Παγκόσμια Ημέρα Αστέγων
365 μέρες νύχτα στης πόλης τη γωνία
365 μερόνυχτα στης κοινωνίας τη γωνία…
τα πρώτα μερόνυχτα γεμάτα αγωνία
τα πρώτα μερόνυχτα σαν κατσαρίδες στην γωνία
ως που το μυαλό να μας αφήσει
και να σαλπάρει χωρίς μαζί του να μας πάρει
σ’ άλλη ζωή που τόσο πόθησε να ζήσει
αγώνας ως που το μυαλό να μας αφήσει
κανείς δεν ήρθε να βοηθήσει
στον έρμο αποχωρισμό
και μείναμε δίχως ταυτότητα
όνομα μεγάλο ή μικρό
περάσαμε τα σύνορα της μνήμης
περάσαμε τα σύνορα της λύπης
περάσαμε στα πέρατα της λήθης
χωρίς επιστροφή και γυρισμό
ζούμε στων λωτοφάγων τον χαμό…
Μάνα να μην με ψάξεις στο σταθμό
πατέρα να σε θυμάμαι δεν μπορώ
κι εγώ ναι…
δεν υπάρχω από καιρό.
“Άστεγοι στη Γη” ποίηση Γιάννης Φαλκώνης 10.10.2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου