε ότι θα συνέβαλλαν σε μια επιπλέον απώλεια δασικών εκτάσεων 950.000 εκταρίων στον Αμαζόνιο έως το 2032, κυρίως λόγω της διάνοιξης συναφών με τα φράγματα δρόμων.

Και το οξύμωρο εδώ είναι ότι αν και τα υδροηλεκτρικά φράγματα θεωρούνται σημαντικοί παράγοντες για την ενεργειακή ασφάλεια και για τις στρατηγικές που έχουν υιοθετηθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και φράγματα μικρής κλίμακας μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά τα οικοσυστήματα των λεκανών απορροής των ποταμών, ιδιαίτερα όταν δεν λαμβάνονται υπόψη τα σωρευτικά αποτελέσματα των πολλαπλών φραγμάτων

*Efsyn Τάσος Σαραντής

 Όταν ο γείτονας έχει... αχρωματοψία!!

Ανακύκλωση?? Τι είναι τούτο???

*Οδό Κοραή κ Αγ. Λουκά . Κάδος ανακύκλωσης υπάρχει απέναντι.. άδειος !!!

 ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΙΣΧΥΟΣ ΑΠΕ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕ

Mε πρωτοβουλία της «Κίνησης για την προστασία των νησίδων του Αιγαίου» κατατέθηκε στις 27 Οκτωβρίου μαζί με τις τρεις περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ και MOm, οχτώ σωματεία, αλλά και πολίτες, αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία διπλασιάζει την εγκατεστημένη ισχύ των αιολικών σταθμών που εξαιρούνται από κάθε διαδικασία εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων (ΕΠΕ). Επιπλέον, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, η ίδια απόφαση πενταπλασίασε τα αντίστοιχα όρια για φωτοβολταϊκούς σταθμούς και αύξησε κατά 20 ολόκληρες φορές το κατώτατο όριο εγκατεστημένης ισχύος που επιτρέπεται να έχει ένας φωτοβολταϊκός σταθμός προκειμένου να εξαιρείται από κάθε είδους περιβαλλοντική αδειοδότηση, ενώ αντίστοιχες, οριζόντιες ρυθμίσεις περιλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη απόφαση και για υδροηλεκτρικούς σταθμούς.

Σύμφωνα με την προσφυγή τους στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, τα σωματεία και οι πολίτες υποστηρίζουν ότι μέσω της απόφασης ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/74463/4562 (29/07/2020) (ΦΕΚ Β΄ 3291):

· Ένας τεράστιος αριθμός αιολικών, φωτοβολταϊκών και υδροηλεκτρικών σταθμών παύει να αξιολογείται ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του, κατά παράβαση του περιβαλλοντικού κεκτημένου, όπως αυτό διασφαλίζεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος, και χωρίς καμία επιστημονική ή τεχνική τεκμηρίωση της απόφασης αυτής.

· Ένας πολύ μεγάλος αριθμός έργων που εντάσσονται σε προστατευόμενες περιοχές Natura2000 θα υποβάλλεται πλέον σε μια πολύ πιο συνοπτική και ελαστική αξιολόγηση ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις.

· Δεν εξετάζονται καθόλου οι συσσωρευτικές επιπτώσεις των έργων στο περιβάλλον -και μάλιστα μέσα σε προστατευόμενες περιοχές- και ενθαρρύνεται η κατάτμηση μεγάλων σταθμών σε μικρότερα υποέργα χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση, με αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιων έργων αθροιστικά, χωρίς καμία μέριμνα για το περιβάλλον.

· Η οριζόντια αύξηση των κατώτατων ορίων χωρίς αναφορά σε επιστημονικά δεδομένα αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω αυξήσεις χωρίς καμία τεκμηρίωση.

Επιπλέον, συνεχίζουν οι προσφεύγοντες, «η παραδοχή ότι π.χ. αιολικοί σταθμοί ισχύος έως 10MW (π.χ. 3 ανεμογεννήτριες ισχύος 3ΜWκαι ύψους έως 150 μ. η κάθε μια) δεν έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και άρα εξαιρούνται εκ των προτέρων από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης είναι αυθαίρετη και αντιεπιστημονική, ειδικότερα αν συνυπολογίσει κανείς τα απαιτούμενα συνοδά έργα (π.χ. οδοποιία, δίκτυο διασύνδεσης). Αντίθετα, η τρέχουσα επιστημονική ετυμηγορία είναι ότι τέτοιου είδους έργα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, ενώ επιδεινώνουν τον ήδη πολύ έντονο κατακερματισμό των φυσικών και ημιφυσικών οικοσυστημάτων της χώρας μας».

«Καθώς η κρίση της πανδημίας έχει αναδείξει με τον πιο επιτακτικό τρόπο την ανάγκη προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και τα υγιή, φυσικά οικοσυστήματα αποτελούν -σύμφωνα με τους επιστήμονες- τη σημαντικότερη ασπίδα μας απέναντι στην κλιματική αλλαγή, καλούμε την κυβέρνηση να ανακαλέσει αυτήν την οριζόντια, ατεκμηρίωτη και αντιεπιστημονική απόφαση και να θέσει την ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος ως μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητές της», καταλήγουν οι φορείς, οι οποίοι είναι οι εξής:

Κίνηση για την προστασία των νησίδων του Αιγαίου

Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση «Καλλιστώ»

Εταιρεία για τη Mελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας / ΜΟm

Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου

Αθηναϊκός Ορειβατικός Σύλλογος

Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Ηλιούπολης

Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας

Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Χαλκίδος

Πεζοπορικός Όμιλος Αθηνών

Πολιτιστικός σύλλογος «Αρχίλοχος» Πάρου

* Greenagenta