Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Πρωτοβουλία για μια πανελλαδική συνάντηση - συνέλευση συλλογικοτήτων,

που αναπτύσσουν δράσεις για ζητήματα ενέργειας και για τις επιπτώσεις των ενεργειακών δραστηριοτήτων


Οι δυο τελευταίες δεκαετίες είναι περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας έχουν συντελεστεί ριζικές αλλαγές στο ενεργειακό τοπίο της χώρας, τόσο στο επίπεδο της νομοθεσίας, όσο και στο επίπεδο της ανάπτυξης πληθώρας ενεργειακών δραστηριοτήτων σε όλους τους τομείς. Κάποιες από αυτές παρουσιάζονται σαν αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες μεταξύ τους. Χρειάζεται αρκετή συζήτηση, ως προς αυτό. Το βέβαιο είναι ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δε γίνεται τυχαία, αφού είναι προϊόντα κρατικών ή διακρατικών σχεδιασμών και επιχειρηματικών επιδιώξεων μεγάλης κλίμακας, που δεν έχουν πεδίο αναφοράς μόνο τη δική μας χώρα.
Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας συνειδητοποιούν ότι όλα αυτά γίνονται ερήμην τους. Ταυτόχρονα, ανησυχούν και τρομάζουν, αφενός εξαιτίας της μεγάλης κλίμακας των ενεργειακών έργων και των επιπτώσεών τους και, αφετέρου, εξαιτίας της ενεργειακής «φρενίτιδας» των ημερών μας, που -ολοφάνερα- πυροδοτείται από τη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση ενέργειας. Σε αυτές τις συνθήκες, το μόνο που μπορούν να διακρίνουν είναι η καθημερινή επιδείνωση των όρων της ζωής τους, σε όλα τα επίπεδα (περιβαλλοντικό, κοινωνικό, οικονομικό κλπ.).
Για τα τοπικά και θεματικά κινήματα στο χώρο της ενέργειας το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν έχουν καταφέρει να αποτρέψουν αυτές τις εξελίξεις, ούτε καν να τις ερμηνεύσουν με έναν ενιαίο τρόπο. Ενώ αντιλαμβάνονται, όλο και περισσότερο, την ανάγκη να δράσουν ενιαία, εμφανίζονται αμήχανα και ανήμπορα να περιγράψουν ένα πειστικό πλαίσιο αρχών που θα τεκμηριώνει αυτήν την ανάγκη και θα περιγράφει κάποιους βασικούς κοινούς στόχους. Αυτήν την αδυναμία δεν μπορούν να κρύψουν, φυσικά, περιστασιακές συνεργασίες ή συμπράξεις, που μένουν στην επιφάνεια των προβλημάτων και που έχουν περισσότερο επικοινωνιακό χαρακτήρα. Χρειαζόμαστε κάτι πολύ περισσότερο, κάτι πολύ πιο αποτελεσματικό, ιδιαίτερα τώρα, που κάποιες επιλογές τείνουν να πάρουν οριστικό χαρακτήρα.
Υπήρξαν, στο παρελθόν, κάποιες απόπειρες δικτύωσης κινημάτων, μόνο που αφορούσαν επιμέρους δραστηριότητες, οι στοχεύσεις τους ήταν σχετικά περιορισμένες και είχαν μικρή διάρκεια. Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε κάτι πιο φιλόδοξο, που να αγκαλιάζει όλο το φάσμα των αντιστάσεων και των κινηματικών δραστηριοτήτων στον τομέα της ενέργειας. Και αυτό δεν μπορεί να ξεκινήσει με κάτι λιγότερο από μια πανελλαδική συνάντηση - συνέλευση, με δημόσια, ανοιχτή ατζέντα, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς καχυποψίες, χωρίς αυτοπεριορισμούς και χωρίς το φόβο της έκθεσης των διαφορετικών προσεγγίσεων. Για να δράσουμε από κοινού, πρέπει πρώτα να γνωριστούμε μεταξύ μας ουσιαστικά. Αυτό είναι κάτι που μας λείπει.
Βασικός στόχος μιας τέτοιας συνάντησης -πιστεύουμε ότι πρέπει να- είναι ο αδιαμεσολάβητος διάλογος και η παρουσίαση όλων των οπτικών, μέσω των οποίων η κάθε συλλογικότητα προσεγγίζει τα ζητήματα της ενέργειας, ξεκινώντας από τα πιο απλά ζητήματα, όπως, για παράδειγμα, αυτό της αναγκαιότητας της κοινής δράσης. Θέλουμε να είμαστε προσγειωμένοι/ες, ωστόσο δεν μπορούμε να κρύψουμε ότι βαθύτερη επιθυμία μας είναι να ανοίξει ο δρόμος για τη συγκρότηση ευρύτερων μετώπων, που θα συμβάλλουν στη μαζικοποίηση και στην αποτελεσματικότητα των αγώνων μας. Όσος χρόνος και όση προσπάθεια χρειαστούν γι’ αυτό.
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις και προθέσεις, παίρνουμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε όλες τις συλλογικότητες, που εμπλέκονται σε ενεργειακές δραστηριότητες κάθε είδους, σε μια
πανελλαδική συνάντηση - συνέλευση, στην Αθήνα,
το Σάββατο 18 και την Κυριακή 19 Γενάρη 2020
Από μέρους μας, θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε το διάστημα μέχρι την πραγματοποίηση της συνάντησης να αποτελέσει περίοδο ανάπτυξης ενός δημιουργικού, δημόσιου διαλόγου, που θα κορυφωθεί σε αυτήν. Σε αυτήν την επιδίωξη, θα συνεργαστούμε στενά με όλες τις συλλογικότητες, που νιώθουν την ίδια ανάγκη με μας.
30/10/2019
Δίκτυο «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS»
Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
Πρωτοβουλία κατοίκων Αθήνας για την προστασία των Αγράφων («Άγραφα SOS»)
διεύθυνση επικοινωνίας: meeting4energy@gmail.com
σελίδα f/b: Συνάντηση για την ενέργεια

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

       28ης Οκτωβρίου 1940,το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο φασισμό-ναζισμό, πάντα επίκαιρο.


και απέναντι στις πολλές "πολεμικές φωτογραφίες"που βλέπετε αυτες τις μέρες,
Η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φωτό'' που έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο.
Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Ολα αυτά μαζί «φαίνονται» στην «Απώλεια» και την «Απουσία». Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το …γεγονός ότι, η μεν γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα, το δε παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του. Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής Α’ Παγκοσμίου”.
Π.Φ

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

     Η υγιεινή διατροφή ωφελεί σοβαρά (και) τον πλανήτη


Υγιεινή διατροφή σημαίνει και υγιής πλανήτης, καθώς τα φαγητά που κάνουν καλό στην υγεία, έχουν παράλληλα συνήθως και μικρότερο περιβαλλοντικό «αποτύπωμα», σύμφωνα με μια νέα βρετανο-αμερικανική επιστημονική μελέτη, την πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι σήμερα. Αντίστροφα, η ανθυγιεινή για τους ανθρώπους διατροφή επιβαρύνει περιβαλλοντικά και τον πλανήτη.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Μινεσότα, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάικλ Κλαρκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν 15 ομάδες τροφών και συνέκριναν την επίπτωση τους στην υγεία και στο περιβάλλον.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σχεδόν όλες οι τροφές που σχετίζονται με καλύτερη υγεία (πλήρη δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ξηροί καρποί, λάδι κ.α.) έχουν τις μικρότερες συνέπειες για το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τους φυσικούς πόρους όπως το νερό. Από την άλλη, τροφές που έχουν συσχετιστεί με τον μεγαλύτερο κίνδυνο για διάφορες παθήσεις (ιδίως το ανεπεξέργαστο αλλά και το επεξεργασμένο κόκκινο κρέας) έχουν παράλληλα τις χειρότερες επιπτώσεις στη Γη και επιφέρουν τη μεγαλύτερη επιβάρυνση και ρύπανση.
Δύο βασικές εξαιρέσεις είναι τα ψάρια που είναι μια υγιεινή τροφή, αλλά η όλη αλυσίδα της αλιείας, επεξεργασίας και κατανάλωσης τους έχει μεσαίου επιπέδου περιβαλλοντικές επιπτώσεις (μεγαλύτερες από ό,τι η παραγωγή και κατανάλωση φυτικών τροφών), καθώς επίσης τα αναψυκτικά/ποτά με ζάχαρη που ενέχουν κινδύνους για την υγεία, αλλά το περιβαλλοντικό αποτύπωμά τους είναι μικρό.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι όσο η διατροφή παγκοσμίως στρέφεται σε πιο υγιεινή κατεύθυνση, τόσο αυτό θα ωφελεί όχι μόνο τον ανθρώπινο πληθυσμό αλλά και τον πλανήτη. Σε αυτό συμφωνεί και ο ΟΗΕ, καθώς τον Αύγουστο η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή συνέστησε στους ανθρώπους να τρώνε περισσότερες φυτικές τροφές και να μειώσουν τις ζωικές, ιδίως το κόκκινο κρέας, ώστε να βοηθήσουν στην μάχη κατά των «αερίων του θερμοκηπίου» και της ανόδου της θερμοκρασίας.
Ο Κλαρκ επεσήμανε ότι τη μεγαλύτερη διαφορά τόσο στην υγεία όσο και στον πλανήτη θα κάνει η υποκατάσταση οποιουδήποτε κρέατος, ιδίως του κόκκινου, με φυτικές τροφές. Η κατανάλωση κρέατος είναι π.χ. πολλές φορές χειρότερη για το περιβάλλον από ό,τι των οσπρίων.
Οι ερευνητές ήδη μελετούν νέους τύπους σήμανσης πάνω στις τροφές, που θα αναδεικνύουν ταυτόχρονα τις επιπτώσεις κάθε τροφής τόσο στην υγεία όσο και στο περιβάλλον.
*greenagenda

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

         Χωρίς Μεσάζοντες Λαμίας:


Ξεκίνησαν οι παραγγελίες της 51ης απευθείας διάθεσης για τα τοπικά - ελληνικά προϊόντα:
Απευθείας διάθεση προϊόντων το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019



      Δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν θα έχουν τρόφιμα και νερό σε 30 χρόνια


Περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι, ιδίως στην Αφρική και τη Νότια Ασία, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ελλείψεις τροφίμων και καθαρού νερού τις επόμενες δεκαετίες, καθώς οι πόροι της φύσης μειώνονται. Αυτές τις τρομακτικές προβλέψεις κάνει το πρώτο επιστημονικό μοντέλο που εξετάζει πώς η φύση και οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν μαζί.
«Ελπίζω να μην αποτελεί… έκπληξη για κάποιους το γεγονός ότι δισεκατομμύρια ανθρώπων θα επηρεαστούν μέχρι το 2050», λέει η Περιβαλλοντολόγος στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Rebecca Chaplin-Kramer, μιλώντας στο National Geographic. «Γνωρίζουμε ότι είμαστε εξαρτημένοι από τη φύση», λέει η Chaplin-Kramer, επικεφαλής συγγραφέας του έκθεσης «Global Modeling of Nature's Contributions To People» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Σύμφωνα την πρώτη παγκόσμια αξιολόγηση της βιοποικιλότητας που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτό το έτος, αυτή η φύση από την οποία εξαρτώμαστε, στερεύει. Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει οδηγήσει σε σοβαρές αλλαγές σε πάνω από το 75% των χερσαίων περιοχών της Γης και στο 66% των ωκεανών, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο εξαφάνισης ένα εκατομμύριο είδη, σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Αξιολόγησης για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων.
Η σχέση ανθρώπου - φύσης
Η ανθρώπινη ευημερία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις «υπηρεσίες» που μας παρέχει το οικοσύστημα. Το νέο επιστημονικό μοντέλο για τη σχέση ανθρώπου και φύσης εξέτασε τρεις από τις συμβολές ή τις υπηρεσίες της προς εμάς: την παροχή καθαρού νερού, την προστασία των ακτών και την επικονίαση των καλλιεργειών. Σύμφωνα με αυτόν τον αλγόριθμο η μείωση των δυνατοτήτων που μας προσφέρει η φύση στο εγγύς μέλλον, θα πλήξει σκληρότερα τους ανθρώπους στην Αφρική και τη Νότια Ασία, επειδή εξαρτώνται πιο άμεσα από το περιβάλλον, λέει η Chaplin-Kramer. Οι άνθρωποι σε πλουσιότερες χώρες θα μπορέσουν να περιορίσουν τις επιπτώσεις μέσω των εισαγωγών τροφίμων και υποδομών, σημειώνει.
Για να εξεταστεί τι θα συμβεί με το καθαρό νερό, οι επιστήμονες που ανέπτυξαν αυτό το νέο μοντέλο μετρήσεων χαρτογράφησαν φυτά που αναπτύσσονται κοντά σε λίμνες και ποτάμια. Ανάλογα με την τοπογραφία, το κλίμα, την απορροή και άλλους παράγοντες, μπόρεσαν να εκτιμήσουν τι ποσότητα λιπασμάτων παραμένει στον υδροφόρο ορίζοντα. Όταν αυτές οι περιοχές συμπίπτουν με χάρτες πηγών πόσιμου νερού για τους ανθρώπους, εκτιμάται και η πιθανή έκθεση σε ρύπανση από νιτρικά άλατα. Άλλες μελέτες που έγιναν μέτρησαν τα υφιστάμενα επίπεδα ρύπανσης και χρησιμοποιήθηκαν για την επικύρωση του μοντέλου, λέει η Chaplin-Kramer. Στη συνέχεια χαρτογράφησαν τις κοινωνικές μας ανάγκες και αυτές συγκρίθηκαν με αυτά που η φύση μας παρέχει σήμερα , ώστε να αποκαλυφθούν τα κενά που προκύπτουν.
Οι ερευνητές εξέτασαν στη συνέχεια τρία διαφορετικά μελλοντικά σενάρια που αφορούν τη χρήση της γης, το κλίμα και τη μεταβολή του πληθυσμού έως το 2050. Αυτά είναι τυποποιημένα σενάρια που ενσωματώνουν αλλαγές στην κοινωνία και τα δημογραφικά και οικονομικά δεδομένα.
Η αλλαγή θα πρέπει να είναι γενική
Τα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον ανησυχητικά! Το γεγονός ότι η φύση στερεύει είναι ξεκάθαρο. Το μέγεθος των επιπτώσεων αυτής της κατάστασης δεν θα μετριαστεί από την τεχνολογία ή από κατάλληλες υποδομές, εκτιμά η Περιβαλλοντολόγος στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού, Patricia Balvanera. Η Νότια Ασία θα πρέπει να κατασκευάσει χιλιάδες μονάδες επεξεργασίας νερού για να παρέχει στους ανθρώπους της πόσιμο νερό, ενώ η φύση μπορεί να το κάνει δωρεάν.
Η σχετική παγκόσμια έκθεση αξιολόγησης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απαιτούνται σημαντικές αλλαγές στην πολιτική, στην οικονομία, στην παραγωγή τροφίμων, στην ενέργεια και σε άλλα συστήματα, λέει ο Sir Robert Watson, πρώην πρόεδρος της Διακυβερνητικής Πλατφόρμας Επιστήμης και Πολιτικής για την Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων (IPBES), στο National Geographic. Αλλιώς κινδυνεύουμε...
tvxs.gr

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019



                      «Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής»



Η 16η Οκτωβρίου έχει οριστεί ως «Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής» με κύριο στόχο τον περιορισμό της πείνας στον πλανήτη, από το 1980.
Οι στόχοι της Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής είναι οι εξής:
Να ενθαρρύνουν την προσοχή στη γεωργική παραγωγή τροφίμων και να εντείνουν τις εθνικές, διμερείς, πολυμερείς και μη κυβερνητικές προσπάθειες προς το σκοπό αυτό
Να ενθαρρύνουν την οικονομική και τεχνική συνεργασία μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών
Να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των αγροτών, ιδιαίτερα των γυναικών και των λιγότερο προνομιούχων ομάδων, με αποφάσεις και δραστηριότητες που θα επηρεάζουν τις συνθήκες ζωής τους
Να αυξήσει την ευαισθητοποίηση του κοινού για το πρόβλημα της πείνας στον κόσμο
Να προωθήσει τη μεταφοράς τεχνογνωσίας προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο, και
Να ενισχύσει τη διεθνή και εθνική αλληλεγγύη στον αγώνα κατά της πείνας, του υποσιτισμού και της φτώχειας και να επιστήσει την προσοχή σε επιτεύγματα στην ανάπτυξη τροφίμων και γεωργίας.
Σήμερα η πείνα απειλεί περισσότερο από 800 εκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη και ο υποσιτισμός , η διατροφική ανασφάλεια , οι άθλιες συνθήκες υγιεινής και ο περιορισμός της βιοποικιλότητας είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των υπό ανάπτυξη χωρών. Αντίθετα στις ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα της παχυσαρκίας απειλεί την υγεία εκατομμυρίων πολιτών. Η εντατικοποίηση του πρωτογενούς τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων ζωικής και φυτικής προέλευσης , η ραγδαία ανάπτυξη τεχνολογιών μεταποίησης και συντήρησης τροφίμων και η υπερκατανάλωση «βιομηχανοποιημένων τροφίμων» , δημιούργησαν καινούργια πρότυπα διατροφής και διαφοροποίησαν σημαντικά τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων .
Φέτος, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και η Επιτροπή των Περιφερειών καλούν τις επιχειρήσεις, τις ΜΚΟ, τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής και να συζητήσουν το ρόλο της διατροφής με εστίαση στην παχυσαρκία σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Καθολική πρόσβαση στην υγιεινή διατροφή δίνοντας έμφαση στις ευπαθείς ομάδες, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της «μηδενικής πείνας» (Zero Hunger) μέχρι το 2030.
Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε αλλάξει δραματικά τις δίαιτες και τις διατροφικές μας συνήθειες ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης, της αστικοποίησης και της αύξησης του εισοδήματος.
Από τα εποχιακά και φυτικά τρόφιμα μετακινηθήκαμε σε σε δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, κορεσμένα λίπη, αλάτι, μεταποιημένα τρόφιμα, κρέας και άλλα προϊόντα ζωικής προέλευσης. Επίσης όλο και λιγότερος χρόνος δαπανάται για την προετοιμασία των γευμάτων στο σπίτι, και οι καταναλωτές, ειδικά στις αστικές περιοχές, εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τα σούπερ μάρκετ, τα καταστήματα γρήγορου φαγητού, τους πωλητές τροφίμων και τα εστιατόρια.
Ένας συνδυασμός ανθυγιεινών διατροφικών μεθόδων και καθιστικού τρόπου ζωής έχει αυξήσει τα ποσοστά παχυσαρκίας, όχι μόνο στις ανεπτυγμένες χώρες, αλλά και στις χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου συχνά συνυπάρχουν η πείνα και η παχυσαρκία. Τώρα, πάνω από 670 εκατομμύρια ενήλικες και 120 εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια (5-19 ετών) είναι παχύσαρκοι και πάνω από 40 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών είναι υπέρβαρα, ενώ πάνω από 820 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από την πείνα.
Μια ανθυγιεινή διατροφή αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου για θανάτους από μη μεταδοτικές ασθένειες (NCDs), συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, του διαβήτη και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Η παχυσαρκία και άλλες μορφές υποσιτισμού επηρεάζουν σχεδόν ένας στους τρεις ανθρώπους. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ο αριθμός θα είναι ένας στους δύο έως το 2025. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν προσιτές λύσεις για τη μείωση όλων των μορφών υποσιτισμού, αλλά απαιτούν μεγαλύτερη παγκόσμια δέσμευση και δράση.
Μια υγιεινή διατροφή είναι αυτή που ικανοποιεί τις διατροφικές ανάγκες των ατόμων, παρέχοντας επαρκείς, ασφαλείς, θρεπτικές και ποικίλες τροφές για να μειώσει τον κίνδυνο ασθένειας. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, καρπούς με κέλυφος, σπόρους και ολικής αλέσεως, καθώς και τρόφιμα χαμηλών λιπαρών (ιδιαίτερα κορεσμένων λιπών), ζάχαρης και αλατιού.

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

          Η μέλισσα ανακηρύχθηκε το πιο σημαντικό έμβιο ον στον πλανήτη.

                      Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι έχει αφανιστεί το 90%.


Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Earthwatch Institute, τα οποία παρουσιάστηκαν στην τελευταία σύνοδο της Βασιλικής Γεωγραφικής Ένωσης του Λονδίνου, οι μέλισσες είναι το πιο σημαντικό είδος στον πλανήτη.
Οι επιστήμονες, όμως, κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα: οι μέλισσες ήδη βρίσκονται σε κατάσταση κινδύνου αφανισμού.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι μέλισσες έχουν αφανιστεί κατά 90%.
Οι λόγοι είναι πολλοί και ποικίλουν ανάλογα με την περιοχή, όμως ανάμεσα στους σημαντικότερους είναι: η μαζική αποψίλωση δασών, η έλλειψη ασφαλών χώρων για φωλιές, η έλλειψη λουλουδιών, η ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και οι αλλαγές στο έδαφος.
Γιατί οι μέλισσες θεωρούνται ως τα πιο σημαντικά είδη στον πλανήτη;
Το Μελισσοκομικό Επιχειρηματικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Μαγιόρ και η Μελισσοκομική Ένωση Χιλής πραγματοποίησαν μια μελέτη στην οποία κατέδειξαν ότι οι μέλισσες είναι το μόνο έμβιο ον που δεν φέρει κανενός τύπου παθογένεια, μύκητα, ιό ή βακτήριο.
Ο αγροτικός κόσμος εξαρτάται κατά 70% από αυτά τα έντομα. Εβδομήντα στα εκατό τρόφιμα που παράγονται σχετίζονται με κάποιο τρόπο με τις μέλισσες.
Επίσης, η επικονίαση των μελισσών επιτρέπει την αναπαραγωγή των φυτών από τα οποία τρέφονται εκατομμύρια ζώα. Χωρίς αυτές, η πανίδα θα αρχίσει σύντομα να εξαφανίζεται. Τέλος, το μέλι που παράγεται από τις μέλισσες, όχι μόνο χρησιμεύει ως τρόφιμο, αλλά προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία και το δέρμα μας.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, “αν οι μέλισσες εξαφανιστούν, απομένουν στον άνθρωπο τέσσερα χρόνια ζωής”.
Γιατί κινδυνεύουν;
Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ελβετίας, ένας λόγος που οι μέλισσες κινδυνεύουν είναι τα κύματα που παράγονται λόγω της τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου, τα κύματα που παράγονται κατά τη διάρκεια των κλήσεων είναι ικανά να αποπροσανατολίσουν της μέλισσες και να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Ο ερευνητής Ντάνιελ Φαβρ και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν 83 πειράματα που απέδειξαν ότι στην παρουσία αυτών των κυμάτων, οι μέλισσες παράγουν ένα θόρυβο δέκα φορές μεγαλύτερο από το κανονικό, συμπεριφορά που δεν μένει απαρατήρητη και από άλλες μέλισσες: κινδυνεύουν και πρέπει να εγκαταλείψουν την κυψέλη τους.
Αναμφισβήτητα, ο σημαντικότερος λόγος που τις απειλεί είναι η συνεχής απεντόμωση των καλλιεργειών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει στην Κολομβία, όπου τα τελευταία τρία χρόνια το 34% των μελισσών πέθανε από δηλητηρίαση.
Υπάρχει λύση για το πρόβλημα;
Υπάρχουν λύσεις. Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να τις εφαρμόσουμε, επειδή υπάρχουν πολύ εδραιωμένες πρακτικές στον τομέα της παραγωγής και της γεωργίας. Εντούτοις, τρεις λύσεις προτείνονται με την ελπίδα ότι μπορούν να πραγματοποιηθούν βραχυπρόθεσμα:
1. Απαγόρευση και όχι μείωση της χρήσης τοξικών παρασιτοκτόνων.
2. Προώθηση απολύτως φυσικών αγροτικών εναλλακτικών
3. Συνεχής έρευνα και παρακολούθηση της υγείας, της ευημερίας και της διατήρησης των μελισσών.
“Είναι ζωτικής σημασίας να καθιερωθεί η στρατηγική φύση της προστασίας και της αναπαραγωγής των μελισσών και άλλων επικονιαστών. Αν δεν γίνει αυτό, σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχουν μέλισσες στην Κολομβία. Αυτό θα οδηγήσει σε τροφική καταστροφή και κρίση για την υγεία στη χώρα”, ήταν το μήνυμα του Λουτσιάνο Γκρισάλες, εκπροσώπου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της χώρας.
*ΑΠΕ

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

                 Ανακυκλώστε τις παλιές συσκευές


Η Παγκόσμια Ημέρα Ηλεκτρονικών Αποβλήτων εορτάζεται για δεύτερη χρονιά με σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την ανακύκλωση των ηλεκτρονικών συσκευών. Διοργανώνεται από 100 διαφορετικούς οργανισμούς και σε αυτή συμμετέχουν 44 χώρες.
Σύμφωνα με το Techblog.gr, εκτιμάται ότι 50 εκ. τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων δημιουργήθηκαν παγκοσμίως το 2018, οι μισοί από αυτούς αφορούσαν προσωπικές ηλεκτρονικές συσκευές όπως υπολογιστές, οθόνες, smartphones, tablets και τηλεοράσεις. Οι υπόλοιποι 25 εκ. ήταν μεγάλες ηλεκτρικές συσκευές όπως εξοπλισμός ψύξης και θέρμανσης.
Μόνο το 20% των παγκόσμιων ηλεκτρονικών αποβλήτων ανακυκλώνεται κάθε χρόνο που σημαίνει ότι 40 εκ. τόνοι κάθε χρόνο τοποθετούνται σε χώρους υγειονομικής ταφής (χωματερές), καίγονται ή εμπορεύονται παράνομα. Αυτός ο ακατάλληλος χειρισμός των ηλεκτρονικών αποβλήτων έχει ως αποτέλεσμα την τεράστια απώλεια πολύτιμων και κρίσιμων πρώτων υλών από την αλυσίδα εφοδιασμού και προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας, περιβάλλοντος και κοινωνίας μέσω της παράνομης μεταφοράς αποβλήτων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Τα ηλεκτρονικά προϊόντα περιέχουν έναν αριθμό τοξικών ουσιών επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία, με κίνδυνο για το νευρικό σύστημα του εγκεφάλου, τους πνεύμονες και τα νεφρά, καθώς και συνδέσεις με ορισμένους τύπους καρκίνου. Τα τοξικά υπολείμματα μπορούν να διαρρεύσουν και να μολύνουν το έδαφος, τον αέρα και το νερό, επηρεάζοντας τα οικοσυστήματα που περιβάλλονται από τις τοπικές κοινότητες που αναπτύσσουν τη διατροφή, το κυνήγι και τα ψάρια. Οι επικίνδυνες ουσίες εξαπλώνονται επίσης σε άλλες ηπείρους μέσω του αέρα και της θάλασσας.
Τι μπορείτε να κάνετε
– Χρησιμοποιήστε τα προϊόντα σας όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε τα ηλεκτρονικά απόβλητα και τις αρνητικές επιπτώσεις στον πλανήτη μας.
– Επιλέξτε συσκευές που έχουν σχεδιαστεί για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περισσότερο με επισκευή ή αναβάθμιση.
– Εξετάστε αν κάποιος άλλος μπορεί να βρει τη συσκευής σας χρήσιμη όταν δεν την χρησιμοποιείτε πλέον. Πουλήστε την ή χαρίστε την.
– Ανακυκλώστε την συσκευής σας στο τέλος της ζωής της.
greenagenda.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

         Ο πλανήτης φλέγεται, οι ηγέτες δεν ιδρώνουν!


Εξαιρετικά ανησυχητικά είναι τα νέα επιστημονικά δεδομένα για την κλιματική κρίση, η οποία όχι μόνο συντελείται αλλά και επιταχύνεται, τη στιγμή που στη Νέα Υόρκη, από τις 21 έως τις 23 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η ειδική διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα με μάλλον απογοητευτικά αποτελέσματα. Η υφήλιος, ωστόσο, συνταράχθηκε από τις μαζικές διαδηλώσεις, νέων κυρίως ανθρώπων, κατά της κλιματικής αλλαγής. Κυριολεκτικά ο πλανήτης φλέγεται, καθώς όπως ανακοίνωσε πριν από μερικές ημέρες η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ, ο φετινός Αύγουστος ήταν ο δεύτερος θερμότερος από την έναρξη τήρησης θερμοκρασιακών αρχείων, πριν από 140 χρόνια, με πρώτο τον ίδιο μήνα του 2016. Ο Αύγουστος απλά oλοκλήρωσε το πιο «καυτό» καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο, όπως ήταν και το θέρος του 2016.
Την εβδομάδα που πέρασε δόθηκε στη δημοσιότητα η τρίτη κατά σειράν έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τους ωκεανούς και τις παγωμένες εκτάσεις της Γης. Οπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, τα θαλάσσια ύδατα του πλανήτη θερμαίνονται αδιαλείπτως από το 1970 μέχρι σήμερα, απορροφώντας την υπερβολική θερμότητα που δημιουργεί η ανθρώπινη δραστηριότητα. Ταυτόχρονα, οι αιώνιοι πάγοι λιώνουν. Δεν είναι τυχαίο, ούτε «γραφικό», ότι τις τελευταίες εβδομάδες διοργανώθηκαν δύο «κηδείες» παγετώνων σε Ελβετία και Ισλανδία. Μία άλλη μελέτη, εξάλλου, υποδεικνύει ότι και οι παγετώνες της «Στέγης του Κόσμου», των Ιμαλαΐων, χάνουν περίπου μισό μέτρο πάγου κάθε χρόνο. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι μέχρι το 2100 οι παγετώνες στις Ανδεις, στην Κεντρική Ευρώπη και στη Βόρεια Ασία θα απολέσουν περίπου το 80% των πάγων τους.
Σύμφωνα με την έκθεση των επιστημόνων του ΟΗΕ η στάθμη των ωκεανών διαρκώς αυξάνεται, όχι μόνο λόγω της θερμικής έκτασής τους, αλλά και εξαιτίας της τήξης των πάγων σε Γροιλανδία και Ανταρκτική. Μέχρι το 2100, εφόσον δεν επιτευχθεί σημαντική περικοπή των εκπομπών άνθρακα ώς το 2030, η στάθμη των παγκόσμιων υδάτων θα αυξηθεί κατά 1,1 μέτρο, απειλώντας εκατομμύρια ανθρώπους και δημιουργώντας κλιματικούς μετανάστες, καθώς πολλά νησιωτικά κράτη θα καταστούν μη κατοικήσιμα.
Διατροφικός κίνδυνος
Από την κλιματική κρίση και την αύξηση των περιόδων ξηρασίας που επιφέρει, θα κινδυνεύσει ακόμα και η διατροφική ασφάλεια του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς αναμένεται να καταστραφεί ολοκληρωτικά το 60% των καλλιεργειών σιταριού.
Τα σενάρια σχετικά με το τι πρόκειται να συμβεί στον πλανήτη Γη μελλοντικά, εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, κινητοποίησαν την προηγούμενη της έναρξης της ειδικής διάσκεψης του ΟΗΕ εκατομμύρια ανθρώπους σε κάθε γωνιά του κόσμου, που βγήκαν στους δρόμους σε 185 κράτη, απαιτώντας άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Πόση απήχηση είχε, όμως, αυτή η μαζική αγωνιώδης έκκληση στους παγκόσμιους ηγέτες που συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη στη διάσκεψη για το κλίμα του ΟΗΕ; Μάλλον ελάχιστη, καθώς μόνο 77 κράτη ανακοίνωσαν προσπάθειες να αποκτήσουν μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα, μέχρι το 2050, πολύ αργά, καθώς η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ θέτει ως όριο για ριζική περικοπή των εκπομπών άνθρακα το 2030, προτού οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης γίνουν μη αναστρέψιμες. Διπλωμάτες και ακτιβιστές, που παρακολουθούν επί χρόνια διεθνείς διασκέψεις για το κλίμα δεν μπορούσαν να κρύψουν την απογοήτευσή τους.
Τη μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στην εξαιρετικά αργή δράση των κυβερνήσεων και την άμεση ανάγκη λήψης γενναίων μέτρων, υπέδειξε στην ομιλία της στον ΟΗΕ η δεκαεξάχρονη Σουηδή ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ. Επέκρινε τους παριστάμενους παγκόσμιους ηγέτες για την «αμέριμνη» προσέγγισή τους, τονίζοντας, με φωνή που έτρεμε από οργή: «Τα μάτια όλων των επόμενων γενεών είναι στραμμένα επάνω σας. Αν επιλέξετε να μας απογοητεύσετε, σας το λέω, δεν πρόκειται να σας συγχωρήσουμε ποτέ».

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019



                  Είπαν το νερό...νεράκι!


Η Πορτογαλία αγοράζει πίσω το νερό της από τις πολυεθνικές: Το… πείραμα απέτυχε
Η Πορτογαλία πήρε ξανά πίσω το νερό της από τους ιδιώτες.
Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Πορτογαλία πολλοί δήμοι είχαν προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης.
Μετά τις κατακόρυφες αυξήσεις στις τιμές του νερού όμως επιχειρούν να τις ξαναγοράσουν.
«Οι τιμές του νερού που είχαμε συγκαταλέγονταν στις υψηλότερες της χώρας», εξηγεί ο δημοτικός σύμβουλος Σούσα Σίλβα. «Δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο. Έπρεπε να αντιδράσουμε». Η δε αντίδραση, αρκετά δραστική: ο δήμος Μάφρα (80.000 κάτοικοι, 40 χλμ. βορειοδυτικά της Λισαβόνας) προχώρησε στην επανακρατικοποίηση της εταιρίας ύδρευσης. Από τον Σεπτέμβριο του 2019 το δίκτυο είναι και πάλι στα χέρια της τοπικής αυτοδιοίκησης ενώ το νερό έχει γίνει ήδη κατά 30% φθηνότερο. «Είχαμε την εμπειρία ότι ορισμένες υπηρεσίες είναι καλύτερα να προσφέρονται από το δημόσιο, παρά από τους ιδιώτες», επισημαίνει ο Σούσα Σίλβα. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ίδιος προέρχεται από το συντηρητικό PSD, το οποίο κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Πορτογαλία και βάσει των επιταγών της Τρόικας υποστήριζε με σθένος την ιδιωτικοποίηση του νερού. Μέχρι το 2014 και παρά τις μεγάλες αντιδράσεις της κοινής γνώμης 27 περιφέρειες είχαν προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του δικτύου υδροδότησης. Μάλιστα θα ακολουθούσαν και άλλες, εάν δεν είχε αναλάβει το 2015 το Σοσιαλιστικό Κόμμα που έβαλε φρένο σε περαιτέρω αποκρατικοποιήσεις. Κύριοι ενδιαφερόμενοι ήταν εξαρχής μεγάλες πολυεθνικές. Αποζημίωση λόγω χαμηλότερης κατανάλωσης . Η Μάφρα ήταν μια από τις πρώτες περιφέρειες που ανταποκρίθηκε στο πολυδιαφημισμένο από την ΕΕ οικονομικό μοντέλο. Δεδομένου ότι ο δήμος δεν είχε χρήματα για τον εκσυγχρονισμό και τη διεύρυνση του πεπαλαιωμένου δικτύου υδροδότησης, αποφάσισε να παραχωρήσει την μακροχρόνια εκμετάλλευσή του σε γαλλική ιδιωτική εταιρία. Σύμφωνα με τον Σούσα Σίλβα η εταιρία δεν έφερνε μόνον τα αναγκαία κεφάλαια αλλά και την απαραίτητη τεχνογνωσία. Ο δήμος μεγάλωνε και μαζί του και το δίκτυο. Όλα προχωρούσαν καταρχήν ομαλά, λέει ο ίδιος. Ωστόσο η κατανάλωση του νερού ήταν μικρότερη από την αναμενόμενη ή τουλάχιστον σε σύγκριση με τις ιδιαίτερα φιλόδοξες εκτιμήσεις της ιδιωτικής εταιρίας, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα προβλήματα. «Δεδομένου ότι η κατανάλωση του νερού κινήθηκε κάτω από τα συμφωνηθέντα επίπεδα, η εταιρία θα μπορούσε να επιβάλει αντισταθμιστικά τέλη». Υπό αυτή την έννοια η καταγγελία της σύμβασης και η επανακρατικοποίηση φαινόταν πλέον αρκετά πιο συμφέρουσα λύση για το δήμο. Η πρόωρη -κατά έξι χρόνια- λύση της σύμβασης κόστισε τελικώς 21 εκατομμύρια ευρώ στο δήμο και εξελίχθηκε σε μια αρκετά σύνθετη διαδικασία καθώς η εταιρία ύδρευσης άλλαξε στο μεταξύ πολλούς ιδιοκτήτες. Στο τέλος ανήκε σε μια κινεζική εταιρία, η οποία λειτουργούσε με μοναδικό γνώμονα το μέγιστο δυνατό κέρδος. Ευχαριστημένος παρά ταύτα ο Σούσα Σίλβα. «Πετύχαμε τελικά μια καλή συμφωνία, αν σκεφτεί κανείς ότι στο τέλος θα πληρώναμε πολύ υψηλότερα πρόστιμα λόγω της χαμηλής κατανάλωσης». Παρελθόν οι ιδιωτικοποιήσεις νερού στην Πορτογαλία «Οι περισσότεροι δήμοι που ιδιωτικοποίησαν το νερό το έκαναν κατά τη διάρκεια της κρίσης διότι δεν είχαν χρήματα για τις αναγκαίες επενδύσεις», επιβεβαιώνει ο Φραντσέσκο Φερέιρα από την περιβαλλοντική οργάνωση Zero. Σύμφωνα με τον ίδιο, η περίπτωση της Μάφρα είναι μια καλή ευκαιρία για να αναθεωρηθεί και ενδεχομένως να αλλάξει αυτή η πολιτική. Διότι το νερό είναι ένα δημόσιο αγαθό, το οποίο πρέπει να προσφέρεται επί της αρχής από το κράτος και τους δήμους, ωστόσο σε τιμές που να διασφαλίζουν την υπεύθυνη και όχι αλόγιστη χρήση του, όπως λέει. Γι΄ αυτό και σήμερα οι περισσότεροι δήμοι που τα χρόνια της κρίσης είχαν προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις επιχειρούν να ξαναγοράσουν τις επιχειρήσεις ή τουλάχιστον να συμμετέχουν σε αυτές ως μέτοχοι προκειμένου να ανακτήσουν εν μέρει τον έλεγχο των εταιριών και της τιμολογιακής τους πολιτικής. Ωστόσο όχι πάντα με επιτυχία. Γεγονός είναι πάντως ότι μετά την επανακρατικοποίηση του νερού στη Μάφρα έχει μπει οριστική ταφόπλακα στα όποια σχέδια περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεων νερού στην Πορτογαλία.
*hellasjournal

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

                    Το πράσινο στην πόλη χαρίζει υγεία


Το πράσινο στη πόλη θεωρείται δομικό στοιχείο και επηρεάζει και επηρεάζει άμεσα και έμμεσα στον αστικό ιστό τη ζωή των πολιτών. Επιδίωξή μας πρέπει να είναι το πράσινο, να αναπτύσσεται όσο το δυνατό σε μεγαλύτερες επιφάνειες στη πόλη και να διαχειρίζεται και να φροντίζεται με κανόνες που θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη μακροχρόνια υγεία των φυτικών ειδών που το αποτελούν, για να αποκομίσουν οι πολίτες περισσότερα οφέλη.
Οφέλη από τους χώρους πρασίνου από το περίπατο, την αναψυχή, την ενασχόληση και το παιχνίδι από μικρούς και μεγάλους, με τα στοιχεία του πρασίνου που είναι τα φυτά και το χώμα, που αν λερωθούν το μόνο που θα αποκομίσουν είναι υγεία.
Τα οφέλη από το πράσινο πολλά, ορισμένοι όμως ενδιαφέρονται πρώτιστα για τα οικονομικά οφέλη που αποδίδει και τα οποία είναι βραχυπρόθεσμα και άλλα μακροπρόθεσμα. Στα βραχυπρόθεσμα οφέλη, τα οποία αποδίδονται και άμεσα στους επενδυτές, είναι ότι τα ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές με μεγάλα ποσοστά πράσινου ανά κάτοικο, π.χ. βόρεια και νότια προάστια στην Αθήνα, αυτά έχουν αυξημένες τιμές και εξασφαλισμένη οικονομική σταθερότητα στο μέλλον.
Τα περιβαλλοντικά οφέλη που αποκομίζουμε σε περιοχές με μεγάλα ποσοστά πράσινου, είναι δε και τα πιο σημαντικά κατά την άποψη μου, επικρατούν:
χαμηλότερες θερμοκρασίες
αυξημένη άνεση από το καθαρό αέρα
βελτιωμένη υγεία στους διαμένοντες στους πράσινους χώρους και διαδρομές
συνύπαρξη ανθρώπινης & άγριας ζωής στονανοιχτό χώρο
μείωση του θορύβου, μειωμένη κατανάλωση ενέργειας
διακριτά οικοσυστήματα
διαχείριση των υδάτινων πόρων, βιοποικιλότητας
καλύτερη ποιότητα νερού, λιγότερη διάβρωση
ισορροπία στο ενδιαίτημα άγριας ζωής
Από κοινωνική άποψη οι περιοχές που διαθέτουν πράσινο έχουν :
μακροχρόνια διατήρηση της αισθητικής και της ομορφιάς
σκίαση των χώρων στάθμευσης, δρόμων, σχολείων παιδικών χαρών
είναι φιλικοί οι χώροι προς το χρήστη λόγω μειωμένης έκθεσης στον ήλιο στους ποδηλάτες και στους πεζούς
αυξημένη άνεση, κατά τη μετακίνηση του χρήστη ευχάριστη οπτικά,
υπερηφάνεια στους κατοίκους της περιοχής, για το χώρο τους , από την εικόνα και τη καλή φήμη που παρουσιάζουν
τη σημασία του πολιτιστικού επιπέδου των κατοίκων ,
την αυξημένη ευαισθητοποίηση & εκτίμηση για το αστικό πράσινο για τη προστασία και διατήρηση της κοινής ωφελείας του.
Από τεχνική άποψη ο σωστός σχεδιασμός, η προσεκτική κατασκευή και η διαχείριση του πρασίνου, το όφελος που προσφέρει είναι ασφάλεια στους κατοίκους, ποικιλομορφία στα φυτικά είδη κάθε ηλικίας υγεία και μακροζωία στη βιωσιμότητα τους.
Για ένα δέντρο στο πεζοδρόμιο μιας πόλης έχει υπολογιστεί το κόστος φύτευσης και καλλιεργητικής φροντίδας για τρία χρόνια να φτάνει σε $250-600 δολάρια . Το δέντρο που βρίσκεται στο δρόμο όμως επιστρέφει πάνω από $90.000 δολάρια άμεσα οφέλη (μη συμπεριλαμβανομένων των αισθητικών, κοινωνικών και φυσικών) κατά τη διάρκεια ζωής του.
Προσφέρετε ένα δώρο στην υγεία σας, με το πιο απλό τρόπο, κάνετε επισκέψεις μικρών διαστημάτων σε χώρους πρασίνου, αυτά τα μικρά διαστήματα στην ύπαιθρο κάνουν τη μεγάλη διαφορά.
Μόλις 10 λεπτά έκθεση στη φύση, για δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα, παράγουν οφέλη ψυχικής αποκατάστασης. Τα μικρά χρονικά διαστήματα κοντά στη φύση μπορεί να συμβούν σε μικρούς αστικούς χώρους πρασίνου ή ακόμη και στο κήπο του σπιτιού σας η και στο μπαλκόνι σας.
Οι άνθρωποι διαισθάνονται, γνωρίζουν ότι η επαφή με τη φύση είναι καλό για αυτούς και η έρευνα οδηγεί προς αυτό το συμπέρασμα.
Αλλά ποια δοσολογία είναι απαραίτητη;
Πρόσφατες μελέτες με τις οποίες έχουν διερευνηθεί η διάρκεια και η συχνότητα του χρόνου που δαπανάται για να βρισκόμαστε κοντά στη φύση, είναι αυτές απαραίτητες για να αποφέρουν οφέλη στην υγεία. Αυτή η έρευνα, που χρηματοδοτείται από το ίδρυμα TKF, των ΗΠΑ, δείχνει ότι μόλις 10 λεπτά έκθεσης στη φύση, δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα, παράγει οφέλη ψυχικής αποκατάστασης.
Αυτά τα μικρά χρονικά διαστήματα παραμονής κοντά στη φύση μπορεί να γίνουν σε μικρούς αστικούς χώρους πρασίνου ή στην αυλή του σπιτιού π.χ. στο πράσινο χώρο του ακάλυπτου της πολυκατοικίας σας η ακόμη και στο μπαλκόνι σας. Κανείς δεν είναι αναγκαίο να ταξιδέψει μακριά από τη πόλη που διαμένει για να επισκεφθεί μεγάλα πάρκα ή δάση με άγρια φύση.
Η έρευνα, που διεξήγαγαν στα Πανεπιστήμια του Μίσιγκαν και του Σικάγο, παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης των αρχιτεκτόνων τοπίων.
Το έργο εντάσσεται σε μια μεγαλύτερη έρευνας που υποστηρίζεται από το ίδρυμα TKF, η οποία έχει λάβει χρηματοδοτήσεις για έξι προγράμματα στην Αμερική που ενσωματώνουν το σχεδιασμό των αστικών χώρων, με παράλληλη έρευνα σχετικά με τις παροχές του χρήστη πολίτη. Οι τρεις αυτοί άξονες επιδιώκουν να αποδείξουν τα οφέλη υγείας από το πράσινο σε αστικές περιοχές που προσφέρονται στους πολίτες, κατά πρώτο μέσα από την ενατένιση και κατά δεύτερο στην αποκατάσταση της υγείας, έτσι ώστε να ενημερώσουν και να επηρεάσουν τους ιθύνοντες κατά το σχεδιασμό της πόλης.
«Τα τελευταία 20 χρόνια, έχουμε επενδύσει στη δημιουργία σε πάνω από 130 αστικούς χώρους πρασίνου», είπε Mary Wyatt, εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος TKF. «Τα πρώτα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τη σημασία αυτού του έργου και τις παρατηρήσεις μας που έχουν γίνει κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Στόχος μας είναι να μοιραστούμε ελεύθερα τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας που μαζί με ευρήματα από τις άλλες πέντε μελέτες μας, θα βοηθήσουν ώστε οι πόλεις να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις της ζωής μέσα στη πόλη και να οικοδομήσουν τη συνοχή της Κοινωνίας. »
Στη μελέτη συμμετείχαν άτομα που είχαν παραμείνει σε χώρους πρασίνου για τουλάχιστον 2½ φορές την εβδομάδα και για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα 10 λεπτών και έδωσαν απαντήσεις σε ερωτήσεις πριν και μετά για τη ψυχική ευημερία τους.
Οι απαντήσεις τους, συσχετίστηκαν με τα επίπεδα κορτιζόλης στο σάλιο των συμμετεχόντων, που είναι ένας δείκτης του στρες.
Η εξέταση των δεδομένων, μας οδήγησε στη διαπίστωση ότι αρκούν μόλις 10 λεπτά στη παραμονή του ατόμου στην φύση και χρόνος αυτός είναι αποτελεσματικός για να μπορέσει να οφεληθεί.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα εξέθεσαν ότι διακατέχονται σημαντικά από λιγότερο άγχος, βελτιωμένη δυνατότητα να εστιάσουν και μια αυξημένη ικανοποίηση για τη διάθεση και τα επίπεδα ενέργειας τους. Επίσης, τα οφέλη ήταν μεγαλύτερα για τα άτομα από τις κατοικημένες περιοχές που βρέθηκαν στα μικρά πάρκα της πόλης.
Σε παράλληλη μελέτη , άτομα έκαναν τη πρώτη φορά περίπατο σε μια διαδρομή 4 χιλιομέτρων για 50 λεπτά μέσα από ένα πυκνοδομημένο, αστικό περιβάλλον και μια άλλη ομάδα ατόμων έκανε περίπατο μέσα σε ένα άλσος.
Κατόπιν, έγινε τεστ μνήμης για να μετρηθεί η ικανότητά τους να επικεντρωθούν ή να εστιάσουν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν μια αξιοσημείωτη διαφορά, σε όσους είχαν περπατήσει δια μέσω του άλσους , παρατηρήθηκε ότι είχαν μια βελτίωση 20% περισσότερο στη μνήμη από την άλλη ομάδα. Σαν επιβεβαίωση, μια άλλη μελέτη χρησιμοποιώντας φωτογραφίες των αστικών περιοχών ή σκηνές φύσης αντί για περιπάτους απέδωσαν παρόμοια αποτελέσματα.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλές ερωτήσεις στις οποίες πρέπει να απαντήσουμε όπως για παράδειγμα, πώς οι αισθήσεις πλην της οράσεως, ενδέχεται να επηρεάσουν τα οφέλη για την υγεία. Οι ερευνητές εργάζονται για να ανακαλύψουν τις ιδιαιτερότητες της φύσης — όπως η φυσικότητα, η πολυπλοκότητα, η μορφή, η διαφάνεια, η πρόσβαση και η ασφάλεια — που δημιουργούν την αίσθηση της ευημερίας και βελτιώσουν την ικανότητα συγκέντρωσης.
Για τη χώρα μας οι αρμόδιοι που σχεδιάζουν η νομοθετούν πρέπει να γνωρίζουν ότι τη περίοδο που περνάμε και η κρίση οδηγεί τους συμπολίτες μας σε ακραίες καταστάσεις και απρόσμενες εκδηλώσεις, οι χώροι πρασίνου τους βοηθούν. Είναι αναγκαίο και πρέπει να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου η να αναβαθμιστούν οι εγκαταλειμμένοι και να μη παίρνουν αποφάσεις στρουθοκαμηλίζοντας μέσα στο μικροσυντεχνιακό τους συμφέρον.
Οι έρευνες δημοσιεύθηκαν Frontiers in Psychology (Aug. 19, 2015) in the Journal of Experimental Psychology (Sept. 7, 2015).
Αλλά και οι Ιάπωνες από τα μέσα της δεκαετίας του 90, σε μια σειρά από επιστημονικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από ερευνητές έχουν επιβεβαιώσει τα πολλά οφέλη από την επαφή μας τακτικά με τη φύση.
Τα οφέλη για ολόκληρο το σώμα μας, προκύπτουν όταν περπατάτε σιγά-σιγά, από 2 έως 4 χλμ. , σε ένα πάρκο, αυτό σας γλιτώνει από την αστική οχλαγωγία, τονώνει την λειτουργία του ανοσοποιητικού, μειώνει την αρτηριακή πίεση, την παραγωγή των ορμονών του στρες (κορτιζόλης των επινεφριδίων, βαζοπρεσσίνης), τη κούραση και το άγχος. Εισπνέετε τα πτητικά αιθέρια έλαια που έχουν αντιμικροβιακές ιδιότητες. Αυτά το «λούσιμο» στο πάρκο επίσης τη βελτίωση τη ποιότητα του ύπνου και επιταχύνει την επιθηλιοποίηση μετά από μια ασθένεια.
Προγράμματα στην Ιρλανδία για την υγεία στο φυσικό περιβάλλον αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης αναγνώρισης του προβλήματος της αποκατάστασης της ψυχικής υγείας των πολιτών. Όροι όπως «το πράσινο γυμναστήριο» και «μπλε γυμναστήριο» χρησιμοποιούνται τώρα για την προώθηση του περπατήματος στα πάρκα αλλά και δίπλα στη θάλασσα.
Ορισμένα σχολεία δίνουν στα παιδιά «πράσινα διαβατήρια», για να καταγράφουν τις δραστηριότητές τους στην ύπαιθρο και μερικοί γιατροί γράφουν «πράσινες συνταγές», συνιστώντας στους ασθενείς τους να ενταχθούν σε ομάδες προς όφελος της ψυχική και σωματικής υγείας τους.
Ο περίπατος για τρείς ώρες , περιλαμβάνει την ενημέρωση για το περιβάλλον και αυτός ο ανέμελος περίπατος τρίωρης διάρκειας, λέγεται περιβαλλοντική τέχνη για χαλάρωση.
Πέρυσι αυτό το πρόγραμμα , αξιολογήθηκε από το HSE και το University College του Δουβλίνου, που διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες βελτίωσαν τη διάθεσή τους κατά 75% και τον ύπνο τους κατά 66% . Επιπλέον, οι σκέψεις για αυτοκτονία μειώθηκαν κατά 82 %. Πολλοί από τους περιπατητές είπαν ότι αισθάνθηκαν λιγότερο ταραγμένοι και ανήσυχοι μετά το πρόγραμμα, και μερικοί από αυτούς μείωσαν τη φαρμακευτική αγωγή και τα κλινικά ραντεβού με το γιατρό τους.
Αν έχετε λοιπόν άσχημη διάθεση, δεν αισθάνεστε καλά και η αίσθηση σας είναι ότι βρίσκεστε στα κάτω, περπατήστε στη πλατεία της περιοχής σας η ασχοληθείτε με το κήπο σας η φροντίστε τις γλάστρες στο μπαλκόνι σας. Να έρθετε σε επαφή στη φύση και να αναπνεύσετε το χώμα και ας λερωθείτε. Το χώμα είναι το νέο αντικαταθλιπτικό.
Έχει βρεθεί και είναι επίσημα γνωστό, ότι τα μικρόβια του εδάφους έχουν παρόμοιες επιπτώσεις στον εγκέφαλο και δρουν χωρίς τις παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και δε δημιουργούν πιθανότητα χημικής εξάρτησης.
Έτσι εάν αισθάνεστε λίγο ψυχολογικά άσχημα η κακοδιάθετοί, αρχίστε αμέσως την ενασχόληση με το πράσινο ! Φυτέψτε η αλλάχτε το χώμα στις γλάστρες σας κάνετε εργασίες για να έχετε επαφή με το χώμα.
Το βακτήριο Mycobacterium vaccae πράγματι έχει βρεθεί να επιδρά στους νευρώνες δηλαδή παρέχει τα ίδια αποτελέσματα με τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα όπως το Prozac.
Το Mycobacterium vaccae ανήκει στα είδη της οικογένειας των βακτηρίων Mycobacteriaceae που ζει φυσικά στο χώμα και δεν είναι παθογόνο. Το όνομά του προέρχεται από τη λατινική λέξη, vacca (αγελάδα), δεδομένου ότι ήταν η πρώτη φορά που καλλιεργήθηκαν από την κοπριά των αγελάδων στην Αυστρία.Έχει πρόσφατα διαπιστωθεί ότι η έκθεση σε Mycobacterium vaccae μπορεί να οδηγήσει σε αντικαταθλιπτική επίδραση, επειδή διεγείρει την παραγωγή της σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο. Πιο συγκεκριμένα, επάγει την νευρογένεση των νευρώνων που παράγουν τις δύο αυτές ενώσεις.
Το βακτήριο βρίσκεται λοιπόν στο έδαφος και μπορεί να υποκινήσει τη παραγωγή σεροτονίνης, η οποία μας κάνει χαλαρούς και πιο ευτυχισμένους. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στους ασθενείς με καρκίνο, ανέφεραν καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερο άγχος.
Η έλλειψη σεροτονίνης έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη, το άγχος, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και διπολικά προβλήματα. Το βακτήριο φαίνεται να είναι ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό στο χώμα και δεν έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Αυτά τα αντικαταθλιπτικά μικρόβια στο χώμα μπορεί να είναι τόσο εύκολα στη χρήση όπως ακριβώς απλά παίζοντας στο χώμα.
Οι περισσότεροι μανιώδεις κηπουροί θα σας πουν ότι ο κήπος τους, στο χώρο που ασχολούνται, τους κάνει «χαρούμενους», διότι η κηπουρική είναι η μοναδική πραγματικά εργασία στη φύση και ο μόνος τρόπος που μειώνει το άγχος και ανυψώνει τη διάθεση. Το γεγονός ότι αυτό τεκμηριώνεται και επιστημονικά προσθέτει επιπλέον αξιοπιστία στα λεγόμενα αυτών των εθισμένων ασχολούμενων στο κήπο. Η παρουσία ενός αντικαταθλιπτικού στα βακτήρια του εδάφους δεν είναι μια έκπληξη για πολλούς από εμάς που έχουμε βιώσει το φαινόμενο στους εαυτούς μας.
Η επαφή με το χώμα, όπως αποδεικνύει και αποδέχεται και η επιστήμη, προσθέτει αξιοπιστία στο φαινόμενο γιατί κάνει ευτυχισμένους, τους εθισμένους κηπουρούς με την ενασχόληση στο κήπο τους.
Οι φυσικές επιδράσεις του αντικαταθλιπτικού βακτήριού του εδάφους μπορεί να γίνει αισθητή μετά από τρείς εβδομάδες. Πρέπει να βγείτε από το σπίτι και το γραφείο, να περπατήσετε στη φύση και να παίξετε στο χώμα και θα βελτιώσετε τη διάθεσή σας και τη ζωή σας.
Ο Δρ «Christopher Lowry, Νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Αγγλία, επισημαίνει το εξής ως προς τον τρόπο που λειτουργεί αυτή η διαδικασία . «Αυτό που εικάζουμε ότι συμβαίνει είναι, ότι τα βακτήρια ενεργοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία απελευθερώνουν χημικές ουσίες που ονομάζονται κυτοκίνες, οι οποίες, στη συνέχεια, δρουν ως υποδοχείς για τα αισθητήριά νεύρα, για να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους » αναφέρει.
Τα αποτελέσματα δείχνουν μέχρι στιγμής ότι απλά εισπνεόμενο το βακτήριο Mycobacterium vaccae, το οποίο μπορείτε να πάρετε σαν δόση μόνο, μετά από ένα περίπατο στο άλσος η και μετά από εργασίες στο κήπο σας, θα μπορούσε να βοηθήσει, να σας αποσπάσει και να σας δημιουργήσει ευχαρίστηση.
«Μπορείτε επίσης να πάρετε μυκοβακτηρίδια όταν πίνετε νερό από πηγές ή μέσω των φυτών που τρώτε, όπως τα μαρούλια , καρότα κ.λπ. που έχετε πάρει από τον κήπο, επιβεβαιώνει ο «Christopher Lowry.
Μερικοί ερευνητές έχουν προτείνει ότι η απότομη αύξηση σε περιπτώσεις άσθματος και αλλεργίας κατά τον τελευταίο αιώνα οφείλεται, απροσδόκητα, επειδή οι άνθρωποι ζουν σε πάρα πολύ καθαρό περιβάλλον. Η ιδέα είναι ότι η συνήθης έκθεση σε αβλαβείς μικροοργανισμούς όπως για παράδειγμα, στα βακτήρια που βρίσκονται στο περιβάλλον του εδάφους εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα για να αγνοήσει καλοήθη μόρια όπως η γύρη.
Λαμβάνοντας υπόψη τη κατεύθυνση αυτή, της «υγιεινής υπόθεσης» έρχεται μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, όταν πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η θεραπεία με ένα συγκεκριμένο βακτήριο του εδάφους, το Mycobacterium vaccae μπορεί να είναι σε θέση να ανακουφίσει από τη κατάθλιψη. Για παράδειγμα, ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα οι οποίοι ενέθηκαν με το M. vaccae ανέφεραν αργότερα καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερη ναυτία και πόνο. Τα βακτήρια, όταν εγχέονται σε ποντικούς, ενεργοποιούν ένα σύνολο σεροτονίνης που απελευθερώνουν οι νευρώνες στον εγκέφαλο-είναι δηλαδή τα ίδια τα νεύρα που στοχεύονται από το αντικαταθλιπτικό φάρμακο Prozac.
Ο Δρ Chris Lowry, αναφέρει ότι: «οι μελέτες μας βοηθηθούν να κατανοήσουμε πώς το σώμα επικοινωνεί με τον εγκέφαλο και γιατί ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα είναι σημαντικό για τη διατήρηση της ψυχικής υγείας. Αφήνει επίσης σ’ εμάς το ερώτημα «αν εμείς πρέπει όλοι να δαπανάμε περισσότερο χρόνο ασχολούμενοι η παίζοντας με το χώμα».
Έτσι πρέπει νομίζω είναι καιρός για να κλείσουμε τη τηλεόραση και τον υπολογιστή και να αφιερώνουμε ένα μέρος από το χρόνο έξω σε πράσινους χώρους , είτε αυτό είναι μια βόλτα στη πλατεία της γειτονιάς, στο κήπο του σπιτιού μας η της πολυκατοικίας μας, ενεργοποιώντας φίλους και γείτονες.
Μια ωραία προσπάθεια επίσης είναι να δημιουργήσουμε λαχανόκηπους μαζί με άλλους και τη βοήθεια της Τοπικής αυτοδιοίκησης αξιοποιώντας εγκαταλειμμένους χώρους. Αυτό δεν μόνο είναι μόνο καλό για την υγεία σας, αυτό μπορεί επίσης να σας κάνει εξυπνότερους και πιο ευτυχισμένους.
Συνεχίζοντας για την αντιμετώπιση των παιδιών, στις μέρες μας, ο πολιτισμός μας έχει υπερβολική έμμονη για τα μικρόβια, την καθαριότητα και την υγιεινή. Η τηλεόραση μας βομβαρδίζει καθημερινά με υλικά που βοηθούν στη καθαριότητα και οι γονείς επηρεασμένοι στοχεύουν στο πλύσιμο των χεριών των παιδιών τους συνεχώς , χρησιμοποιώντας αντιβακτηριακό σαπούνι, κατά δεύτερο οινόπνευμα για καθαρισμό ή την απαλλαγή της βρωμιάς από τα ρούχα τους χρησιμοποιώντας ισχυρά απορρυπαντικά.
Δεν ξέρω για σας, αλλά όταν ήμουν ένα παιδί που μου άρεσε να παίζω με τη λάσπη ιδιαίτερα μετά από βροχερές μέρες , όχι μόνο εγώ αλλά και τα άλλα παιδιά της γειτονιάς.
Να κάνουμε πίτες με τη λάσπη, να περπατάμε ξυπόλυτοι και να σκαρφαλώνουμε σε όποιο δέντρο μπορούσαμε και ενστικτωδώς, λαχταρούσα να βυθιστώ στο φυσικό περιβάλλον. Παλιά, η εμπειρία μου από τα μικρότερα παιδιά που έπαιζαν στη θάλασσα τότε και στη παραλία, φτυάριζαν την άμμο την έβαζαν στο στόμα τους ή δοκίμαζαν τα βότσαλα ή τα φύλλα που έβγαζε η θάλασσα. Είναι φυσικό ότι τα παιδιά πρέπει να είναι όσο το δυνατόν κοντά στη φύση. Λοιπόν, σήμερα έχει γίνει μια σημαντική έρευνα για τη σχέση που υπάρχει μεταξύ της τάσης που έχουν τα παιδιά να λερωθούν και του ανοσοποιητικού συστήματος και έχει βρεθεί ότι αυτή η σύγχρονη εμμονή με τα μικρόβια και τη καθαριότητα μπορεί να οδηγεί σε άνοδο στις αλλεργίες, το άσθμα και τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.
Τι είναι αυτό που έλκει το παιδί στη βρωμιά;
Σύμφωνα με την Mary Ruebush PhD, συγγραφέα του κειμένου γιατί το χώμα είναι καλό: πέντε τρόποι για να κάνετε τα μικρόβια φίλους σας, η έλξη αυτή αναφέρει, βασίζεται στα εκατομμύρια χρόνια της εξέλιξης του ανθρώπου.
Ακριβώς όπως ο κάθε ένας μυς από το σώμα μας ασκείται, έτσι και το ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να ασκείται προκειμένου να αναπτυχθεί πλήρως και να γίνει αρκετά ισχυρό, για να αντισταθεί στις ασθένειες και να νοσήσουμε. Η κατανάλωση του ρύπου, η επαφή με τη βρωμιά από ένα παιδί, αποδεικνύεται ότι είναι η ιδανική κατάρτιση για την οικοδόμηση του ανοσοποιητικού συστήματός, σας συνολική φυσική κατάσταση.
Έγραψε η Mary Ruebush: «Τι κάνει ένα παιδί όταν βάζει τα πράγματα στο στόμα του; Αυτό του επιτρέπει την ανοσολογική ανταπόκριση για να μπορέσει να εξερευνήσει το περιβάλλον του. Όχι μόνο δεν επιτρέπει την «πρακτική» των ανοσολογικών αποκρίσεων, η οποία θα είναι απαραίτητη για την προστασία, αλλά διαδραματίζει επίσης έναν κρίσιμο ρόλο για τη διδασκαλία του ανώριμου ανοσολογικού σύστημα του. Τι είναι καλύτερο να αγνοηθεί;»
Και δεν είναι μόνο κάποιο τυχαίο πρόσωπο που λέει αυτό. Η επιστήμη το υποστηρίζει. Σε μια μελέτη του 2012, οι ερευνητές ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι η έλλειψη έκθεσης σε μικρόβια έχει να κάνει με το ανοσοποιητικό σύστημα στη μετέπειτα ζωή. Βρήκαν ότι η πρώιμη έκθεση των παιδιών στη σκόνη και στα ζωύφια, βοήθησε τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, αργότερα στη ζωή τους και ότι υπήρχε πράγματι μια διαταραχή της φυσικής βακτηριακής χλωρίδας του σώματος που οδήγησε στην υπερκινητικότητα στα Τ κύτταρα και που μπορεί να συμβάλει στο άσθμα. Το πιο απίστευτο εύρημα όμως είναι ότι, αν τα παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα μικρόβια, δεν μπορεί να καθοριστεί αργότερα η ζωή τους.
Φυσικά, μην το παρακάνετε! Αν έχετε παιδιά, μην τα αναγκάζετε να φάνε βρωμιά ή οτιδήποτε άλλο. Απλά να τα αφήσουμε να κάνουν αυτό που θέλουν.
Σ’ αυτό σημείο θα σας διηγηθώ μια προσωπική μου εμπειρία που είχα με την υπεύθυνη ενός βρεφονηπιακού σταθμού του Δήμου όπου εργαζόμουν και απαιτούσε να στρώσουμε την αυλή του σταθμού ,με δάπεδο ασφαλείας, αυτό που χρησιμοποιούμε κάτω από τα όργανα των παιδικών χαρών, επειδή τα παιδιά δεν έπρεπε να έρθουν σε επαφή με το χώμα. Παρόλες τις υποδείξεις επέμενε δείχνοντας την άγνοια της.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αγροκτήματα και εκτίθενται σε κάθε λογής ζωύφια, σκουλήκια και στα στοιχεία της φύσης έχουν αποδεδειγμένα λιγότερο αλλεργίες και αυτοάνοσα προβλήματα από τα παιδιά των αστικών περιοχών που περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε εσωτερικούς χώρους. Το παιδί που παίζει έξω από το σπίτι στην αυλή η στο πάρκο, ξυπόλυτο και σκάβει , έρχεται σ’ επαφή με τα χώματα και έρχεται σε επαφή με το ρύπο, αυτή η διαδικασία οδηγεί νακάνει θαύματα στην υγεία του, όταν μάλιστα γίνει νέος του αύριο.
Φυσικό μας ένστικτό είναι να αγαπάμε τη βρωμιά
Νέα έρευνα αναφέρει, ότι σήμερα είναι δυνατό τα παιδιά να είναι «πάρα πολύ», και θα είναι σε καλύτερη θέση για να λειτουργήσουν με τα φυσικά ένστικτα.
Η έρευνα διαπίστωσε, ότι η έκθεση νωρίς σε μικρή ηλικία στα μικρόβια, αυτά θα βοηθήσουν ώστε να εκπαιδευτούν ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος για να αντισταθούν στις ασθένειες, στη ζωή του αργότερα. Έκθεση των ενήλικων σε αυτά τα ίδια μικρόβια δεν θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επηρεάζονται γενικά είναι εκείνα στους πνεύμονες και στο παχύ έντερο λόγω υπερκινητικότητας των Τ κύτταρων. Το πιο σημαντικό σημείο από την έρευνα αυτή είναι, η διαπίστωση ότι κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής, υπάρχουν ορισμένες ζωτικής σημασίας βιολογικές διεργασιές που συμβαίνουν και που δεν μπορεί να αναπαραχθούν αργότερα στη ζωή, στην οικοδόμηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος.
Το παιδί παίζοντας στο ρύπο χτίζει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα
Με κανένα τρόπο αυτό το γεγονός δεν υποδηλώνει όπως προαναφέραμε ότι πρέπει να ταΐζετε το παιδί σας με κουταλιές του ρύπου, μάλλον προσπαθούμε να σας να σας αφήσουμε να καταλάβετε ότι μπορείτε να σταματήσετε να ανησυχείτε για την βρωμιά και τα μικρόβια και την ενεργεία σας ως γονείς να την αφιερώσετε αλλού.
Οι άνθρωποι ανησυχούν για τα παιδιά τους τόσο, όταν τα πιάνει ένα κρυολόγημα και επικεντρώνονται μανιωδώς για το αν το παιδί τους είναι η ήταν καθαρό.
Ωστόσο, αυτό φαίνεται να λειτουργεί κατά το φυσικό ρυθμό της ζωής του κάθε ατόμου. Η Επιστήμη έχει αποδείξει ότι η έκθεση στην βρωμιά είναι ευεργετική στη ζωή ενός παιδιού. Τους αρέσει βρωμιά, επειδή ενστικτωδώς γνωρίζουν ότι είναι καλό για αυτά για να μεγαλώσουν με ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα.
Τώρα μπορείτε να χαλαρώσετε και να εμπιστεύεστε ότι τα παιδιά μας θα είναι πραγματικά υγιέστερα έχοντας επαφή στο βρώμικο περιβάλλον Πάρτε μια βαθιά ανάσα και να απολαύσετε βλέποντας τη χαρά που έχει το παιδί σας στην εμπειρία του παίζοντας με το ρύπο, ενώ γνωρίζουν ότι χτίζουν ενστικτωδώς ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα.
Του Μανώλη Καπάνταη
Δασολόγου- Περιβαλλοντολόγου
τ. Δ/ντη Πρασίνου
https://dasarxeio.com

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019

          Κλιματική αλλαγή: Ανοχύρωτες πόλεις...


Είναι φανερό ότι η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί ένα σενάριο για το μακρινό μέλλον. Είναι ήδη εδώ. Και οι πόλεις που δημιουργήθηκαν για να προστατεύσουν τους ανθρώπους από τα στοιχεία της φύσης, θα πληγούν ιδιαίτερα σκληρά.
Οι συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη έχουν γίνει από καιρό αισθητές. Κύματα καύσωνα, πλημμύρες, ξηρασία, δασικές πυρκαγιές. Πολλές πόλεις προσπαθούν να σχεδιάσουν μέτρα για την αποφυγή των σοβαρών συνεπειών, αλλά τα πράγματα φαίνεται πως επιδεινώνονται και οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο δραματικές, μακρόπνοες και διαρκείς από αυτές που θα έπρεπε και θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ο πολιτισμένος κόσμος.
Επιστήμονες του Κλίματος στο Crowther Lab, ερευνητικό κέντρο με έδρα τη Ζυρίχη ( Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας), ανέλυσαν τα δεδομένα 520 πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο, ανάμεσά τους όλες τις πρωτεύουσες και τα αστικά κέντρα με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου.
Πολλές πόλεις, ειδικά στις φτωχότερες χώρες, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα, ανάμεσά τους μεγάλους και ολοένα αυξανόμενους πληθυσμούς των παραγκουπόλεων, που στερούνται στοιχειωδών υπηρεσιών και κινδυνεύουν όλο και περισσότερο από κλιματικές καταστροφές. Η κλιματική αλλαγή, με την άνοδο της θερμοκρασίας, που αυξάνει τους κινδύνους ξηρασίας αλλά και πλημμυρών, θα προκαλέσει πρωτόγνωρες καιρικές συνθήκες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Είναι προφανές ότι πρέπει πολύ γρήγορα να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο ζούμε στον πλανήτη. Διαφορετικά θα έχουμε όλο και περισσότερες περιόδους ξηρασίας, πλημμύρες και ακραία καιρικά φαινόμενα», προειδοποιούν.

Η πιο πιεστική ερώτηση της ανθρωπότητας
Στη Βραζιλία, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου παραδόθηκε στις φλόγες, στην ινδική περιοχή του Ρατζαστάν, στη Βασόρα του Ιράκ και στο Ντουμπάι, μετρήθηκαν θερμοκρασίες άνω των 50 βαθμών Κελσίου, ένα όριο πάνω από το οποίο η ανθρώπινη ζωή γίνεται αδύνατη. Ο Ιούλιος ήταν ο πιο καυτός μήνας που είχε καταγραφεί. Στην πόλη Lingen, στη γερμανική επαρχία της Κάτω Σαξονίας, η θερμοκρασία έφτασε τους 42,6 βαθμούς Κελσίου, ενώ και και πολλές άλλες πόλεις στην Ευρώπη έζησαν καύσωνες-ρεκόρ. Περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε 350 πόλεις με θερμοκρασίες υψηλότερες από 35 βαθμούς Κελσίου.
Τι θα συμβεί αν τα κύματα καύσωνας διαρκούν περισσότερο, οι καταιγίδες γίνονται πιο συχνές και οι πλημμύρες πιο δραματικές;
«Στα επόμενα 15 χρόνια οι πόλεις εκτιμάται ότι θα αντιπροσωπεύουν το 60%-70% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα καταναλώνουν το 70% του ηλεκτρισμού παγκοσμίως και θα εκπέμπουν περίπου το ίδιο ποσοστό αερίων του θερμοκηπίου. Αν λοιπόν, δεν κάνεις τις πόλεις μέρος της λύσης, δεν θα λύσεις το πρόβλημα» σημειώνει ο Σεθ Σουλτς, ιδρυτής και CEO της Urban Breakthroughs και ειδικός σύμβουλος της διεθνούς συμμαχίας δημάρχων «Global Covenant of Mayors on Research & Innovation». Και προσθέτει: «Οι πόλεις βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, όταν μιλάμε για μετανάστευση ή προσφυγιά εξαιτίας πολέμου ή τρομοκρατίας ή κλιματικής αλλαγής. Είναι αυτές που αντιμετωπίζουν πρώτες τις disruptive τεχνολογίες, όπως για παράδειγμα τα αυτόνομα αυτοκίνητα, αυτές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την προστασία των ανθρώπων και των υποδομών. Αν δούμε πού συμβαίνουν οι επιπτώσεις, πού συμβαίνουν τα μαθήματα, πού συμβαίνει η δράση, όλα συμβαίνουν στις πόλεις».
Όπως αναφέρεται και σε δημοσίευμα του Spiegel, το πραγματικά τρομαχτικό πράγμα ωστόσο, είναι ότι με αυξανόμενο ρυθμό σήμερα, η δυνατότητα διάθεσης της γνώσης, της πληροφορίας και των δεδομένων, που οι πόλεις χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή, στο χρονικό πλαίσιο και στην κλίμακα που αυτά απαιτούνται, δεν είναι επαρκής. Ωστόσο, οι τοπικές κυβερνήσεις, οι πόλεις και οι περιφέρειες εξακολουθούν να μην κατέχουν επίσημη θέση στο τραπέζι των παγκόσμιων συνομιλιών για το κλίμα. Οι δεσμεύσεις των πόλεων και των περιφερειών όσον αφορά το κλίμα δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί και κατοχυρωθεί επισήμως στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα.
Πόλεις εκπέμπουν SOS
Μόνο το ένα δέκατο της περιοχής του Παρισιού καλύπτεται από πάρκα και άλλους χώρους πρασίνου. Στο Λονδίνο, είναι το ένα τρίτο. Οι πόλεις προφανώς δεν σχεδιάστηκαν να χειριστούν τέτοιες συνθήκες και το φαινόμενο που θα τις κάνει να υποφέρουν όλο και περισσότερο αναφέρεται από τους επιστήμονες ως το «φαινόμενο της θερμοπληξίας». Η ανύπαρκτη βλάστηση, η κυριαρχία του τσιμέντου, τα αυτοκίνητα, τα κλιματιστικά και τα μηχανήματα που εκπέμπουν θερμότητα, θα εντείνουν συνεχώς το φαινόμενο. Ως αποτέλεσμα οι πόλεις θα είναι θερμότερες έως 10 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την περιβάλλουσα ύπαιθρο, γεγονός που είναι ιδιαίτερα εμφανές στις ταχέως αναπτυσσόμενες μητροπολιτικές περιοχές. Το Πεκίνο και το Τόκιο, για παράδειγμα, έχουν θερμανθεί πέντε φορές ταχύτερα από ό, τι τα περίχωρά τους τα τελευταία 100 χρόνια.
Οι υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα. Το κλίμα έχει επίσης γίνει πιο υγρό τα τελευταία χρόνια. Η θερμότητα σε συνδυασμό με την υγρασία είναι πολύ πιο δύσκολη συνθήκη για το ανθρώπινο σώμα. Ο ζεστός αέρας αποθηκεύει περισσότερη υγρασία και η περισσότερη υγρασία οδηγεί σε περισσότερες βροχοπτώσεις - γεγονός που με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα τις καταστροφικές πλημμύρες. Έτσι από εκεί που η εποχή των βροχών ήταν μια περίοδος ευτυχίας, οι άνθρωποι πλέον φοβούνται τη βροχή.
Η αλλαγή του κλίματος μετατρέπει ολόκληρο τον κόσμο σε περιοχή κρίσης, αν και με διαφορετικό τρόπο σε κάθε περιοχή, ωστόσο με συνέπειες που τείνουν να είναι οι ίδιες: χρόνιες ελλείψεις νερού, πενιχρές συγκομιδές και θάνατος των ζώων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η «Ημέρα Μηδέν», ημέρα κατά την οποία δεν θα υπάρχει καθόλου νερό, είναι μια πραγματική και άμεση απειλή. Το Κέιπ Τάουν, το Σάο Πάολο, το Λος Άντζελες, η Μελβούρνη και πολλές άλλες πόλεις θα υποφέρουν από ξηρασία.
Παράλληλα, σε όλο τον κόσμο, οι παγετώνες λιώνουν πιο γρήγορα από όσο προβλεπόταν και τα δάση καίγονται ακόμη και στην Αρκτική.
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει προβλέψει τι θα συμβεί: Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, μερικά από τα οποία δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη, θα μπορούσαν να γίνουν ο κανόνας τις επόμενες δεκαετίες. Τα θερμότερα κύματα άγνωστων αναλογιών θα μπορούσαν να χτυπήσουν τη Μέση Ανατολή, τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη.
Πόλεις της νότιας Ευρώπης θα μετατραπούν σε ερήμους. Ο Γάγγης, μια πηγή ζωής για 500 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ινδία, θα στεγνώσει. Θα αυξηθούν τα επίπεδα της θάλασσας και οι πόλεις με πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους, όπως η Αλεξάνδρεια ή η Τζακάρτα, θα βυθιστούν. Οι καταιγίδες θα αυξηθούν σε αριθμό και οι δασικές πυρκαγιές θα καταστρέφουν ακόμη μεγαλύτερες περιοχές.
Στη Γερμανία ήταν η Κωνσταντία στις αρχές Μαΐου που κήρυξε πρώτη τον δήμο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το κλίμα. Μέχρι τις αρχές Ιουλίου ακολούθησαν ακόμη 45 δήμοι και κοινότητες, ανάμεσά τους και μεγάλες πόλεις όπως το Ντίσελντορφ, η Βόννη, το Κίελο. Σε όλο τον κόσμο ο αριθμός των δήμων και κοινοτήτων που έχουν κηρύξει έκτακτη ανάγκη για το κλίμα είναι πάνω από 700, σύμφωνα με το δίκτυο Climate Emergency Declaration and Mobilisation in Action.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν είναι μόνο περιβαλλοντικές. Δεν περιορίζονται δηλαδή στην αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα, ή στην εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων. Οι συνέπειές της αγγίζουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, από τις τουριστικές υποδομές και την αγροτική παραγωγή μιας χώρας μέχρι τις καρδιακές παθήσεις.
Ο ΟΗΕ έχει δημοσιοποιήσει ανησυχητικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία εκατό χώρες στον κόσμο – ανάμεσά τους και η Ελλάδα – απειλούνται με ερημοποποίηση του ενός τρίτου των εδαφών τους. Ο ομότιμος καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας Χρήστος Ζερεφός επισημαίνει ότι η ερημοποίηση συνιστά τεράστια απειλή για τη λεκάνη της Μεσογείου. Ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως αυτά που έπληξαν πρόσφατα τη Βόρεια Ελλάδα, δεν μπορούν να προβλεφθούν, σύμφωνα με τον κ. Ζερεφό. «Όταν το ακραίο γίνει σύνηθες, τότε υπάρχει κίνδυνος για την ανθρωπότητα» υποστήριξε.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι πόλεις θα πρέπει να επιβάλουν το περπάτημα, την χρήση ποδηλάτου και πολιτικές μαζικών δημόσιων μεταφορών, να θεσπίσουν αυστηρά επίπεδα για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, να προωθήσουν την κυκλοφορία οχημάτων με μηδενικές εκπομπές και να καθιερώσουν περιοχές μηδενικών εκπομπών. Οι πόλεις θα πρέπει να υιοθετήσουν αυστηρούς κανονισμούς για τα νέα κτίρια και να πραγματοποιήσουν μετατροπές σε παλαιότερα κτίρια για την βελτίωση του συστήματος θέρμανσης, εξαερισμού ή φωτισμού, πρόσθεσαν οι ερευνητές. Επικεντρώνοντας στην πράσινη πολιτική σε μέσα μεταφοράς, κτίρια και βιομηχανία, οι πόλεις θα μπορούσαν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 87%, υποστήριξαν οι ερευνητές.
Το Σύμφωνο των δημάρχων
Το Παγκόσμιο Σύμφωνο των Δημάρχων περιλαμβάνει πλέον πάνω από 7.400 πόλεις με εκτιμώμενο πληθυσμό 700 εκατομμύρια. Προηγουμένως γνωστό ως το Σύμφωνο των Δημάρχων, το Παγκόσμιο Σύμφωνο των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια αποτελεί τον μεγαλύτερο συνασπισμό δημάρχων που δεσμεύεται να επιταχύνει τη δράση για το κλίμα.
Η προσαρμογή έρχεται να συμπληρώσει τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στις πόλεις, οι οποίες καλύπτονται από άλλα θέματα, όπως η ενεργειακή μετάβαση στις πόλεις, η αστική κινητικότητα, η κυκλική οικονομία στις πόλεις και η βιώσιμη χρήση της γης στις πόλεις και λύσεις που βασίζονται στη φύση.
Από την Ελλάδα, το Σύμφωνο τυπικά υπέγραψαν 223 Δήμοι από τους 325 της χώρας. Ορισμένοι Δήμοι έχουν κάνει το επόμενο βήμα, έχουν υποβάλει σχέδιο δράσεων, όμως μόνο 25 Δήμοι έχουν καταθέσει αναφορές προόδου και αποτελεσμάτων. Τα δύο πρώτα χρόνια, μάλιστα, δεσμεύονται οι Δήμοι να εκπονήσουν και να ακολουθήσουν ένα σχέδιο δράσης για τη βιώσιμη ενέργεια και το κλίμα με στόχο τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις πόλεις τουλάχιστον κατά 40% μέχρι το 2030.
Σε αναμονή…
*tvxs.